tag:blogger.com,1999:blog-27774787317687950102024-03-19T06:02:13.876-07:00تهران کوچولوshahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.comBlogger22125tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-71659619887804019412011-09-12T02:39:00.001-07:002011-09-12T02:40:29.959-07:00lichen planus<div dir="rtl" style="text-align: right;"><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:15pt;" >Definition</span></b></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Lichen planus (LIE-kun PLAY-nus) is an inflammatory condition that can affect your skin and mucous membranes. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >On the skin, lichen planus usually appears as purplish, often itchy, flat-topped bumps. When mucous membranes are affected — such as tissues inside the mouth or vagina — lichen planus appears as lacy white patches or sores that can be painful. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Lichen planus can't be passed from one person to another. The disorder occurs when the immune system mounts an attack against cells of the skin or mucous membranes. The reason for this abnormal immune response is unknown. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Mild cases of lichen planus may need relatively simple at-home care or no treatment. When symptoms are severe, such as pain or significant itching, treatments may include drugs that suppress the immune system abnormalities. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:15pt;" >Symptoms</span></b></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Signs and symptoms of lichen planus vary depending on what parts of the body are affected. The disorder rarely worsens after the first few months, but the symptoms may persist for months or several years. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Skin</span></b><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" ><br />If you have lichen planus affecting your skin, you may experience the following signs or symptoms: </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Purplish, flat-topped bumps may appear anywhere on the body, but they are most often located on the inner forearm and near the wrists or ankles. Other common locations include the lower back, neck and legs. </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Bumps may appear in lines along creases in the skin, in clusters, or along the site of a scratch or other injury. </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Bumps may appear to be covered with fine, lacy white lines. </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >The affected skin is often itchy. </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Rarely, the bumps become crusty, scabby or blistery. </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >The lesions rarely scar unless they are scratched deeply. </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >When the lesions eventually disappear, the skin may have a dark brownish discoloration that may eventually fade away. </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Mouth</span></b><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" ><br />When the condition affects the mouth (oral lichen planus), symptoms may include the following: </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Patches of lacy white lines or white dots appear most often on the inside of cheeks. The gums, lips and tongue also may be affected. </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Sores or ulcers may also appear in the mouth. These tend to cause pain or a burning sensation. </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Genitals</span></b><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" ><br />Lichen planus affecting the genitals is less common in men. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Men.</span></b></span><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" > The purplish skin lesions and itching most often affect the tip of the penis (glans). </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Women.</span></b></span><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" > Lichen planus can cause purplish skin lesions and itching on the external genitalia (vulva) or painful, burning sores on the mucous membrane lining the vagina. Scarring is possible, but uncommon, after the skin and mucous membranes heal. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Scalp</span></b><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" ><br />Lichen planus affecting the scalp is relatively rare. The name given for this condition is lichen planopilaris. The lesions may result in: </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Temporary or permanent hair loss </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Scarring or discoloration of the scalp after it has healed </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Nails</span></b><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" ><br />Although lichen planus rarely affects the nails, it can cause the following problems with one or more nails of the fingers or toes: </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Ridges running the length of the nail </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Thinning or splitting of the nail </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Temporary or permanent nail loss </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >When to see a doctor</span></b><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" ><br />If tiny bumps or a rash-like condition appears on your skin for no apparent reason, such as a known allergic reaction or contact with poison ivy, see your doctor. Also, see your doctor if you experience any signs or symptoms associated with lichen planus of the mouth, genitals, scalp or nails. Because a number of skin and mucosal conditions can cause lesions and discomfort, it's best to get a prompt and accurate diagnosis. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:15pt;" >Causes</span></b></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >The cause of lichen planus is unknown. The lesions that appear are the result of inflammation controlled by specific white blood cells called T lymphocytes. Normally, these cells are active at the site of disease or injury. Doctors and researchers don't know what prompts T lymphocytes to be activated in lichen planus. However, certain diseases, medical conditions or other factors may act as triggers of the inflammatory disorder in some people. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Factors that may act as triggers of lichen planus include: </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Hepatitis C infection </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Hepatitis B vaccine </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Certain types of flu vaccines </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Allergy causing agents (allergens) </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Tattoo pigments </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Nonsteroidal anti-inflammatory drugs, such as ibuprofen (Motrin, Advil, others) and naproxen (Aleve, others) </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Certain medications for heart disease, high blood pressure or arthritis </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:15pt;" >Risk factors</span></b></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Anyone can develop lichen planus, but the condition most often affects middle-aged adults. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:15pt;" >Complications</span></b></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Cancer risk</span></b><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" ><br />There is some evidence that lichen planus may increase the risk of certain cancers: </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Squamous cell carcinoma, a type of skin cancer </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Oral cancer </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Penile carcinoma </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Vulvovaginal cancer </span></span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Your doctor may recommend routine screening for evidence of cancerous cells in tissues affected by lichen planus. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Vulvovaginal complications</span></b><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" ><br />Lichen planus lesions affecting the vulva and vagina often don't respond well to treatment and are difficult to manage. Therefore, the condition can result in significant sores or permanent changes to vulvovaginal tissues that at times may scar. Because severe itching, pain and burning sensations are common, the condition can cause painful sexual intercourse and subsequent sexual dysfunction. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:15pt;" >Tests and diagnosis</span></b></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Your doctor or dermatologist makes a diagnosis of lichen planus or another skin disorder based on the information you provide about symptoms, a careful examination of the skin abnormality and, if necessary, the results of laboratory tests. These tests may include: </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Biopsy.</span></b></span><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" > A punch biopsy test may be necessary to confirm the diagnosis or to rule out another cause. During a punch biopsy test, the doctor uses a circular tool to remove a small section of your skin's deeper layers. A punch biopsy extends about 1/4 inch (6 millimeters) deep. You'll receive a local anesthetic to numb the site and likely receive stitches to close the wound. The skin sample is examined under a microscope to identify a typical pattern of T lymphocytes consistent with a diagnosis of lichen planus. Other more specialized microscopic tests may be needed to identify profiles of immune system proteins commonly associated with the disorder. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Hepatitis C test.</span></b></span><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" > A nurse or assistant may draw a small sample of blood for a lab test to deteremine if you have hepatitis C, a possible trigger for lichen planus. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Allergy tests.</span></b></span><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" > Your doctor may refer you to an allergy specialist (allergist) for tests to identify agents to which you may be allergic and that may act as triggers for your condition. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:15pt;" >Treatments and drugs</span></b></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Lichen planus affecting the skin may last from a few months to several years. It usually clears up on its own, but treatment may be necessary to suppress itching and promote healing of the skin. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Lichen planus affecting mucous membranes, genitalia, the scalp or nails generally causes more discomfort. Symptoms affecting these sites are more difficult to manage, often persist for long periods and often recur after initial healing. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Corticosteroids</span></b><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" ><br />Corticosteroids may reduce inflammation associated with lichen planus. The side effects vary depending on whether it's used as an ointment applied directly to the skin or mucous membrane (topical), taken as a pill (oral), or administered as an injection. The potential benefit of corticosteroids needs to be balanced with possible side effects, which include the following: </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Topical.</span></b></span><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" > Long-term use of topical corticosteroids can cause thinning of the skin, suppression of adrenal gland function, lessening of the treatment effect and other skin problems. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Oral.</span></b></span><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" > Long-term use of oral corticosteroids can cause weakening of the bones (osteoporosis), diabetes, high blood pressure, high cholesterol and other serious side effects. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Injections.</span></b></span><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" > Injection may be administered directly into lesions or into muscle tissue. Repeated use of corticosteroid injections can cause some of the same side effects as oral corticosteroids. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Retinoids</span></b><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" ><br />Retinoids are synthetic versions of vitamin A that can be applied topically or taken orally for treatment. The topical treatment doesn't cause the side effects associated with corticosteroids, but it may irritate the skin or mucous membranes. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Because both topical and oral retinoids can cause birth defects, the drugs shouldn't be used by women who are pregnant or planning to become pregnant in the near future. Your doctor can advise you on necessary precautions. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Nonsteroidal creams or ointments</span></b><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" ><br />Several reports have shown the effectiveness of topical medications, called calcineurin inhibitors, which are closely related to or identical to oral medications used to prevent rejection of transplanted organs. These treatments appear to be particularly effective for the treatment of lichen planus of mucous membranes. Examples of these topical medications include tacrolimus (Protopic ointment) and pimecrolimus (Elidel cream). </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Antihistamine</span></b><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" ><br />Antihistamines act against a protein called histamine that is involved in inflammatory activity. An oral or topical antihistamine may relieve itching or pain associated with lichen planus. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Phototherapy</span></b><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" ><br />Light therapy, or phototherapy, may help clear up lichen planus affecting the skin. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >UVB</span></b><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" ><br />The most common phototherapy for lichen planus uses ultraviolet B (UVB) light, which penetrates only the upper layer of skin (epidermis). There is some risk of "sunburn" with this treatment. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >UVA</span></b><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" ><br />Another therapy uses ultraviolet A (UVA) light, which penetrates deep into the skin. This therapy is usually used in combination with oral or topical psoralen, a drug that makes the skin more sensitive to UVA light. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Short-term side effects of this therapy may include nausea, headache and itching. To avoid sunburns, you must be careful to avoid sun exposure for a couple of days after taking psoralen. Also, you must wear special UVA-absorbing sunglasses for a couple of days to protect your eyes. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Addressing triggers</span></b><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" ><br />If your doctor suspects that lichen planus may be related to a drug you take, hepatitis C infection or an allergen, he or she will recommend steps to address the trigger. These actions may include: </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Drugs.</span></b></span><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" > Your doctor may ask you to stop taking a drug or to try an alternative drug to the one that may be acting as a trigger. This action may require consultation with the doctor who originally prescribed your medication. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Hepatitis C.</span></b></span><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" > You'll likely be referred to a specialist in infectious diseases or a specialist in liver disease (hepatologist) for further diagnostic evaluation and disease management. </span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; text-indent: -0.25in; line-height: 18pt; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Symbol;font-size:10pt;" ><span style="">·<span style=""> </span></span></span><span style="" dir="ltr"><b style=""><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" >Allergen.</span></b></span><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:10pt;" > If tests suggest that an allergen may be a potential trigger, you'll be advised to avoid the allergen, and you may need to see an allergist for additional treatment.</span></p><p style="background: none repeat scroll 0% 0% white; direction: ltr; unicode-bidi: embed; text-align: left;"><span style=" color: rgb(84, 88, 90); font-family:Helvetica;font-size:20pt;" ><a style="" href="http://www.mayoclinic.com/health/AboutThisSite/AM00057"><span style="color: rgb(0, 125, 186); text-decoration: none;">By Mayo Clinic staff</span></a> </span></p> </div>shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-35282904372677669372011-09-12T02:36:00.000-07:002011-09-12T02:38:36.257-07:00The story of Thanksgiving day<div dir="rtl" style="text-align: right;"><p style=""> </p><p style="margin-right: -7.7pt; text-align: left; text-indent: -10.3pt;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" lang="FA"> </span></p> <p style="margin-right: -7.7pt; text-align: left; text-indent: -10.3pt;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">On Thanksgiving day people pray in churches and homes to express their thanks for </span></p> <p style="margin-right: -7.7pt; text-align: left; text-indent: -10.3pt;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR"> </span></p> <p style="margin-right: -7.7pt; text-align: left; text-indent: -10.3pt;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">the blessing of the fruitful fields and healthy skies.</span></p> <p style="margin-right: -7.7pt; text-align: left; text-indent: -10.3pt;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" lang="FA"> </span></p> <p style="margin-right: -7.7pt; text-align: left; text-indent: -10.3pt;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">The puritans were a group of English protestants who lived in the 16th and 17th </span></p> <p style="" dir="RTL" class=" "><span style="" lang="FA"> </span></p> <p style="margin-right: 10.3pt; text-align: left; text-indent: -10.3pt;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">centuries they decided to go to America to escape from religious attacks .on </span></p> <p style="" dir="RTL" class=" "><span style="" dir="LTR"> </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR"><span style=""> </span>Desember 11,1620, they arrived in the u.s.<span style=""> </span></span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">Forty-six of 102 persons lost their lives. but the harvest of 1621 was plentiful. </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR"> </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">The remaining fifty-six puritans along with the ninety-one Indians , the natives of </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR"> </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right">America<span style="" dir="LTR"> who had helped them survive their first year decided to celebrate with a </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR"> </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">feast. It is believed that the puritans would not have survive without the help of<span style=""> </span></span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR"> </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">the<span style=""> </span>Indians the feast lasted three days.governor William Bradford send for men </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR"> </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">fowling after wild ducks and geese. the puritans used to call any kind of wild <span style=""> </span></span></p> <p style="" dir="RTL" class=" "><span style="" dir="LTR"> </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">fowl turkey however, <span style=""> </span>nowadays a real turkey is used as the main menu of the </span><span style="" lang="FA"><span style=""> </span></span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR"> </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">Thanksgiving day. The feast also included fish,berries, lobster, dried fruit ,clams, </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR"> </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">and plums.</span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR"><span style=""> </span><span style=""> </span></span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR" lang="FA"><span style=""> </span></span><span style="" dir="LTR">After the first Tanksgiving, the custom spread throughout the u.s., but each stats </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR"> </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">chose its own date. In 1789 George Washington , the first president of the united </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR"> </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">states, announced November 26 a day of thanksgiving.in1863, president Lincoln </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR"> </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">called the last Thursday of November for this purpose.<span style=""> </span><span style=""> </span><span style=""> </span><span style=""> </span></span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">Thanksgiving is now celebrate on the fourth Thursday in November.<span style=""> </span></span></p> <p style="" dir="RTL" class=" "><span style="" lang="FA"> </span></p> <p style="margin-left: -9pt;" dir="RTL" class=" "><span style="" dir="LTR">The turkey tradition was suggested by Benjamine franklin, another presiden of the </span></p> <p style="margin-left: -9pt; text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR"> </span></p> <p style="margin-left: -9pt; text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR"><span style=""> </span>u.s. because the turkey is a quick runner and a care full fowl , with sharp eyesight.</span></p> <p style="margin-left: -9pt; text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR"> </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">On Thanksgiving <span style=""> </span>day, the Americans sit around a table with a big meal, usually </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" lang="FA"> </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">With a turkey as the main dish.In most families, a special prayer of thanks follows </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR"> </span></p> <p style="text-align: left;" dir="RTL" class=" " align="right"><span style="" dir="LTR">the meal. Family members will each find some thing they are very thankful for.<span style=""> </span></span></p> </div>shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-91535432033733939762011-09-12T02:33:00.000-07:002011-09-12T02:36:39.243-07:00ترومای فک و صورت<div dir="rtl" style="text-align: right;"><p style=""> </p><p class=" " dir="RTL" style="text-align: center; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;" align="center"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> </span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"><span style=""> </span>تروما</span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"><span style=""> </span>فک و صورت می تواند از یک خراشیدگی ساده<span style=""> </span>تا شکستگی استخوان و انسداد راه هوایی ناشی از آن متغیر باشد. در یک مریض ترومایی که مراجعه می کند می بایست یک بررسی کامل صورت گیرد. برای مثال ممکن است فرد دچار ترومای ناحیه حنجره شده باشد که فرد در ابتدا با انسداد راه هوایی مراجعه نمیکند بلکه بعد از مدتی در اثر ادمی که در آن ناحیه ایجاد میشود دچار انسداد راه هوایی میشود پس باید یک شرح حال کامل از خود مریض گرفته شود . </span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">از مواردی که در شرح حال از بیمار می پرسیم ،اول اینکه مکانیسم آسیب چه بوده است و در اثر چه عاملی این آسیب ایجاد شده است.نوع تروما چه بوده نافذ یا بلانت بوده است،میزان انتقال انرژی وارد شده را میپرسیم.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">سپس یک معاینه کلی ز نظر تمام سیستم های بدنی فرد را انجام میدهیم و </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">review of system</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> را انجام می دهیم.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">و هیچگاه نباید یک اسیب را به عنوان یک آسیب منفرد در نظر گرفت و معاینه را همیشه از ناحیه ای شروع میکنیم که مریض هیچ مشکلی را عنوان نمیکند و سپس در انتها به محل مشکل میرویم که واضح است تا با این کار هیچ مشکلی </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">miss</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">نشود.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">فلج اعصاب را باید تا زمانی که بیمار به هوش است کنترل کرد و در بررسی </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">GCS</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">هر 3 سیستم چشم و حرکت<span style=""> و </span>گفتار باید به طور دقیق مورد بررسی قرار گیرند.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">تا حد امکان در مرحله اول<span style=""> </span>تمام سیستم های بدن فرد را بررسی <span style=""> </span>میکنیم تا اگر هر مشکلی در هر قسمت از بدن فرد وجود دارد ردیابی شود.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">بعد از این اعمال سراغ شکستگی های ناحیه فک و صورت میرویم که بیشترین شکستگی ها در ناحیه میانی فک و صورت است و شایع ترین شکستگی هم چه در ناحیه صورت و چه در کل اندام ها شکستگی استخوان بینی میباشد.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">ناحیه اربیت را بررسی میکنیم از نظر کاهش بینایی یا اینکه فرد دچار دو بینی شده باشد.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">برای بررسی دندان ها اکلوژن دندانی( روی هم قرار گیری) دندان ها را چک میکنیم می کنیم که اگر روی هم قرار نگیرند این اولین نشانه شکستگی میباشد که می تواند ناشی از شکستگی در فک فوقانی یا تحتانی و یا قسمت های دیگر باشد که بعد از آن اولین کار که انجام می دهیم انجام </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">HRCT</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> با اسلایس های حداکثر 1.5 میلی متری است و در فردی ک دچار شکستگی است به سراغ گرافی نمیرویم چون خیلی به ما کمک نمیکند و در نهایت نیز به </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">HRCT</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> نیاز میشود.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">شکستگی تریکوت <span style=""> </span>استخوان زایگوما در 3 ناحیه شکستگی ایجاد میشود یکی در قسمت بالا محل اتصال استخوان زایگوما به فرونتال است محل دوم در محل اتصال به صفحه تحتانی اوربیت و محل سوم اتصال استخوان زایگوما به ماگزیلا در محل سینوس ماگزیلاری دچار شکستگی میشود . شکستگی ها اکثراً لترال هستند و ضربه از سمت خارج وارد میشود ودر این بین شکستگی خود استخوان ماگزیلا و قسمت مالار آن ک گونه را تشکیل میدهد از همه کمتر اتفاق می افتد چون یک استخوان محکم است.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">در شکستگی های ناحیه فک می تواند عصب اینفرااوربیتال و عصب منتال درگیر شود و موجب بی حسی لب فوقانی و تحتانی شود که میبایست حتماً در شرح حال اولیه از این آسیب ها مطلع شد.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">حتماً باید بیمار دچار شکستگی های سرو صورت از نظر نوروسرجری مشاوره شود و حتماً یک </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">CT</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> مغز از فرد تهیه شود چون در هر صورت خطر بروز هماتوم وجود دارد. اسیب های اینترا کرایال به عنوان شایع ترین علت مرگ در شکستگی های سر و گردن میباشد. در واقع سینوس های ناحیه صورت به عنوان بالشتک هایی عمل میکنند که مانع از وارد آمدن ضربه به ارگان های حیاتی اینتراکرانیال میشوند ولی زمانی که ضربه شدید باشد نقش حفاظتی سینوس ها کفایت نمی دهد و به ارگان های حیاتی نیز ضربه وارد میشود و میتواند سبب مرگ شود.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">زمانی که </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">GCS</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> فرد را تعیین کردیم می توانیم در مورد وضعیت فرد تصمیم گیری کنیم اگر </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">GCS</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> بیمار بین 3 تا 8 باشد نشانه این است که واقعه شدید بوده و هوشیاری فرد پایین است و اگر بین 9تا 12 باشد واقعه در حد متوسط است و بیمار از یک هوشیاری نسبی برخوردار است و اگر بالای 12 باشد<span style=""> </span>نشانه این است که هوشیاری بیمار مناسب است . حتماً می بایست در بدو ورود </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">GCS</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">بیمار را تعیین کرد چون میتوان به طور پیشرونده </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">GCS</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> افت پیدا کند.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="margin-left: -0.25in; text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">مشکل دیگری که در بیماران حتماً باید مورد بررسی قرار بگیرد مشکلات تنفسی است و در یک فردی اگر به طور همزمان مشکل تنفسی و خونریزی داشته باشد اولین کاری که انجام میدهیم این است که راه هوایی فرد را چک کنیم و از باز بودن راه هوایی اطمینان حاصل کنیم </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"><span style=""> </span></span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">و در مورد بیمارانی با </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">GCS</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> پایین حتماً مشکلات راه هوایی را در نظر میگیریم. <span style=""> </span>در<span style=""> </span>بیمارانی که امکان معاینه<span style=""> </span>فرد با دهان باز وجود ندارد و نمیتوان فرد را زیاد حرکت داد بهترین کار نازوفارنگوسکوپی است و اگر هم نتوان این کار را انجام داد بهترین کار انتوبه کردن بیمار از طریق نازوفارنکس یا اوروفارنکس است و اگر امکان این کار نیز وجود نداشت تراکئوستومی انجام میدهیم که<span style=""> </span>ابتدا کریکوتیروییدکتومی انجام میدهیم و در عرض 24 ساعت آن را باید به تراکئوستومی تبدیل کنیم.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">سپس معاینه حفره دهان و اوروفارنکس را انجام میدهیم که در این ناحیه به دنبال باقیمانده خون یا دندان میگردیم و در معاینه ابتدایی حتماً میبایست تعداد دندان های فرد ذکر شود و اگر دندان های فرد را پیدا نکردیم حتماً یک گرافی از فرد میگیریم تا مطمئن شویم موجب انسداد راه هوایی یا عوارض دیگر <span style=""> </span>نمیشود. باید بررسی انسداد راه هوایی، ادم ،کام نرم ، کام سخت، بریدگی، شکستگی، هماتوم که خود می تواند دلیل بر شکستگی استخوان کام باشد، جداره ها حلق را بررسی می کنیم از نظر هماتوم های ثابت و گسترش یابنده،،اسیب حنجره ، آسیب غضروف ها و موقعیت طناب های صوتی همه باید کنترل شوند.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">بعد از اینکه به طور کامل بیمار را بررسی کردیم مرحله بعد تصویربرداری است که بهترین روش تصویربرداری از سروگردن سی تی اسکن آگزیال و کرونال است که سی تی کرونال بهتر است ولی به جهت اینکه نیاز است بیمار </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">position</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> مخصوص بگیرد به این ترتیب که به شکم بخوابد و گردنش را </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">extent </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"><span style=""> </span>کند و معمولاً ترجیح داده میشود در بیمارانی که با شکستگی های این ناحیه مراجعه میکنند </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">extent</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> گردن انجام نشود در نتیجه گاهی تنها عکس نوع آگزیال تهیه میشود.هرچند که می توان کرونال را از روی آگزیال نیز بازسازی کرد.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">برای شکستگی های فک تحتانی بهترین گرافی کمک کننده </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">OPG</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> یا</span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">open pentagram</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> یا پانورکس است که شکستگی ناحیه تمپورومندیبولار و قسمت های مختلف فک پایین را نشان می دهد.</span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">در روش پانورکس در واقع دو عکس لترال تهیه می شود و این دو عکس را در کنار یکدیگر قرار می دهند. </span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">آسیب های فک و صورت به صورت کلاسیک به دو نوع تقسیم می شوند: 1- از هم گسیختگی بافت نرم<span style=""> </span>2- شکستگی و در رفتگی استخوانی</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">اسیب های بافت نرم را از نظر شکل به چند نوع تقسیم میکنیم 1- کوفتگی 2- کندگی 3- پارگی که شایعترین اسیب بافت نرم است. شکل پارگی می تواند کمک کننده باشد یکی پارگی تیز و برنده که در این موارد لبه های زخم را بخیه می زنیم<span style=""> </span>یا گاهی پارگی لبه های ستاره ای و نکروزه دارد که ناشی از ترومای بلانت است که در این موارد بلافاصله، بخیه نمی زنیم و ابتدا باید لبه های نکروزه را حذف کنیم و لبه های زخم را به صورت صاف در آوریم<span style=""> </span>و سپس بخیه بزنیم.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">بعد از بررسی شکل آسیب ، بافت نرم را از نظر2- کبودی و سیانوز همراه 3- اسیب های پوشش بافت نرم 4- اسیب های حاشیه ساختاری و مقاطع بافت نرم 5- آسیب های نافذ بافت نرم بررسی میکنیم. پس به طور کلی بافت نرم را از نظر این 5 مورد بررسی میکنیم.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"><span style=""> </span>شکستگی استخوان بینی <span style=""> </span>شایعترین شکستگی در کل استخوان های بدن محسوب میشود. نوع شکستگی بینی را از نظر جهت اسیبی که به آن وارد میشود تقسیم بندی میکنند که اکثراً اسیب ها از لترال وارد میشود و بینی به سمت مقابل خم میشود که اگر شدید باشد میتواند استخوان مقابل را هم بشکند و آن را به سمت خارج جا به جا کند.، نوع دیگر از اسیب های بینی ظربه از رو به رو است که معمولاً احتمال اسیب پایین تر است چون در قسمت قدام دو پیرامید بینی به هم متصل شده و یک نقطه محکم را ایجاد میکنند. شکستگی قدامی اگر شدید و همراه شکستگی استخوان فرونتال باشد بینی به صورت کتاب باز در میاید و بینی پهن میشود.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">شکستگی بعدی شکستگی استخوان نازواتمویید است چون زمانی که استخوان بینی میشکند حتماً با شکستگی سایر استخوانها همراه است و برای همین باید بیمار را به خوبی معاینه کرد برای مثال بویایی فرد ممکن است در اثر آسیب به صفحه غربالی دچار مشکل شود یا گاهی بیمار به دنبال شکستگی دچار رینوره میشود که به صورت شفاف است و میتواند بسیار خطرناک باشد و در این مرحله باید </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">HRCT</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> با اسلایس های بسیار باریک انجام شود و صفحه غربالی را نیز در </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">CT </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">باید به خوبی بررسی کنیم و برای تعیین نوع مایع که آیا </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">CSF</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> هست یا خیر تست بتا ترانسفرین را انجام میدهیم .</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">از شکستگی های دیگر شکستگی سپتوم بینی است و هماتوم سپتوم بسیار مهم است به خصوص در اطفال که استخوان های بینی هنوز حالت غضروفی دارد که در اینها هماتوم ایجاد میشود و باید تشخیص داده شود و اگر </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">miss</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> شود میتواند در کودک ایجاد </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">saddle nose</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> کند . در معاینه حتماً باید سپتوم بینی معاینه شود که <span style=""> </span>قسمتی که دچار هماتوم شده نرم و مثل بادکنک است و چون غضروف به جز پری کندر راهی برای خونگیری ندارد زمانی که هماتوم ایجاد میشود فاصله ایجاد شده ،و خونگیری غضروف مشکل پیدا میکند و نکروزه میشود و از بین میرود .</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">برای درمان هماتوم ساده ترین راه آسپیراسیون است در مواردی که امکاناتی در دسترس نیست. در اتاق عمل نیز با برش هماتوم را خارج </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"><span style=""> </span></span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">میکنند و سپس یک درن پنرز میگذارند تا اگر هماتومی باقی مانده است از این طریق تخلیه شود و چیزی در محل باقی نماند.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">شایع ترین استخوان مستعد شکستگی بعد از استخوان بینی استخوان زایگوما است که <span style=""> </span>شکستگی آن به صورت کمپلکس است(</span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">ZCF</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">) . <span style=""> </span>و شکستگی تریکوت در آن ایجاد میشود که این<span style=""> </span>شکستگی در محل اتصالات اتفاق می افتد یک اتصال با استخوان فرونتال در بالا دارد ،<span style=""> </span>یک اتصال در قدام در ناحیه سینوس ماگزیلا با استخوان ماگزیلا دارد و اتصال سوم هم با استخوان اوربیت است.(</span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">zygomatic arch of temporal bone? </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">)</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">خونریزی بینی می تواند ناشی از شکستگی استخوان بینی باشد یا می تواند ناشی از شکستگی استخوان زایگوما باشد که موجب شکستگی بینی نیز شده است یا اینکه استخوان زایگوما جابه جا شده و باعث اسیب به دیواره قدامی سینوس ماگزیلاری و خونریزی از این سینوس و متعاقب آن خونریزی از بینی شده است. سوراخ های خلفی بینی نیز باید از نظر اسیب در هنگام خونریزی بینی به دقت بررسی شوند.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">در شکستگی های صورت باید اوربیت را نیز بررسی کرد که اکثراً در شکستگی های اوربیت مریض یک هماتوم چشم و هماتوم پره اوربیت دارد و مریض میتواند از دوبینی یا کاهش بینایی شاکی باشد. دو بینی میتواند فقط ناشی از شکستگی کف اربیت باشد که چربی کف اوربیت وارد فضای سینوس ماگزیلاری شده است. ولی اگر عدم حرکت نیز وجود داشته باشد و محدودیت حرکت داشته باشد میتواند ناشی از گیر افتادن عضله رکتوس تحتانی باشد.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">Gold standard</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> تشخیصی در تمامی شکستگی های </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"><span style=""> </span></span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">سرو صورت </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">CT</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> اسکن میباشد.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">یک نوع شکستگی نیز میباشد که با </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">ZF</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> نشان میدهند و در ناحیه بین فرونتال و زایگوما اتفاق میافتد.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">شکستگی ها را طبق روش لوفورت به 3 دسته طبقه بندی میکنند:</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">LEFORT 1</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">: در اینجا خط شکستگی در بالای خط دندانی فوقانی است و قسمت تحتانی سپتوم را نیز درگیر میکند و از دو پایه زایگوماتیکوماگزیلر عبور میکند و زمانی که معاینه میکنیم مشاهده میشود که فک فوقانی جا به جا<span style=""> </span>میشود. </span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">LEFORT 2</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> : در این شکستگی </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">BASE</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> بینی در بالا شکسته میشود و خط شکستگی از قسمت داخل اوربیت پایین میآید و سپس در سمت خارج از پایه های زایگوماتیکوماگزیلر و در خلف از دیواره خلفی سینوس ماگزیلاری و سپس صفحات پتریگویید عبور میکند و در این شکستگی قسمت میانی صورت متحرک میشود.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">LEFORT 3</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> : شکستگی در اینجا از خط </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">ZF</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> ، دیواره لترال اوربیت،دیواره مدیال اوربیت عبور میکند و این شکستگی باعث میشود قسمت فاسیال از قسمت کرانیال جدا شود که بدترین نوع شکستگی است و میتواند عمقی تر هم باشد و صفحه غربالی را نیز درگیر کند.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">نباید هیچ حرکتی به بیمار بدهیم چون ممکن است هر حرکت اشتباه موجب ایجاد خونریزی شود و بهترین کار گرفتن </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">CT</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> است.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"><span style=""> </span>در سی تی آگزیال اسلایس های افقی زده میشود و برای مشاهده ارگان های عمودی بهتر است و برای ارگان های افقی مثل کف اربیت مناسب نیست. برای مشاهده ارگانهای افقی سی تی کرونال که اسلایس های عمودی تهیه میکند بهتر است .</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">برای تعیین محل شکستگی باید یک معاینه دقیق انجام داد به اینصورت که تمام نواحی که قابل لمس است را لمس میکنیم و اگر در محلی تندرنس وجود داشت شکستگی در همان ناحیه وجود دارد و گاهی میتوان خط شکستگی را تشخیص داد . همچنین اکلوژن دندانی را بررسی میکنیم که میتواند مشخص کننده شکستگی باشد البته باید به فکر مشکلات دندانی باشیم که فرد از قبل داشته است و ممکن است </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">cross bite</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> (فک فوقانی دندان هایش روی دندان های فک تحتانی قرار گرفته است)یا </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">open bite</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">( دهان همیشه باز است که میتواند ناشی از مشکلات آرواره ای باشد) داشته باشد که این موارد را باید در سابقه و پرونده قبلی بیمار پیدا کرد .کریپتاسیون ها را بررسی میکنیم که نشان میدهد دو استخوان روی هم کشیده میشوند. شکستگی های اوربیت را نیز حتماً میبایست بررسی کرد چون عصب چشمی عصب حساسی میباشد و میتواند به سادگی حتی در اثر ادم ناحیه ای دچار مشکل شود.غضروف های حنجره را باید همه را کنترل کرد و<span style=""> </span>اگر فرد دچار مشکل تنفسی است </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">CT </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"><span style=""> </span>اسکن از جمجمه و گردن تا ورودی توراکس درخواست میکنیم. البته در مورد گردن دیگر </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">CT</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> کرونال مفهومی ندارد و بیشتر همان سی تی آگزیال اهمیت دارد.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">در معاینه میبایست حس اعصاب صورتی را چک کرد که <span style=""> </span>بی حسی لب فوقانی و تحتانی شایع است که میتواند در اثر ادم بر روی ریشه اعصاب فشار وارد شود و علائم ایجاد کند.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">در درمان ضایعات صورت باید هم عملکرد را اصلاح کرد و هم موضوع زیبایی را در نظر داشت.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">نحوه درمان شکستگی های سر و صورت در گذشته به وسیله سیم های فلزی صورت میگرفت که از داخل استخوان عبور میدادند و سپس این سیم را گره میزدند اما مشکل این روش این بود که سطح اتکای 360 درجه ای مناسب را ایجاد نمیکرد و به علت ضخامتی که داشت فرد آن را در زیر پوست احساس میکرد ولی امروزه از پلیت استفاده میشود که به استخوان پیچ میشود و هم سطح اتکای مناسب را ایجاد میکند و هم ضخامت کمی دارد. </span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">نکته مهم در درمان شکستگی ها این است که باید کاری کرد که اکلوژن دندانی مناسب برقرار شود و دندان ها روی یکدیگر قرار بگیرند و ممکن است حتی خط شکستگی روی هم قرار نگیرد و نکته مهم اکلوژن دندانی است.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">در روش جدید برای ثابت کردن پلیت حداقل از 3 پیچ میبایست استفاده کرد تا پلیت در جای خود محکم شود.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">جا انداختن بینی به صورت بسته وباز است </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">.</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> جا انداختن بسته زمانی انجام میشود که شکستگی استخوان شدید نباشد و امکان جا انداختن استخوان بدون عمل جراحی وجود داشته باشد که برای این کار ابتدا ناحیه را </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">shrinkage</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> میکنند و سپس <span style=""> </span>می توان از بی حسی موضعی استفاده کرد ولی امروزه برای راحتی مریض و پزشک از بیهوشی عمومی استفاده می شود. در جا انداختن بسته با توجه به گرافی بیمار و اینکه جا به جایی در چه جهتی است پزشک با استفاده از وسیله ای به نام </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">elevator </span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"><span style=""> </span>که وارد حفره بینی میشود و<span style=""> </span>انگشت شست خود که در خارج قرار دارد به گونه ای فشار به استخوان بینی وارد می کند تا استخوان در جای خود قرار بگیرد و این جا انداختن معمولاً با صدا همراه است بعد از اینکه استخوان بینی <span style=""> </span>جا انداخته شد از تامپون در داخل بینی استفاده می کنیم که این تامپون را آغشته به پماد میکنیم تا از خونریزی جلوگیری کند و همچنین از تامپون به عنوان پایه ای در زیر ناحیه شکستگی استفاده میکنیم . تامپون را به مدت 48 ساعت در شکستگی های معمولی در بینی نگه میداریم و اگر شکستگی شدید بود برای مدت طولانی تری آن را در حفره بینی قرار میدهیم. بعد از اینکه اعمال لازم را انجام دادیم میتوانیم از گرافی کنترل استفاده کنیم.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">نکته: در شکستگی های بینی باید به این موضوع توجه کرد که اگر فردی در ساعت اول بعد از شکستگی مراجعه کرد و هنوز تورم و ادم در ناحیه ایجاد نشده میتوان جا انداخت ولی زمانی که ادم ایجاد کرد دیگر به آن دست نمیزنیم و جا انداختن در روز دوم اشتباه است. در بیمارانی که دچار ادم میشوند 7 تا 10 روز به فرد مهلت میدهیم تا ادم ناحیه بینی بخوابد و بعد<span style=""> </span>جا انداختن را انجام می دهیم چون زمانی که ادم در ناحیه بینی وجود دارد خط شکستگی به خوبی لمس نمیشود و در نتیجه نمیتوان به درستی جا انداختن بینی را انجام داد برای ههمین در این افراد در ابتدا فقط درمان علامتی برای خونریزی یا گرفتگی بینی انجام میدهیم تا ادم ناحیه فروکش کند . بهترین زمان جا انداختن بینی حدااکثر 10 روز است هرچند کهتا 20 روز هم گاهی امکان جا انداختن وجود دارد.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">در شکستگی های ناحیه زایگوما اگر شکستگی از نوع تریکوت باشد </span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt; line-height: 150%;">approach</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA"> از زیر لب میباشد ،اگر زایگوما در یک طرف آسیب دیده بود از برشی که برای سینوس ماگزیلا استفاده میشود استفاده میکنیم و لگر خود استخوان زایگوما و زایده مالار آسیب دیده بود از برش ناحیه تمپورال استفاده میکنیم. برای شکستگی های ناحیه اوربیت برش را از نایه زیر پلک میدهیم. اگر اسیب در ناحیه کف اوربیت بود از ناحیه سینوس ماگزیلا وارد میشویم و چربی کف وربیت را بالا میدهیم و از مش استفاده میکنیم.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">گاهی در شکستگی های شدید بینی استخوان پوست و بافت نرم و غضروف و مخاط بینی را پاره میکند به گونه ای که بیمار قادر به تنفس نیست و راه هوایی اش بسته می شود در چنین مواردی میبایست برعکس شروع به دوختن کنیم یعنی از مخاط بینی شروع میکنیم <span style=""> </span>و بعد پری کندر و بعد غضروف و در انتها پوست را میدوزیم . در این عمل اگر غضروف به درستی دوخته نشود بعد از مدتی فرد با مشکل تنفسی مراجه میکند به این صورت در هنگام نفس کشیدن پره های بینی به هم میچسبند و بینی کلاپس میشود. ایننکته مهم است که باید دقت داشت به هیچ وجه شکستگی های بینی عمل اورژانس محسوب نمیشود و میبایست بعد از اینکه کاملا از وضعیت بینی مطلع شدیم اقدام به جا انداختن و عمل بینی کنیم. در پارگی های بینی باید به عامل ایجاد کننده نیز توجه کنیم که اگر آلوده بود میبایست از واکسن کزاز نیز جهت درمان فرد استفاده کنیم.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">چند نکته: پارگی های غضروف را با نخ نایلون میدوزیم چون غضروف خونرسانی مستقیم ندارد هیچ گاه به شکل کامل جوش نمیخورد و عاملی که باعث جوش خوردن غضروف است پریکنر روی آن است که میبایست با غضروف دوخته شود. بقیه قسمت ها را میتوان با نخ های قابل جذب دوخت.</span></span></p> <p class=" " dir="RTL" style="text-align: right; line-height: 150%; direction: rtl; unicode-bidi: embed;"><span style=";font-family:times new roman,times,serif;font-size:85%;" ><span style="font-size: 14pt; line-height: 150%;" lang="FA">در کندگی های گوش به هر علت تا چند ساعت فرصت برای بخیه زدن وجود دارد که برای این کار در محل کندگی هپارین تزریق میکنیم و گوش را نیز باید سریعاً در داخل سرم سردی که داخل آن هپارین وجود دارد قرار دهند تا شاید امکان بخیه زدن آن در یک مرکز مجهز وجود داشته باشد.</span></span></p> </div>shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-2426286959437202322011-05-08T23:53:00.000-07:002011-05-08T23:54:19.481-07:00بیماری های مقاربت جنسی<div dir="rtl" align="right">آشنایی با بیمارى هایى که از طریق مقاربت جنسى منتقل مى شوند<br />بیماری هایی که از طریق <a href="http://www.mansourghiyamat.blogspot.com/">مقاربت جنسی </a>منتقل می شوند چه هستند؟ بیمارى هایى که از طریق مقاربت جنسى منتقل مى شوند (که به اختصار به آنها STDs می گویند) امراضى هستند که از طریق تماس فیزیکى مقاربت جنسی به بدن منتقل مى شوند. این امراض از طریق ویروس، باکتری و یا پارازیت رخ مى دهند. این بیماری ها همچنین به نام «عفونت هایی که از طریق مقاربت جنسی منتقل می شوند» (STIs) و یا به اسم قدیمی شان «بیماری های مقاربتی» (VD) شناخته می شوند. حداقل ۲۵ نوع امراضی وجود دارد که از طریق مقاربت جنسی منتقل می شوند. آنچه وجه اشتراک این امراض است این است که همه از طریق تماس جنسی، منجمله واژن، مقعد و دهان منتقل می شوند. امراضی که در این جزوه از آنها نام برده شده به هیچوجه لیست کاملی نیستند، بلکه صرفا رایج ترین این امراض هستند. ما همینطور در جای دیگر توضیحاتی درباره انتقال «ویروس نقص ایمنى انسان»(HIV) داریم.<br />چگونه می توانید دریابید که مبتلا به این امراض هستید؟ هر کس که از نظر جنسی فعال است در معرض خطر مبتلا شدن به این دسته از بیماری ها قرار دارد. برخی از این نوع بیماری ها عوارضی دارند، مانند مایعاتی که از طریق اندام تناسلی ترشح می شوند، درد هنگام ادرار و یا تورم و بادکردن اندام تناسلی. بسیاری از این بیماری ها، مانند کلامیدیا (Chlamydia) اغلب موارد بدون عوارض هستند. از اینرو مناسب است که یک معاینه جنسی برای تشخیص این بیماری ها داشته باشید اگر که فکر می کنید ممکن است در معرض ابتلاء به آنها قرار گرفته باشید. برخی اوقات مدت زیادی طول می کشد قبل از اینکه این بیماری ها عوارض خود را نشان بدهند و طی چنین دوره ای ممکن است شما عفونت خود را به دیگران منتقل کنید. از اینرو لازم است که شما برای این بیماری ها معاینه شده و آزمایش شوید. اگر شما با کسی رابطه دارید و تشخیص داده شده که به این بیماری ها مبتلا هستید این به این معنا نیست که همزی شما لزوما فاسق است. عوارض این بیماری ها اغلب ماها بعد از سرایت بروز می کنند.<br />چگونه می توانید از ابتلاء به این بیماری ها ممانعت کنید؟ شما می توانید خطر مبتلاء شدن به این بیماری ها را کم کنید اگر که هنگام مقاربت جنسی از کاپوت و وسایل مشابه استفاده کنید و خود و همزی تان برای این گونه بیماری ها معاینه شوید. هر چه با افراد بیشتری مقاربت جنسی داشته باشید ریسک مبتلاء شدن به بیماری ها بیشتر خواهد شد. روش های دیگر تقلیل خطر ابتلاء به این بیماری ها استفاده از کاپوت و وسایل مشابه در هنگام تماس جنسی دهنی، تمیز کردن وسایل تحریک جنسی بعد از استفاده، شستن دست های خود بعد از آمیزش جنسی، و بهبود روش های تمیزکردن اندام تناسلی هستند.<br />چرا مهم است بدانید که آیا به این بیماری ها مبتلاء هستید؟ بسیاری از بیماری های مقاربتی بسیار عفونی هستند و می توانید تاثیرات درازمدت منجمله عقیم شدن بجا بگذارند. بسیاری از این بیماری ها از طریق فرد مبتلاء به طرف دیگر او در یک رابطه جنسی منتقل می شوند و برخی ار آنها از طریق مادر به نوزاد متولد نشده او می توانند منتقل شوند. بیمارهای آمیزشی حتی امکان انتقال «ویروس نقص ایمنى انسان» (HIV) را تسریع می کنند.<br />یک راهنمایی درباره بیماری هایی که از طریق<a href="http://www.mansourghiyamat.blogspot.com/"> مقاربت جنسی </a>منتقل می شوند<br />واژینوسیس میکروبی (Bacterial Vaginosis – BV) به معنای دقیق کلمه یک بیماری آمیزشی نیست زیرا که از طریق مقاربت جنسی منتقل نمی شود. ولی این بیماری از طریق رابطه جنسی تشدید می شود و اغلب موارد در زنانی که از نظر جنسی فعال هستند پیدا می شود تا در زنانی که هیچوقت مقاربت جنسی نداشتند. عامل این بیماری به هم خوردن توازن در وضعیت یک باکتری عادی و امن است که در واژن زن وجود دارد و هر چند که نسبتا بی خطر است و توجه به خود جلب نمی کند ولی برخی اوقات ممکن اسـت به ترشح بیش از حد مایعی منجر شود که بوی نامطبوع ماهی گندیده می دهد. هر چند که توضیح روشنی برای وقوع این بیماری وجود ندارد ولی این توضیح مطرح شده که ترکیب بازی منی مرد ممکن است یک عامل باشد زیرا که می تواند محیط اسیدی باکترهای واژن را عوض کند. یک عامل دیگر می تواند استفاده از کویل بعنوان یک وسیله پیشگیری توسط زنان باشد. یک زن نمی تواند واژینوسیس میکروبی را به یک مرد منتقل کند ولی ضروری است که او مورد درمان قرار گیرد چه اینکه این بیماری اغلب از واژن به رحم حرکت کرده و وارد لوله فالوپ شده و می تواند باعث عفونت بسیار جدی شود. درمان این بیماری از طریق مالیدن یک کِِرِم به واژن و استفاده از آنتی بیوتیک است.<br />بالانیتیس (Balanitis) اغلب بعنوان یکی از عوارض عفونیت و نه لزوما نوعی عفونت به اعتبار خود شناخته می شود. به معنای دقیق کلمه یک بیماری مقاربتی نیست بلکه بیشتر یک از عواقب فعالیت جنسی است. فقط مردان به این بیماری مبتلا می شوند و اغلب خود را بصورت تورم سر آلت تناسلی مرد نشان می دهد. این بیماری بیشتر در مردانی وجود دارد که ختنه نشده اند. عامل این بیماری بهداشت کم، سوزش ناشی از کاپوت و یا وسایل کشنده اسپرم، استفاده از برخی وسایل آرایش معطر و شستن زیر پوست ختنه گاه می باشد. درمان آن شامل استفاده از کِرِم برای تخفیف تورم و در صورت لزوم آنتی بیوتیک است.<br />کلامیدیا (Chlamydia) رایج ترین بیماری قابل درمان مقاربتی است. این بیماری اگر که درمان نشود می تواند باعث مشکلات جدی در مراحل بعدی زندگی شود. کلامیدیا باعث عفونت مدخل رحم (cervix) در زنان می شود. مجرای خروجی مثانه (urethra)، مقعد و چشمان در هم زن و هم مرد ممکن است از این بیماری عفونت یابند. عوارض عفونت در هر زمانی ممکن است بروز کنند. اغلب این عوارض چیزی بین یک یا سه هفته بعد از ابتلاء به بیماری رخ می دهند. البته عوارض بیماری ممکن است برای مدت مدیدی خود را نشان ندهند. درباره کلامیدیا اطلاعات بیشتری بدست آورید.<br />شپش ناحیه تناسلی (Crabs or Pubic Lice) انگل های کوچکی به شکل خرچنگ هستند که در بین مو زندگی کرده و از خون تغذیه می کنند. اینها عمدتا در بین موهای ناحیه تناسلی زندگی می کنند ولی ممکن است در بین موهای زیر بغل و همینطور موهای صورت و ابروی چشم هم زیست کنند. این انگل ها می توانند بیرون از بدن هم به زندگی خود ادامه بدهند و از اینرو در لباس، ملافه های تُشک و حوله هم ممکن است پیدا شوند. شما ممکن است این نوع شپش را با خود حمل کنید و از آن مطلع نباشید. ولی دو تا سه هفته بعد از آن دچار نوعی خارش می شوید. این نوع انگل عمدتا از طریق تماس فیزیکی در حین مقاربت جنسی منتقل می شود ولی ممکن است از طریق استفاده مشترک از لباس، حوله و یا ملافه با کسی که آن را دارد نیز منتقل شود. هیچ روش موثری برای جلوگیری از سرایت این انگل به خودتان وجود ندارد ولی شما می توانید با شستن لباس ها، حوله و ملافه تان با آب داغ از سرایت آن به دیگران جلوگیری کنید. محلول ضدعفونی ویژه ای را می توان از داروخانه خریدو به بدن مالید تا این انگل را از بین ببرد. تراشیدن موهای ناحیه تناسلی لزوما باعث از بین رفتن این انگل نمی شود.<br />اپیدیمیتیس (Epididymitis) اشاره به تورم اپیدیمتیس، که یک مجموعه از مجاری که در بالای بیضه ها قرار دارند و اسپرم تولید شده را ذخیره می کنند، دارد. این وضعیت همیشه نتیجه بیمارهای مقاربتی نیست. ولی اگر چنین باشد، اغلب ناشی از وجود کلامیدیا و یا گانوریا (Gonorrhoea) است. عوارض این بیماری خود را بشکل تورم دردناک بیضه ها و کیسه بیضه ها (scrotum) نشان می دهند. بهترین روش جلوگیری از این بیماری استفاده از کاپوت در حین مقاربت جنسی است زیرا این بهترین روش جلوگیری از سرایت کلامیدیا و گانوریا است. اپیدیمتیس خودش به کسی سرایت نمی کند ولی عفونت های دیگری که مسبب آن بودند قابل سرایت هستند. (در باره کلامیدیا و گانوریا به بخش های بعدی رجوع کنید). درمان این بیماری از طریق استفاده از آنتی بیوتیک برای درمان عفونت هایی که باعث آن بودند صورت می گیرد.<br />تب خال ناحیه تناسلی (Genital herpes) توسط ویروسی بنام هرپیس سیمپلکس (herpes simplex) رخ می دهد. این ویروس می تواند بر دهان، ناحیه تناسلی، پوست اطراف مقعد و انگشتان اثر بگذارد. بعد از اولین شیوع تب خال، این ویروس می تواند در بین بافت های عصبی مخفی بماند، یعنی جایی که کاملا غیر قابل تشخیص است و باعث عوارضی نمی شود. عوارض اولین عفونت معمولا بین یک تا ۲۶ روز بعد از در معرض این بیماری قرار گرفتن رخ می دهند و برای دو تا سه هفته دوام می آورند. چه مرد و چه زن ممکن است یک یا چند نوع از عوارض این بیماری را داشته باشند که شامل حس خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی یا اطراف مقعد، تاول های آبدار کوچکی که ممکن است بترکند و زخم های دردآور کوچک به جا بگذارند، برخورداری از درد هنگام ادرار اگر که ادرار از روی زخم های باز بگذرد، کسالت شبیه ابتلاء به آنفلونزا، کمردرد، سردرد، غدد متورم و تب می باشند. درباره تب خال ناحیه تناسلی اطلاعات بیشتری بدست آورید.<br />زگیل ناحیه تناسلی (Genital warts) تومورهای گوشتی کوچکی هستند که ممکن است در هر کجا از ناحیه تناسلی مرد یا زن پدیدار شوند. این بیماری در اثر ویروسی بنام «ویروس پاپیلوما انسان» (Human Papilloma Virus – HPV) باعث می شود. زگیل ممکن است روی آلات تناسلی، و یا اندام مختلف بدن، مانند دستان رشد کند. بعد ازاینکه ویروس زگیل ناحیه تناسلی به شما منتقل شد معمولا بین یک تا سه ماه طول می کشد که این زگیل ها بر روی اندام تناسلی شما ظاهر شوند. شما و یا همزی تان ممکن است متوجه ظاهر شدن تکه های سفید/صورتی کوچکی یا تکه های بزرگتری شبیه کلم روی ناحیه تناسلی شوید. این نوع زگیل در حوالی ناحیه خارجی واژن، پنیس، پوست بیضه و مقعد ظاهر می شوند. ممکن است به تنهایی یا بصورت گروهی رشد کنند. باعث خارش می شوند ولی بدون درد هستند. اغلب بجز خارش عارضه دیگری ندارند و ممکن است به سختی قابل دیدن باشند. اگر زنی در مدخل رحم اش زگیل داشته باشد، در آنصورت ممکن است باعث خونریزی جزیی شود و بصورت نادر ممکن است نوعی مایع رنگی از ناحیه واژن ترشح شود. درباره زگیل ناحیه تناسلی اطلاعات بیشتری بدست آورید.<br />گانوریا (Gonorrhoea) نوعی عفونت میکروبی است. معمولا از طریق تماس جنسی منتقل می شود و ممکن است باعث عفونت مدخل رحم، مجرای خروجی مثانه، مقعد و گلو شود. عوارض این بیماری ممکن است بین ۱ تا ۱۴ روز بعد از ابتلاء به آن ظاهر شوند. ممکن است به این بیماری مبتلاء شد و در عین حال هیچ عارضه ای هم نداشت. در مردان احتمال تشخیص عوارض این بیماری بیش از زنان است. درباره گانوریا اطلاعات بیشتری بدست آورید.<br />عفونت های دستگاه گوارشی (Gut Infections) ممکن است در هنگام رابطه جنسی منتقل شوند. دو تا از رایج ترین این عفونت ها «اَمُویی بیاسیس» (Amoebiasis) و «جیاردیاسیس» (Giardiasis) هستند. اینها عفونت های میکروبی هستند و وقتی که به ناحیه شکم می رسند باعث اسهال و درد شدید معده می شوند. عفونت های دستگاه گوارشی بین دو نفر منتقل می شود بویژه وقتی که یک نفر به این عفونت ها مبتلاء باشد و در رابطه جنسی تماس با مدفوع و یا مقعد صورت گیرد. استفاده از وسایلی مانند کاپوت و یا استفاده از دستکش های پلاستیکی می تواند جلوی سرایت این بیماری را بگیرد. وسایلی که برای تحریک جنسی هستند باید بعد از استفاده شسته شوند و همینطور دستان تان اگر در تماس با مدفوع قرار گرفتند باید شسته شوند. درمان هایی که برای مداوای اسهال وجود دارند برای درمان بسیاری از این عفونت ها کافی هستند ولی ممکن است استفاده از آنتی بیوتیک هم لازم شود.<br />هپاتیس (Hepatitis) باعث تورم کبد می شود. انواع مختلف هپاتیس وجود دارند. رایج ترین آنها هپاتیس A، B و C هستند. هر کدام از این ویروس به نحو متفاوتی عمل می کنند. هپاتیس ممکن است در اثر اسفاده از الکل و یا مواد مخدره رخ دهد ولی اغلب ناشی از نوعی عفونت ویروسی است. درباره هپاتیس اطلاعات بیشتری بدست آورید.<br />مولاسکوم (Molluscum) یک بیماری پوستی است که توسط ویروس «مولاسکوم کانتاجیوسویم» رخ می دهد. این بیماری بصورت برجستگی های کوچکی بر روی پوست ظاهر می شوند و ممکن است برای یکی دو هفته تا چند سال باقی بمانند. مولاسکوم باعث برجستگی های مروارید شکلی به اندازه یک خال بر روی ران، کفل، اندام تناسلی و برخی اوقات صورت می شود. این بیماری از طریق تماس فیزیکی در عین مقاربت جنسی و یا تماس پوستی منتقل می شود. جلوی انتقال این بیماری را می توان با استفاده از کاپوت، اجتناب از تماس پوستی با کسی که به این بیماری مبتلاء است و یا نداشتن رابطه جنسی با چنین فردی تا زمانی که درمان شود، گرفت. در بیشتر موارد مولاسکوم بدون درمان رفع می شود. ولی آنها را می توان خشک کرد و یا با استفاده از مواد شیمیایی پوشاند.<br />یوره ثرایتیس غیر مشخص (Non-Specific Urethritis - NSU) تورم مجرای خروجی مثانه مرد است. این تورم ناشی از چند نوع عفونت مختلف است که رایج ترین آنها کلامیدیا است. یوره ثرایتیس غیر مشخص ممکن است برای ماهها و حتی در مواردی برای سالها در یک رابطه تجربه شود. عوارض یوره ثرایتیس غیر مشخص ممکن است شامل این موارد شود: درد و یا حس سوزش هنگام دفع ادرار، ترشح یک مایه سفید/شیری از نوک آلت تناسلی مرد که در اول صبح ممکن است بیشتر مورد تشخیص باشد، و این حس که باید بکرات دفع ادرار کنید. اغلب ممکن است هیچ عارضه ای وجود نداشته باشد ولی این به معنا نیست که ممکن نیست این عفونت را به همزی تان منتقل نکنید. درباره عوارض یوره ثرایتیس غیر مشخص اطلاعات بیشتری بدست آورید.<br />جَرب (Scabies) توسط کرم های انگلی که به زیر پوست می روند و باعث خارش می شوند رخ می دهد. این کرم ها بسیار کوچک هستند و قابل رویت نیستند و بسیاری افراد نمی دانند که آنها را با خود حمل می کنند. اینها باعث خارش می شوند و این وضعیت ۲ تا ۶ هفته بعد از سرایت به مرض شروع می شود. علایم این بیماری وجود خط های قرمز در زیر پوست دست، کفل و اندام تناسلی است. رایج ترین نحوه سرایت این بیماری از طریق تماس فیزیکی در حین مقاربت جنسی است هر چند ممکن است با استفاده مشترک از حوله و یا لباسهای فرد دیگری که به بیماری مبتلا است سرایت صورت گیرد. این نحوه سرایت البته غیر معمول است. هیچ روش موثری برای اینکه از سرایت بیماری به خود جلوگیری کنید وجود ندارد هر چند که می توانید با شستن لباس ها و ملافه های خود در آب داغ از سرایت این بیماری به دیگران جلوگیری کنید. مایعات ضدعفونی وجود دارد که می توانید از داروخانه بخریید و به بدن خود بمالید تا این انگل از بین برود.<br />سفلیس (Syphilis) یک عفونت رایج در بریتانیا نیست ولی در برخی کشورهای دیگر بیشتر رایج است. این بیماری نوعی عفونت باکتریایی است. اغلب از طریق معاشرت جنسی منتقل می شود ولی ممکن است از طریق مادری که به آن مبتلا است به نوزاد متولد نشده اش هم سرایت یابد.علایم و عوارض سفلیس برای مرد و زن یکی است. این عوارض ممکن است به سختی قابل تشخیص باشند و از زمان مقاربت جنسی با کسی که به این بیماری مبتلا است ممکن است تا سه ماه طول بکشد قبل از اینکه عوارض بیماری ظاهر شوند. سفلیس چندین مرحله دارد. مراحل اول و دوم آن بسیار مسری هستند. درباره سفلیس اطلاعات بیشتری بدست آورید.<br />برفک (Thrush) که به آن کندیاسیس (candiasis) هم می گویند قارچی (yeast) است که برروی پوست زندگی می کند و رشد آن توسط باکترهای بی ضرر دیگری که وجود دارند محدود می شود. اگر این قارچ خود را تکثیر کند می تواند باعث خارش، تورم، زخم شدگی و ترشحات در مرد و زن شود. زنان ممکن است هنگام دفع ادرار نوعی ترشح غلیظ سفید را تجربه کنند. بسیاری از مردان ممکن است چنین ترشحی را از آلت تناسلی مرد تجربه کنند و برایش سخت باشد تا پوست ختنه گاه خود را عقب بزند. برفک هنگام مقاربت جنسی با کسی که به آن مبتلا است سرایت می کند. ولی همینطور در صورتی که لباسهای بسیار تنگ نایلونی یا الیافهای مصنوعی بپوشید و یا آنتی بیوتیک مصرف کنید نیز ممکن است بروز کند. برخی اوقات علت وقوع آن روشن نیست. برای جلوگیری از سرایت این بیماری استفاده از کاپوت هنگام مقاربت جنسی موثر است و تا آنجا که به مردان مربوط می شود شستن منظم زیر پوست ختنه گاه شان نیر مفید است. معالجه برفک شامل استفاده از درمانهای ضد قارچ می شود. برفک ممکن است بویژه در زنان دوباره عود کند.<br />تراکومانوس واژینوسیس (Trichomonas Vaginosis) که به اختصار به آن تریش (Trich) هم می گویند در اثر یک پارازیت که در واژن زنان و در مجرای خروجی مثانه مردان وجود دارد رخ می دهد. اغلب عارضه ای وجود ندارد. اگر عوارض این بیماری ظاهر شوند در آنصورت در مردان به شکل درد در حین ادرار و یا انزال در طی مقاربت جنسی و در زنان بصورت زخم زدگی در طی مقاربت جنسی و دفع ادرار و تورم ناحیه بیرونی واژن بروز می کنند. سرایت این بیماری معمولا از طریق رابطه جنسی از طریق دهان، مقعد و واژن با کسی که به آن مبتلا است رخ می دهد. معالجه این بیماری شامل استفاده از آنتی بیوتیک می شود و در صورت درمان مجددا عود نمی کند.<br /><a href="http://www.mansourghiyamat.blogspot.com/">http://Www.MansourGhiyamat.BlogSpot.Com</a><br /></div>shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-12981730572400732052011-05-08T23:49:00.000-07:002011-05-08T23:53:30.047-07:00masturbation و ارتباط آن با انزال زودرسخودارضائی با نام علمی (masturbation ) به معنای انجام عملی توسط خود فرد جهت رسیدن به اوج لذت جنسی یا ارضای جنسی (orgasm ) بدون عمل نزدیکی (intercourse ).البته این تعریف کامل نمیباشد چون ممکن است این عمل توسط همسر و زوج جنسی بدون عمل نزذیکی صورت گیرد. لذا اصطلاح (masturbation ) طیف گستردهای را شامل میگردد که بسته به مذهب و فرهنگ و شرایط روحی و جسمی فرد متفاوت است وممکن است در فردی بعنوان اقدام درمانی یا بعنوان قسمتی از نزدیکی قلمداد گردد.<br />خودارضائی مردان یا استمناء غالبا در پسران نوجوان و جوان انجام میگیرد و در تمامی آمارهای ارائه شده درصد بالائی از پسران حداقل یکبار تجربه استمناء را در طول زندگی خود دارند ( متاسفانه هیچ آمار رسمی در ایران وجود ندارد) و در اروپا شیوع آن را در قشر در حال تحصیل و دانشجویان بیشتربوده است.<br />تا سالهای حدود 1965 توسط اکثر پزشکان عمل خودارضاعی شدیدا نکوهیده میشد ولی پس از آن بتدریج توسط گروه متعددی از پزشکان نظر مثبت تری به آن داده شده است و گاهی نیز بعنوان درمان توصیه شده است.دلایل پزشکانی که نظر مثبت بر عمل (masturbation) دارند, خودارضائی را بعنوان راه جلوگیری از شیوع بیماریهای مقاربتی و افزایش تعداد حاملگی غیرقانونی ناشی از ارتباط جنسی جوانان میدانند و یا بعنوان قسمتی از رفتار جنسی طبیعی قلمداد کرده اند و شاید صرفا مضرات آن را در حد دفع مقداری از مایع منی (semen) یعنی دفع مقادیر ناچیزی پروتئین و ویتامین و مواد قندی میدانند (نظر مولف) و همچنین با عمل خودارضائی از فشارهای عصبی ناشی از تحریکات جنسی خواهد شد.<br />برای درک مضرات استمناء ابتدا مسیر عصبی یک تحریک جنسی تا انزال را طی عمل نزدیکی بطور ساده مرور میکنیم. ابتدا نعوظ با تحریکات دو مسیر, یکی مسیر رفلکسی (reflexogenic) که ناشی ازتحریک حس پنجگانه بخصوص لامسه و بینائی , و دیگری مسیر ذهنی (psychogenic) که ناشی از تحریکات ذهنی است.<br />از طریق این دو مسیر مراکز نخاعی و فوق نخاعی (supraspinal) و سیستم عصبی مرکزی و هیپوتالاموس , ابتدا منجر به بروز نعوظ و سپس ادامه و استمرار تحریکات مراکز جنسی مغز, شدت تحریکات به حدی بالا میرود که به حد آستانه ارضای جنسی فرد برسد و عمل انزال صورت گیرد . این مسیر طبیعی تا انزال, با عمل نزدیکی میتواند رخ دهد و یا طی مرحله REM خواب (rapid eye movment) انجام شود. (خواب شامل چندین مرحله سطحی تا عمقی میباشد.<br />در یکی از این مراحل , حرکت سریع کره چشم وجود دارد که به این مرحله REM گقته میشود). در این مرحله در افراد سالم نعوظ آلت تناسلی ایجاد شده و خواب دیدن و رویا نیز رخ میدهد. طی نعوظ ممکن است همراه با تحریکات جنسی ناشی از رویای شبانه, میزان تحریکات به حد آستانه انزال رسیده و منجر به ارضای جنسی و انزال طبیعی گردد (محتلم شدن یا جنابت ).<br />آنچه توضیح داده شد مسیر طبیعی ارضای جنسی و انزال بود ولی طی عمل استمناء مسیر تحریکات رفلکسی ناشی از حس های پنج گانه, بجای حس لمس تمامی بدن, محدود به حس لمس موضعی ناحیه محدودی از آلت تناسلی میباشد. همچنین تحریک سایر احساس مانند بینائی, شنوائی و حتی بویائی که طی عمل نزدیکی اهمیت دارد در حد صفر خواهد بود. لذا جهت رسیدن به آستانه ارضای جنسی, لازم است مسیر ذهنی (psychogenic) جبران کمبود تحریکات مسیر رفلکسی و حسی را بنماید, لذا با فشار ذهنی و عصبی مضاعف, مغز مسیر را به سمت رسیدن به حد آستانه انزال طی میکند.<br />که این فشار مضاعف میتواند با تکرار, عوارض عصبی ببار آورد. و همچنین بتدریج مرکز عصبی تحریکات جنسی با کاهش آستانه ارضای جنسی وانزال, سعی در جبران این کمبود تحریکات حسی را خواهد کرد تا مغز فشار کمتری را متحمل گردد. و در نتیجه با کاهش آستانه ارضای جنسی بتدریج فرد مبتلا به زود انزالی (premature ejaculation) خواهد شد. که عارضه شایع ناشی از استمناء میباشد. بدین معنی که زمانی که فرد تحت تاثیر تحریکات اندک جنسی قرار میگیرد حتی زمانی که تصمیم به عمل نزدیکی میگیرد, مسیرهای عصبی مرکزی جنسی فعال شده و با سرعت بیشتر, مدت زمان کمتر و با تحریکات جنسی کمتر, و با توجه به کاهش آستانه انزال, در مدت زمانی کمتری فرد را به مرحله انزال و ارضای جنسی میرساند.<br />گاهی حتی قبل از نعوظ کامل آلت تناسلی واقدام به عمل نزدیکی و دخول آلت تناسلی, فرد ارضای جنسی میگردد و آنچه را که سالها با آرزو و ذهنیت آن اقدام به استمناء میکرده پس از ازدواج قادر به انجام آن و یا لذت بردن از آن نخواهد بود.(اینجانب طی مشاوره با بیماران مبتلا به زودانزالی شدید, در درصد بالائی سابقه استمناء زیاد را دوران جوانی آنها دیده ام).<br />همانگونه که گفته شد یکی از عوارض مهم استمناء زودانزالی است<br />در باره عوارض جسمی روحی و حتی خانوادگی زودانزالی مطالب بسیار میتوان گفت که این خود امروزه یکی از مشکلات بزرگ تعداد زیادی از مردان و بصورت ثانویه بسیاری از زنان متاهل جامعه ما میباشد.<br />حتی درصدی از بیماران که بدلیل ناباروری به پزشک مراجعه میکنند پس از گرفتن شرح حال دقیق مشخص میگردد علت اصلی عدم باروری در واقع عدم توانائی در نزدیکی ناشی از زودانزالی شدید است. بدین معنی که قبل از انجام عمل دخول آلت تناسلی فرد به حالت ارضای جنسی و انزال میرسد لذا مایع منی و اسپرم داخل مهبل زن وارد نمیگردد تا بتواند منجر به حاملگی گردد. وحتی شخصا چندین مورد بیمارانی داشته ام که حتی چندین سال پس از ازدواج هنوز پرده بکارت زن سالم بوده. بدین معنی که حتی یک نزدیکی موفق نیز نداشته اند. و یا یکی از علل مهم عدم ثبات زندگی زناشوئی و حتی انحراف اخلاقی در زن ممکن است زودانزالی همسر وی باشد.<br />در اثر استمناء زیاد و کاهش شدید آستانه تحریک منجر به انزال با کوچکترین محرک جنسی و یا عصبی و روحی میگردد و دفع مکرر ودائم ترشحات غدد پارایورترال و غدد فرعی جنسی و پروستات منجر به ترشح مکرر و گاهی مداوم از مجرا میگردد که اصطلاحا به آن سیلان منی گویند.<br />افرادی که استمناء به تعداد بسیار زیاد انجام میدهند منجر به عوارض شدید عصبی بدنی مثل لاغری لرزش و افسردگی و اضطراب میگردد. البته جای بحث دارد که آیا مشکلات عصبی و اضطراب و زمینه مشکل روحی، منجر به استمناء به مقدار زیاد میگردد و یا استمناء زیاد، منجر به افسردگی و اضطراب میگردد؟ ولی به هرحال شیوع استمناء، در بیماران روحی و بستری بخش روانی بسیار بالاست.<br />عارضه دیگر استمناء ممکن است ناشی از روش انجام آن باشد. بدین معنی که روشی که فرد جهت ارضای جنسی انتخاب و یا ابداع میکند ممکن است مضر و حتی خطرناک باشد. ویا منجر به آسیب به خود گردد.<br />با توجه به زیاده طلبی و تنوع طلبی ذاتی انسان فرد جهت ارضای بیشتر به روشهای دیگر ممکن است روی آورد که فوق العاده خطرناک و زیانبار و غیر قابل جبران میباشند.<br />منبع:1-Iranhealers<br />2-نویسنده : دکتر مجید حقیقت - جراحی کلیه و مجاری ادراری<br /><br />http://Www.MansourGhiyamat.BlogSpot.Comshahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-7972035234435597042011-05-05T03:55:00.000-07:002011-05-05T03:58:39.197-07:00بيماری های خوش خيم پستانطيف وسيعی دارد و آگاهی از آن ضروری میباشد تا توصيه مناسب انجام دهيم و درمان مناسب را انتخاب کنيم و از کارهای درمانی اضافه پيشگيری کنيم.<br />دو نوع تقسيم بندی برای بيماریهای پستانی وجود دارد که عبارتند از:<br />:يعنی وقتی که پيستان دارد رشد ANDI(Aberrations of normal Development and involution)-1<br />میکند از مسير رشد خود منحرف شود يا اينکه زمانی که پستان در حال پسرفت است از اين مسير طبيعی انحراف پيدا کند .<br />2- تقسيم بندی بر اساس پاتولوژی<br /><br />: در اين تقسيم بندی 3 حالت داريم يکی حالت نرمال است که تغييرات پستانی نرمال در هر ANDIتقسيم بندی سنی منحصر است . <br /> <br />بیماری اختلال طبیعی سالهای اولیه باروری <br />25-15 سالگی<br />فیبروآدنوم بزرگ<br />هیپرتروفی شدید پستان<br /><br />آبسه زیر آرئول فیستول مجاری شیری فیبروآدنوم<br />هیپرترفی پستان<br /><br />فرورفته ماندن نوک پستان رشد لوبولها <br /> استروما<br /><br />برجسته شدن<br />نوک پستان <br /><br />سن 15 تا 25 سالگی<br />اختلالات:<br />در فيبروآدنوم لوبولها به درستی تشکيل نشده و به صورت کلافه در میآيند ولی بايد مطمئن شد که فيبوآدنو است پون برخی از بدخيمیها نيز خود را به اين شکل نشان میدهند.<br />فرو رفتن نوک پستان در هنگامی اتفاق میافتد که پستان رشد کند ول کجاری به اندازه پستان رشد نکرده در اين صورت نوک پستان به داخل کشيده میشود و به صورت مادرزادی ايجاد میشود و در شيردهی اين افراد دچار مشکل میشوند. <br />بيماری:<br />بزرگتر شدن فيبروآدنوم بيش از 2 يا 3 سانت بيماری محسوب میشود وبيشترين مراجعات نيز مربوط به همين ضايعات است. اين فيبرو آدنوم بزرگ گاهی اوقات فيلدوييد تومور است که هيچ تفاوتی با فيبروادنوم ندارد.<br /> زمانی هيپرتروفی شديد پستان بيماری محسوب میشود که خيلی غيرطبيعی باشد مثلاً وزن هر پستان به بيش از 5 کيلو برسد.<br /> گاهی نوک مجرا به سمت بيرون باز نيست و يک آبسهای در زير آلئول ايجاد میشود اگر اين آبسه درمان نشود خودش سر باز کرده و ايجاد يک فيسچول میکند که به آن فيستول مجرای شيری گفته میشود.<br /><br />سن 25 تا 40 سالگی<br /><br />بیماری اختلال طبیعی سالهای دیرتر باروری <br />40-25 سالگی<br />دردناتوان کننده <br />پستان درد پستان در ارتباط با سیکل قاعده گی<br />ندولاریتی پستان<br /><br />ترشح خونابه از نوک پستان تغییرات منظم پستان مناسب با سیکل قاعده گی<br /><br />رشد سلولهای اپیتلیال در زمان حاملگی <br /><br />اختلال:<br />نزديک پريود بالا بودن سطح استروژن پروژسترون را داريم که تجمع مايع در بدن و پستان وجود دارد و فرد با درد و سنگينی پستان در ارتباط با سيکل قاعدگی مراجعه میکند و پستان حالت ندولاريته میگيرد و لوبولهای شيری متورم میشود.<br />در ماه های آخر حاملگی به علت رشد سريع اپیتليوم اين اپیتليوم حالت شکنندگی میگيرد و با اولين فشاری که پستان میآيد از چند مجرا شروع به خون آمدن میکند و گاهی خون و شير با هم میآيد.در حالتی که همه معاينه پستان سالم باشد اين مسئله مطرح است.<br />بيماری:<br />70% مراجعه افراد در مشکلات پستان مربوط به درد است.<br />سن 35 تا 55 سالگی و مرحله پسرفت پستان:<br />بیماری احتلال طبیعی Involution <br />(35-55)<br />Periductalmastatis <br />هیپرپلازی+آتیپی کیست های پستان<br />ضایئات اسکروتیک<br />اکتازی مجاری<br />فرورفتن نوک پستان<br />هیبرپلازی اپی تلیال آتروفی شدن لوبول <br />آتروفی شدن مجاری<br />-اتساع مجاری<br />-سفت شدن مجاری <br />اختلال:<br />کيستهای پستان: وقتی بافت اطراف مجاری دچار آتروفی میشوند مجرا کشيده میشود و گشاد میشود و در داخلش آب تجمع پيدا میکند تا اينکه به صورت کيست در آيد.<br />فرورفتگی نوک پستان را به عنوان يکی از علائم بدخيمی در نظر میگيريم اما در بيوپسی میتواند خوش خيم باشد.چون در اين سن مجاری کوتاه و اسکلروتيک میشوند میتواند نوک پستان را به سمت داخل بکشد.<br />تقسيم بندی پاتولوژی:<br />سه نوع است: <br />: افزايش سلولی نداريم.Nonproliferative1-<br /> : سلولها افزايش پيدا میکنند ولی آتیپی وجود ندارد proliferative without atypia2-<br />: افزايش سلولی همراه وجود بدشکلیproliferative with atypia3-<br />اينکه پيشبينی کنيم کدام ضايعه اتحام بدخيمی دارد و پره کنسريک است بستگی به اين دارد که در کدام يک از اين طبقه بندی ها قرار گيرد.<br />Non proliferative<br />- کیست ها و متاپلاژی آپوکرین: کيستها ساده به هيچ عنوان ضمينه ساز بدخيمی نيستند. <br />- اتساع مجاری (اکتاژی)<br />- فیبرو آدنوم<br />این ضایعات ریسک ابتلا به کانسر پستان را افزایش نمی دهند<br />proliferative without atypia<br />: ممکن است مريض تظاهرات کاملاً مشابه کنسر داشته باشد و يک توده دنس همراه يکSclerosing adenosis<br />همراه يک مامو گرافی که بسيار شبيه به توده بدخيم است.<br />Radial and complex sclerosing<br />Ductal epithelial hyperplasia <br />Intra ductal papilloma<br /> يا شديد باشد از نظر florid و Mild,moderate: هايپرپلازی میتواند Ductal epithelial hyperplasia <br />پاتولوژی تعداد رديف سلولی که روی اين غشا پايه درست میشود را شمرده و اگر تهداد اين لايهها از 8 تا 10 يا شديد لايه بيشتر باشد را شديد میگويند و تنها موردی است که ريسک کانسر را افزايش میدهد و آن هم به ميزان 1.5<br />تا دو برابر.<br />Atypical proliferative lesions<br /> (ALH) Atypical lobular hyperplasia<br />(ALH) Atypical ductal hyperplasia <br /><br />ریسک ایجاد کانسر را 4 تا 7 برابر افزایش می دهند. هر جا که آتیپی اضافه شود اين حالت ايجاد شده و در مورد ضايعه نيز، بايد کل ضايعه خارج شود. <br />مهمترين ضايعه خوشخيم فيبروآدنوم است که سن شيوعش 15 تا 25 سالگی است و فرد با توده پستان که گرد متحرک است مراجعه میکند اين توده به گونهای است که از زير دست سر میخورد و برای آن اصطلاح موش <br />پستان را استفاده میکنند.<br />تشخیص<br />- شرح حال<br />- معاینه فیزیکی <br />- سونوگرافی: تا 90% میتواند فيبروآدنوم را تشخيص دهد ولب برای تشخيص قطعی بايد پاتولوژی داشته باشيم ولی همه افراد را برای انجام تست پاتولوژی نمیفرستيم و از نظر کتاب هيچ تودهای داخل پستان را نمیتوانيم بدون پاتولوژی تشخيص قطعی برايش مطرح کنيم و اگر مريض در خانواده پر ريسک و سن بالای 25 سال بود حتماً بايد بيپسی انجام دهيم ولی زير 25 سال در صورتی که نمای بالينی و سونوگرافی مشابه فيبروآدنوم باشد میتوان بيپسی انجام نداد ولی بر طبق کتاب همه توده ها در هر سنی برای تشخيص قطعی نياز به بيوپسی دارند.<br />در مورد فيبروآدنوم اگر بالای 3 سانت باشد حتماً بايد برداشته شود ولی زير 3 سانت بسته به شرايط بيمار در مورد توده تصميم گيری میکنيم برای مثال اگر بيمار نگران و آژيته است او را عمل میکنيم ولی به طور کلی فيبروآدنوم خوشخيم است. <br />در مورد فيبروآدنوم کمتر از 3 سانت بيوپسی انجام میدهيم:<br />- بیوپسی :<br /> : سوزن را در چند جهت به توده زده و روی لام میريزيم و فقط سلول را برمیداريم.FNA با سوزن ظریف<br />اين روش دقتی حدود 80% دارد. اشکالاتی که در اين روش وجود دارد يکی اين است که گاهی ممکن است سوزن داخل توده نرفته باشد دوم اينکه بايد پاتولوژيست توانايی خواندنش را داشته باشد و ديگر اينکه 20% منفی کاذب دارد. نکته مهمی که در بيوپسی مطرح است اين است که + ارزش دارد و منفی 100% مطمئن نيست و ارزش ندارد.<br />: يک سوزن قطور است که بافت را میبرد و قسمتی از بافت را بر میدارد و مانندCore needle با سوزن قطور<br />تفنگ است در اين روش پوست را باز میکنيم و ابزار خود را روی ضايعه قرار داده و نمونه برداری میکنيم. و خوبی اين روش بافت بودن نمونه است و در صورتی از محل درست گرفته شود میتواند برابر با بيوپسی جراحی باشد.<br /> بيوپسی که شکاف داده و بخشی از توده را برمیداريم ولی نوع ديگری هم هست incisional جراحی:open<br /> بيوپسی که توده را کامل در میاوريم. اگر نوده لمس شود به سادگی روش جراحی را انجامExcisional به نام <br />میدهيم ولی اگر توده لمس نشود بايد يک سيم فلزی را با سونوگرافی داخل توده بگذاريم تا بتوانيم حين عمل توده را پيدا کنيم.<br /><br />کیست های پستان<br />- سن 25 تا 40 سال<br />- با لمس توده در پستان یا درد پستان مراجعه می کنند <br />- معاینه ممکن است لمس شوند که حدود مشخصی دارند <br />تشخیص<br />- در افراد زیر 40 سال و جمعیت نرمال ریسک سونوگرافی به تنهایی کافی است. از سونوگرافی همچنين برای تشخيص توده توپر يا مايع استفاده میشود.<br />در بالای 40 سال و گروه پر خطر بايد ماموگرافی نيز انجام شود.<br />درمان<br />کیست ساده <br /> تخلیه با سوزن شماره 21<br />کیست مرکب ( یعنی کنار کیست توده وجود دارد )<br /> تخلیه کیست<br /> بیوپسی از توده کنار کیست و توده در اينجا مهمتر است.<br />در صورتی که مایع رنگ خون بود باید 2 سی سی از مایع جهت سیتولوژی ارسال شود . در غیر این صورت مایع دور ریخته می شود <br />برخی از ضايعات مهم شامل:<br />: بسيار شبيه به کانسر است.Sclerosing adenosis<br />:Nipple inversion فرورفتگی نوک پستان<br />- مادر زادی<br />periductal mastitis-در زمينه<br />- کانسرshahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-44119267663752034052011-02-03T05:53:00.000-08:002011-02-03T06:14:49.902-08:00اندوسکوپی اولترا سوند EUS<div dir="rtl" style="text-align: right;">اين وسيله تلفيقی از اندوسکوپ و اولترا سوند است که برای به دست اوردن اطلاعات و تصاوير از دستگاه گوارش و بافتها و ارگانهای احاطه کننده آن استفاده میشود. اندوسکوپ يک لوله بکند و انعصاف پذير است که از طريق دهان يا مقعد وارد شده تا مسير گوارشی را برای ما نشان دهد (برای اطلاعات بيشتر ميتونين اين مصالب رو نگاه کنين<a href="http://www.medicinenet.com/script/main/art.asp?articlekey=6276">Flexible Sigmoidoscopy</a><a href="http://www.medicinenet.com/script/main/art.asp?articlekey=327"><meta equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 11"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 11"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CAli%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0in; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} a:link, span.MsoHyperlink {color:blue; text-decoration:underline; text-underline:single;} a:visited, span.MsoHyperlinkFollowed {color:purple; text-decoration:underline; text-underline:single;} @page Section1 {size:8.5in 11.0in; margin:1.0in 1.25in 1.0in 1.25in; mso-header-margin:.5in; mso-footer-margin:.5in; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--></a><a href="http://www.medicinenet.com/script/main/art.asp?articlekey=327"> و</a><span style=";font-family:";font-size:12pt;" ><a href="http://www.medicinenet.com/script/main/art.asp?articlekey=327">Colo</a></span><span style=";font-family:";font-size:12pt;" ><a href="http://www.medicinenet.com/script/main/art.asp?articlekey=327">Colonoscopy</a></span>)
<br />دستگاه اولترا سوند با استفاده از امواج با طول موج بالا از بافت تصوير تهيه میکند. <span style="text-decoration: underline;">
<br />تنها تفاوتی که در اينجا وجود وارد اين است که گيرنده امواج اولتراسوند در انتهای دستگاه اندوسکوپ قرار دارد و اين باعث میشود تا گيرنده بتواند تا نزديکی ارگان پيش رود و همين باعث میشود تا تصاوير از کيفيت بالاتری برخوردار باشند.
<br />از توانايی های ديگر اين دستگاه اين است که میتواند اصلاعاتی درباره لايه های مختلف در ديواره دستگاه گوارش به ما اطلاعاتی بدهد برای مثال در مورد لنف نودها و عذوق خونی و يکی از کارايی های مهم آن اين است که می تواند ميزان نفوذ يک ضايعه در لايه های مختلف را به ما نشان دهد.
<br />از کارايی های ديگر اين وسيکه تعيين ميزان جريان خون موجود در عروق است با استفاده از خاصيت داپلر اولتراسوند و همچنين اين وسيله به ما در بيوپسی کمک ميکند تا به درستی به محل بيوپسی دسترسی پيدا کنيم.
<br />
<br />
<br /></span><meta equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 11"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 11"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CAli%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C03%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0in; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} a:link, span.MsoHyperlink {color:blue; text-decoration:underline; text-underline:single;} a:visited, span.MsoHyperlinkFollowed {color:purple; text-decoration:underline; text-underline:single;} @page Section1 {size:8.5in 11.0in; margin:1.0in 1.25in 1.0in 1.25in; mso-header-margin:.5in; mso-footer-margin:.5in; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--><span style=";font-family:";font-size:12pt;" ></span><span style=";font-family:";font-size:12pt;" ><a href="http://www.medicinenet.com/script/main/art.asp?articlekey=327"></a></span></div>shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-84165911647543324082011-01-31T01:55:00.000-08:002011-01-31T02:00:49.578-08:00آزمایشی که جهان را شوکزده کرد: روی تیره طبیعت آدمی<div dir="rtl" style="text-align: right;"><div dir="rtl" style="text-align: right;"><meta equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 11"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 11"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CAli%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><link rel="Edit-Time-Data" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CAli%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_editdata.mso"><!--[if !mso]> <style> v\:* {behavior:url(#default#VML);} o\:* {behavior:url(#default#VML);} w\:* {behavior:url(#default#VML);} .shape {behavior:url(#default#VML);} </style> <![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--></div><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:inherit; panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0; mso-font-alt:"Times New Roman"; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-format:other; mso-font-pitch:auto; mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0in; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} a:link, span.MsoHyperlink {color:blue; text-decoration:underline; text-underline:single;} a:visited, span.MsoHyperlinkFollowed {color:purple; text-decoration:underline; text-underline:single;} p {mso-margin-top-alt:auto; margin-right:0in; mso-margin-bottom-alt:auto; margin-left:0in; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} @page Section1 {size:8.5in 11.0in; margin:1.0in 1.25in 1.0in 1.25in; mso-header-margin:.5in; mso-footer-margin:.5in; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <table class="MsoNormalTable" style="" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"> <tbody><tr style=""> <td style="padding: 0in;" valign="top"> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" lang="AR-SA">تا به حال از خودتان پرسیدهاید که علت رخ دادن این</span><span dir="LTR"></span><span lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">همه فجایع، نسلکشیها و جنگها چیست؟ مگر ممکن است که این فجایع بدون همکاری</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">میلیونها نفر از مردم یک جامعه به وقوع بیپوندند؟ مگر میشود جنایات نازیها را در</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">جنگ جهانی دوم تنها به هیتلر و سران نازی نسبت داد؟ آیا ممکن است که فقط صدام را</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">عامل این هم بدبختی و کشتارهایی دانست که در دوران زمامداری او در خاورمیانه رخ</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">دادند و نپرسید که نقش مردم عراق دراین میان چه بود؟ چه میشود که افراد عادی جامعه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">آمریکا در ویتنام و ابوغریب به هیولا تبدیل میشوند؟</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" lang="AR-SA">چنین سؤالی دغدغه فیلسوفها و نویسندگان و صاحبنظران</span><span dir="LTR"></span><span lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">زیادی بوده است. آنها هم از خود پرسیدهاند که چه میشود که یک جامعه از خود بیخود</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">میشود و تحت شرایطی با اطاعت بیچون و چرا، کارها و اعمالی بر خلاف اخلاقیات خود</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">انجام میدهد</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>. </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" lang="AR-SA">شاید هیچ جامعهای به اندازه جامعه آلمان در سالها و</span><span dir="LTR"></span><span lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">دهههای پس از پایان جنگ جهانی دوم به دنبال یافتن پاسخی برای این سؤال نبوده است</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>. <span dir="RTL" lang="AR-SA">نویسندگان و روشنفکرانی مثل</span><span dir="LTR"></span><span lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> <b><span dir="RTL">هاینریش بل، گونتر گراس و اووه تیم</span></b><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">در آثار خود</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">بارها به این مسئله اشاره کردهاند و خواستهاند با روایت داستان آنچه بر آلمانیها</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">در دوره تسلط نازیها رفت، تفسیر خود را از قضیه بیان کنند</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>. </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" lang="AR-SA">اما این فقط فیلسوفها و نویسندگان نیستند که درگیر</span><span dir="LTR"></span><span lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">یافتن پاسخ برای این معمای لاینحل شدهاند، روانشناسان شاید صلاحیتدارترین</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">دانشمندان برای بررسی این موضوع باشند</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>. </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" lang="AR-SA">در این پستی، آزمایشی را شرح خواهم داد که در دهه </span><span dir="RTL" style="" lang="FA">۶۰</span><span dir="LTR"></span><span lang="FA"><span dir="LTR"></span> </span><span dir="RTL" lang="AR-SA">میلادی توسط استنلی میلگرم -روانشناس اجتماعی مشهور- انجام شد و موسوم به</span><span dir="LTR"></span><b><span lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">آزمایش</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">میلگرم</span></span></b><span dir="LTR"></span><span lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">است</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>. </p> <p style="text-align: right;" align="right"><b><span dir="RTL" style="" lang="FA">آزمایش میلگرم</span></b><span dir="LTR"></span><b><span style=""><span dir="LTR"></span> Milgram experiment
<br /></span></b><span dir="RTL" style="" lang="FA">آزمایش میلگرم، یک آزمایش روانشاسی اجتماعی</span><span dir="LTR"></span><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">است که توسط</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><span dir="RTL" lang="AR-SA">استنلی میلگرم انجام شد. این آزمایش برای این طراحی شده بود که</span><span dir="LTR"></span><span lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">میل شرکتکنندگان در آزمایش را به اطاعت از قدرت و انجام اعمالی بر خلاف تمایلات و</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">اخلاقیاتشان را بسنجد</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>. </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" style="" lang="FA">نتایج این آزمایش، نخستین بار سال</span><span dir="LTR"></span><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL"></span><span dir="RTL"><span dir="RTL"></span>۱۹۶۳، در یک مجله روانشانسی چاپ شد و بعدا با جزئیات بیشتر در سال ۱۹۷۷ در کتابی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">با عنوان «اطاعت از صاحبان قدرت از منظر آزمایشی</span></span><span dir="LTR"></span><span style=""><span dir="LTR"></span>» Obedience to Authority: An Experimental View <span dir="RTL" lang="FA">به چاپ رسید</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>.</span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" style="" lang="FA">این آزمایش در جولای سال ۱۹۶۱، درست</span><span dir="LTR"></span><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">سه ماه بعد از شروع دادگاه آیشمن -جنایتکار نازی- به انجام رسید</span></span><span dir="LTR"></span><span style=""><span dir="LTR"></span>. </span><span dir="RTL" lang="AR-SA">میلگرم</span><span dir="LTR"></span><span lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">میخواست به این سؤال بغرنج آن سالها پاسخ بدهد</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>: <span dir="RTL" style="" lang="FA">آیا آیشمن و</span><span dir="LTR"></span><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">میلیونها آلمانی دیگر تنها از دستورات پیروی میکردند یا میتوانیم آنها را همدست</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">بدانیم؟ چگونه یک شهروند عادی تنها با اطاعت از دستورات مافوقش به موجودی متفاوت</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">تبدیل میشود؟</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><b><span dir="RTL" lang="AR-SA">نحوه انجام آزمایش</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>:
<br /></b><span dir="RTL" lang="AR-SA">به کسانی که داوطلب</span><span dir="LTR"></span><span lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">آزمایش میلگرم میشدند، گفته میشد که هدف از آزمایش،</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><span dir="RTL" style="" lang="FA">تحقیق در مود</span><span dir="LTR"></span><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">حافظه و یادگیری در شرایط متفاوت است و به آنها چیزی در مورد هدف واقعی آزمایش گفته</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">نمیشد</span></span><span dir="LTR"></span><span style=""><span dir="LTR"></span>.</span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" lang="AR-SA">هر شخص داوطلب به اتاقی برده میشد که در آن فردی</span><span dir="LTR"></span><span lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">حضور داشت که خود را دانشمند محقق طرح جا میزد، در اتاق دیگری که با یک دیوار حائل</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">از آنها جدا میشد، شخص دیگری بود (یادگیرنده) که تظاهر میشد، شخصی است که</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">آزمایشهای مربوط به یادگیری بر روی او در حال انجام است</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>. </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" lang="AR-SA">نحوه انجام تست به این صورت بود که سوژه اصلی آزمایش</span><span dir="LTR"></span><span lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">باید یک سری کلمات جفتی را از روی کاغذ میخواند</span></span><span dir="RTL" style="" lang="FA">، مثلا</span><span dir="LTR"></span><span style=""><span dir="LTR"></span>: <span dir="RTL" lang="FA">دیوار-پرنده، قرمز-دیروز، دانش-آب. سپس سوژه آزمایش باید حافظه یادگیرنده را با</span><span dir="LTR"></span><span lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">گفتن کلمه نخست هر جفت کلمه تست میکرد و از یادگیرنده میخواست که از بین ۴ گزینه،</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">جفت صحیح را انتخاب کند. مثلا بعد از شنیدن کلمه دانش، باید میگفت: آب</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>.</span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" lang="AR-SA">در صورتی که یادگیرنده پاسخ نادرست میداد، سوژه</span><span dir="LTR"></span><span lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">آزمایش موظف بود که با فشار دادن یک دکمه به یادگیرنده شوک الکتریکی وارد کند و اگر</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">اشتباه یادگیرنده تکرار میشد، سوژه میبایست </span></span><span dir="RTL" style="" lang="FA">۱۵</span><span dir="RTL" lang="AR-SA"> ولت بر شدت شوک میافزود و این کار</span><span dir="LTR"></span><span lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">را ادامه میداد</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>! </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" style="" lang="FA">البته در این آزمایش واقعا خبری از شوک</span><span dir="LTR"></span><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">نبود! از قبل صداهای نالهای متناسب با هر درجه شوک، روی نوار ضبط شده بود و همزمان</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">با هر شوکی که معلم میداد، صدایی متناسب با درجه شوک پخش میشد</span></span><span dir="LTR"></span><span style=""><span dir="LTR"></span>.</span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" style="" lang="FA">برای دراماتیک کردن این آزمایش به سوژه</span><span dir="LTR"></span><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">قبل از آغاز آزمایش گفته میشد که یادگیرنده ناراحتی قلبی دارد! در ضمن وقتی درجه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">شوک خیلی زیاد میشد، کسی که نقش یادگیرنده را بازی میکرد باید به دیوار حائل بین</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">اتاق سوژه و خودش باید میکوبید و در صورتی که افزایش درجه شوک ادامه مییافت، برای</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">تظاهر به ناراحتی شدید فرد یادگیرنده، همه صداها قطع میشد</span></span><span dir="LTR"></span><span style=""><span dir="LTR"></span>!</span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" style="" lang="FA">پیداست که بسیاری از شرکتکنندگان وقتی</span><span dir="LTR"></span><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">درجه شوک بالا میرفت، نگران میشدند. بعضیها وقتی شوک به ۱۳۵ ولت میرسید، کار را</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">متوقف میکردند و در مورد هدف آزمایش سؤال میپرسیدند اما وقتی به آنها گفته میشد</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">که مسئولیتی متوجه آنها نخواهد شد، بیشتر آنها به کارشان ادامه میدادند! تعداد کمی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">هم وقتی صدای نالههای یادگیرندهها را میشنیدند، خنده عصبی میکردند و علایم تنش</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">از خود بروز میدادند</span></span><span dir="LTR"></span><span style=""><span dir="LTR"></span>.</span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" style="" lang="FA">اگر سوژهها میخواستند دست از کار</span><span dir="LTR"></span><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">بکشند به آنها نظیر این جملات گفته میشد: لطفا ادامه بدهید - آزمایش به عدم توقف</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">شما نیاز داد - شما انتخاب دیگری ندارید و باید ادامه بدهید - کاملا ضروری است که</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">ادامه بدهید</span></span><span dir="LTR"></span><span style=""><span dir="LTR"></span>.</span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" style="" lang="FA">با این همه چنانچه با همه این تاکیدات،</span><span dir="LTR"></span><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">باز هم سوژهها سعی در توقف کار داشتند، آزمایش متوقف میشد. در غیر این صورت تا</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">رسیدن ولتاژ به ۴۵۰ ولت آزمایش ادامه داده میشد</span></span><span dir="LTR"></span><span style=""><span dir="LTR"></span>.</span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><b><span dir="RTL" lang="AR-SA">نتایج آزمایش میلگرم</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>:</b>
<br /><span dir="RTL" style="" lang="FA">قبل از</span><span dir="LTR"></span><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">انجام آزمایش، میلگرم هم از دانشجویان سال بالایی ییل و هم از همکارانش نظرسنجی کرد</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">و از آنها خواست که پیشبینی کنند، چند درصد افراد مورد آزمایش، به درجه شوکهای</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">بالا و خطرناک میرسند، اکثریت افرادی که نظرشان خواسته شد، معتقد بودند که افراد</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">بسیار کمی حاضر میشوند، شوکهای با درجه بالا بدهند. شاید شما هم اگر بار اول شرح</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">چنین آزمایشی را میشنیدید، نظر مشایهی میداشتید</span></span><span dir="LTR"></span><span style=""><span dir="LTR"></span>.</span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" style="" lang="FA">اما در کمال تعجب ۲۶ نفر از ۴۰ نفر فرد</span><span dir="LTR"></span><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">مورد آزمایش یعنی ۶۵ درصد سوژهها، به شوکهای بالای ۴۵۰ ولتی رسیدند! تنها یک</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">شرکتکننده قبل از رسیدن درجه شوک به ۳۰۰ ولت آزمایش را متوقف کرد. البته عده زیادی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">کار به صورت موقت متوقف کردند و حتی صحبت از برگرداندن مبلغی کردند که برای شرکت در</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">آزمایش به آنها داده شده بود، اما عملا بیشتر آنها به کار خود ادامه دادند</span></span><span dir="LTR"></span><span style=""><span dir="LTR"></span>.</span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" lang="AR-SA">شاید تصور کنید که یک آزمایش چیزی را ثابت نمیکند،</span><span dir="LTR"></span><span lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">اما</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><span dir="RTL" style="" lang="FA">بعدها میلگرم این آزمایش را در جاهای دیگری با اندک تفاوتهایی</span><span dir="LTR"></span><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">انجام داد و به نتایج مشابهی رسید. یک متاآنالیز که توسط یک دانشمند همکار میلگرم،</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">انجام شد نشان داد که درصد افرادی که به شوکهای درجه بالا رسیدند، تقریبا ثابت و</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">در حد ۶۱ تا ۶۶ درصد است</span></span><span dir="LTR"></span><span style=""><span dir="LTR"></span>.</span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" style="" lang="FA">نکته جانبی جالب دیگر در این سری</span><span dir="LTR"></span><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">آزمایشات این بود که هیچ یک از شرکتکنندگان، حتی آنهایی که آزمایش را ترک کردند،</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">اصرار یا پیشنهادی بر موقوف شدن خود آزمایش مطرح نکردند و به علاوه هیچ یک اتاقشان</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">را برای کنترل کردن سلامتی یاگیرنده ترک نکردند</span></span><span dir="LTR"></span><span style=""><span dir="LTR"></span>!</span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL" style="" lang="FA">نتایج این آزمایش بحث و جدلهای بسیاری</span><span dir="LTR"></span><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">را باعث شد، یک روزنامه نوشت که آزمایش میلگرم نشان داد که چه خطراتی در کمین روی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">سیاه طبیعت انسان است</span></span><span dir="LTR"></span><span style=""><span dir="LTR"></span>.</span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><b><span dir="RTL" lang="AR-SA">انتقاد به آزمایش میلگرم</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>:</b>
<br /><span dir="RTL" style="" lang="FA">بعدها انتقادات اخلاقی به این آزمایش میلگرم وارد آمد، منتقدان اعتقاد</span><span dir="LTR"></span><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">داشتند که این آزمایش سوژهها را تحت استرس زیاد قرار میدهد، ولی نظرسنجی بعدی از</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">شرکتکنندهها نشان داد که اکثریت آنها از اینکه چنین آزمایشی رویشان انجام شده،</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">خشنود هستند. حتی ۶ سال بعد در اوج جنگ ویتنام یکی از شرکتکنندهها در این آزمایش</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">در نامهای به میلگرم نوشت که این آزمایش، آگاهی او را در مورد اطاعت کورکورانه از</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">مافوقها و انجام دادن کارهایی که بر خلاف اعتقادات و اخلاقیات شخصی است بالا برده</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">است</span></span><span dir="LTR"></span><span style=""><span dir="LTR"></span>.</span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><b><span dir="RTL" style="" lang="FA">تفسیر آزمایش</span></b><span dir="LTR"></span><b><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">میلگرم</span></span></b><span dir="LTR"></span><b><span style=""><span dir="LTR"></span>:
<br /></span></b><span dir="RTL" style="" lang="FA">دو تئوری در مورد این آزمایش مطرح شده</span><span dir="LTR"></span><span style="" lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">است</span></span><span dir="LTR"></span><span style=""><span dir="LTR"></span>:</span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL"></span><i><span dir="RTL" style="" lang="FA"><span dir="RTL"></span>۱</span></i><span dir="LTR"></span><i><span style=""><span dir="LTR"></span>-</span></i><b><span style=""> <span dir="RTL" lang="FA">تئوری همرنگی با</span><span dir="LTR"></span><span lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">جماعت</span></span></span></b><span dir="LTR"></span><i><span style=""><span dir="LTR"></span>:</span></i><span style=""> <span dir="RTL" lang="FA">افرادی که قدرت و صلاحیت تصمیمگیری را به خصوص در موارد بحرانی</span><span dir="LTR"></span><span lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">ندارند، در شرایط دشوار، تصمیمگیری را به جامعه و سیستم سلسله مراتب قدرت واگذاری</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">میکنند</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>.</span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL" style="" lang="FA"><span dir="RTL"></span>۲</span><span dir="LTR"></span><span style=""><span dir="LTR"></span>- <span dir="RTL" lang="FA">تئوری دوم را خیلی راحت میشود،</span><span dir="LTR"></span><span lang="FA"><span dir="LTR"></span> <b><span dir="RTL">تئوری مأمور معذور</span></b><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">ترجمه کرد!: در این تئوری افراد جامعه خود را تنها ابزاری</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">برای اجرای دستورات مافوق میبینند و خود را مسئول کارهای خود نمیدانند</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>.</span> </p> <p style="text-align: right;" align="right"><span style="">- <span dir="RTL" lang="FA">بعدها میلگرم فیلمی با عنوان اطاعت</span><span dir="LTR"></span><span lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">یا</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> Obedience <span dir="RTL" lang="FA">بر اساس آزمایش ساخت. این فیلم را میتوانید در پنج قسمت در یوتیوب</span><span dir="LTR"></span><span lang="FA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">ببینید</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>:
<br /><span dir="RTL" lang="FA">قسمت</span><span dir="LTR"></span><span lang="FA"><span dir="LTR"></span> </span><a href="http://uk.youtube.com/watch?v=ppwFKzgPviM" target="_blank"><span dir="RTL" lang="FA">اول</span></a><span dir="RTL" lang="FA">،</span><span dir="LTR"></span><span lang="FA"><span dir="LTR"></span> </span><a href="http://uk.youtube.com/watch?v=9dVvSYClVwA" target="_blank"><span dir="RTL" lang="FA">دوم</span></a><span dir="RTL" lang="FA">،</span><span dir="LTR"></span><span lang="FA"><span dir="LTR"></span> </span><a href="http://uk.youtube.com/watch?v=7-ZUHiA0818" target="_blank"><span dir="RTL" lang="FA">سوم</span></a><span dir="RTL" lang="FA">،</span><span dir="LTR"></span><span lang="FA"><span dir="LTR"></span> </span><a href="http://uk.youtube.com/watch?v=p7CIIa-0Y04" target="_blank"><span dir="RTL" lang="FA">چهارم</span></a><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL" lang="FA">و</span><span dir="LTR"></span><span lang="FA"><span dir="LTR"></span> </span><a href="http://uk.youtube.com/watch?v=bSg9KZyGbAA" target="_blank"><span dir="RTL" lang="FA">پنجم</span></a></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </p> <p style="text-align: right;" align="right">- <span dir="RTL" lang="AR-SA">آزمایشی ملیگرم، تنها آزمایشی روانشناسی نبود که در</span><span dir="LTR"></span><span lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">این زمینه انجام شد، شرح آزمایشی به نام</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <b><span dir="RTL">آزمایش زندان استنفورد</span></b><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">را میتوانید</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL">در</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><a href="http://shahirblog.com/detail.asp?id=607" target="_blank"><span dir="RTL" lang="AR-SA">اینجا</span></a><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> <span dir="RTL" lang="AR-SA">بخوانید</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>.</p> </td> </tr> </tbody></table> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:inherit;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> </div>shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-79498191608287511242011-01-08T07:10:00.000-08:002011-01-08T07:20:31.392-08:00<div align="right">به نام خدا<br /><br />سميولوژی اعصاب<br /><br /><br />نواحی آناتوميک مختلف مغز شامل: لوب تمپورال، اکسی پيتال ،لوب پريتال و لوب فرونتال است.<br />در نمای هميسفريک که از خارج به مغز نگاه میکنيم لوب تمپورال و بخشهايی از لوب اکسی پيتال و فرونتال ديده میشود.<br /><br />در نمای ساژيتال: بخشهايی از لوب اکسیپيتال و قسمت عظيمی از لوب پريتال، بخشهايی از لوب فرونتال و کورپوس کالازوم ( نواحی ارتباطی مغز) و تالاموس و مخچه و بخشی از قسمت داخلی لوب تمپورال که به آن ناحيه مژيال گفته میشود مشاهده میشود.<br />از قسمت تحتانی ساقه مغز و قسمت تحتانی نيکرهها ديده میشود.<br />نورون فوقانی و تحتانی و يا سيستم عصبی مرکزی و سيستم عصبی محيطی داريم. دو قسمت موتور<br />که موتور نورون فوقانی از سلول های لايه پيراميدال کرتکس شروع میشوند و به شاخ قدامی نخاع ختم<br />می شوند و سيستم تحتانی از شاخ قدامی نخاع شروع و به عضلات ختم میشود. به اين مسير تا شاخ قدامی سيستم عصبی مرکزی میگويند. و سيستم عصبی محيطی که اين مسير از کرتکس به ساب کورتکس و بعد به ساقه مغز میرودو در انتها به نخاع ختم میشود و راه های آوران نيز به همين شکل از محيط آمده و ابتدا وارد ستون خلفی و جانبی و قدامی نخاع شده و پيام را به سمت بالا انتقال میدهند.<br />سيستم اتونوم :از 31 جفت زنجيره سمپاتيک در اطراف ستون فقرات که مربوط به راههای سمپاتيک هستند و در اطراف شرايين عبور و به سمت ارگان مربوطه میروند و پاراسمپاتيک که گانگليونهايشان در نزديک احشا قرار دارد تشکيل شده است. برای مثال پاراسمپاتيک چشم روی سلياری بادی است و پاراسمپاتيک قلب روی قلب ولی سمپاتيک گانگليونهايش روی ستون فقرات قرار دارد.<br />لوب اکسیپيتال عملش پردازش اطلاعات بينايی است،لوب تمپورال پيام های شنوايی را پردازش میکند، پريتال بيشتر حسی و فرونتال بيشتر حرکتی.<br />12 جفت اعصاب کرانيال داريم که شماره يک الفکتوری است که مربوط به حس بويايی میباشد و پيام ها را به بولب بويايی منتقل میکند و از آنجا به قسمتهای تحتانی لوب فرونتال رفته و تفسير میشود.<br />زوج شماره 2 اپتيک است که پيام های بينايی را از محيط گرفته و در کياسما تقاطع پيدا کرده و در نهايت در لوب اکسیپيتال پيام ها پردازش میشوند.<br />عضلات محرکه چشم که زوجهای 3 و 4 و 6 در آن نقش دارند که هستههايشان در ساقه مغز قرار دارد.<br />عصب زوج 5 که 3/2 قدامی جمجمه و مغز را حس میدهد و حرکتی آن نيز مربوط به عضلات فک است و هسته اصلی آن که حرکتی است در پل مغزی قرار دارد ولی هسته های حسی آن از نخاع شروع شده و تا مغز ميانی ادامه پيدا میکند.<br />عصب زوج 7 که حسی و حرکتی و پاراسمپاتيک است که حرکتی آن بيشتر حرکت عضلات سطحی صورت میباشد و حرکت عضلات عمقی و قدرتمند فک برعهده عصب زوج 5( تریژمينال) است. عصب زوج 7 از داخل اينترنال اديتوری آمده و هسته آن نيز در داخل پل مغزی قرار دارد.<br />عصب زوج 8 که جز کخلآر (حلزون) آن در شنوايی نقش دارد که حلزون 2 دور و نيم به دور خودش میپيچد و قسمت ديگر از عصب 8 جز تعادلی يا وستيبولار است که سه مجرای نيم دايره است. هسته عصب زوج 8 در داخل پل مغزی قرار دارد که 4 هسته ککلار و 4 هسته وستيبولار دارد.<br />گلوسوفارنژيال(زوج 9) که هم حسی و هم حرکتی و هم پاراسمپاتيک میباشد.<br />زوج 10:که اکثراً احشا و عضلات حنجره را عصبدهی میکند<br />زوج 11: که عضلات تراپزيوس و استرنوکليدوماستوييد را عصب دهی میکند که هسته آن در داخل گردن و بصلالنخاع قرار دارد.<br />زوج 12:هايپوگلوسال که به زبان عصب میدهد.<br /><br />به منحنیهايی که درماتومهای حسی بدن را نشان میدهد فونکيگارد میگويند. </div><div align="right"><br />که اين نواحی را با سوزن زدن بر پوست معين کرده و ناحيه درگيری درماتوم نخاعی را مشخص میکنيم.<br />وسايل لازم برای انجام معاينه نورولوژی عبارتند از:افتالموسکوپ، سواب ، چکش رفلکس ، آبسلانگ ، دياپازون 128 يا 256 ،سوزن برای بررسی حس و کارت اسنلن .<br />معاينه سيستم موتور يا حرکتی:<br />اولين معاينه در سيستم موتور نگاه است و ببينيم که عضلات متناسب با سن وجنس فرد هست يا خير. ممکن است هايپرتروفی باشد( بيشتر در ورزشکاران) يا اينکه ممکن است که عضلات آتروفيک باشند برای مثال ناحيه قفسه سينه را نگاه میکنيم و از روی عضلات ناحيه و ديده شدن دندهها میتوانيم معياری برای حجم عضلانی داشته باشيم.<br />گاهی برخی افراد دارای عضلات هايپرتروفی هستند ولی ورزشکار نبوده واين منشا بيماری دارد و اين افراد دچار ميوتونی هستند و عضلات اين افراد دائم منقبض شده و زمان شل شدن عضلاتشان کوتاه است و به اين بيماری تامسون میگويند و فرد با وجود هايپرتروفی بودن عضلات توان عضلانيش کم است(پهلوان پنبه). از نظر شيوع، بيماری تامسون بيماری نادری است. مثال ديگر در بچه هايی که دوشن دارند و دچار يک نوع ميوپاتی ديستروفيک هستند و معمولاً تا سن 3و 4 سالگی فوت میکنند و اين بچهها از نظر عضلانی بسيار هايپرتروفی هستند ولی توان بلند شدن هم ندارند و در نهايت عضلات سينهای درگير شده و فوت میکنند.<br />بعد از نگاه مرحله دوم در معاينه موتور لمس است. در لمس تون عضلانی را چک میکنيم که اين تون به علت عصبدهی مداوم در صفحه حرکتی میباشد که اين صفحه حرکتی از يک درماتوم نخاعی و يک ريشه عصبی و چند رشته عضلانی تشکيل شده که اين تون هيچگاه از بين نمیرود و کمترين ميزان آن درمرحلهی خواب غير رم است.<br />در برخی افراد اين تون خيلی افزايش يافته که در اندام فوقانی دچار ادداکشن بازو(بازو به سمت قفسه سينه میآيد) و فلکشن آرنج و تا حدودی فلکشن انگشتان هستند که به آن اسپاستيسيته اندام فوقانی میگويند و اين فرد هايپرتون است.<br />در اندام تحتانی برعکس تمايل به وضعيت هايپراکستنشن دارد برای مثال در هنگام خم کردن پا بر روی تنه وخم کردن زانو و در مقابل درسیفلکشن مچ پا مقاومت میکند و هايپراکستنشن وضعيت هايپراسپاستيسيته اندام تحتانی است(در مقابل بسته شدن و تا کردن مقاومت میکند) در حالی که در اندام فوقانی هايپرفلکشن وضعيت هايپراسپاستيسيته است(در مقابل باز شدن مقاومت میکند). اما در فرد نرمال اندام را میتوان به صورت پسيو و به راحتی و بدون<br />مقاومت حرکت داد پس دراسپاستيسيته مقاومت در برابر حرکات پسيو در يک جهت وجود دارد، در اندام فوقانی مقاومت در جهت اکستنشن و در اندام تحتانی مقاومت در جهت فلکشن وجود دارد. اسپاستيسيته همچنين وابسته به سرعت است يعنی هرچه سريعتر بکشيم مقاومت نيز افزايش میيابد. خاصيت ديگر اسپاستيسيته اين است که در ابتدای حرکت پسيو بيشتر است ودر انتها ديگر ول میکند ومقاومت نمیکند.<br />نوع ديگری از مقاومت وجود دارد که به آن ريجيديتی میگويند که در اينجا مقاومت در برابر حرکت در هر دو جهت<br />است و در افرادی که دچار اشکال در گانگليونهای بازال هستند مثل بيماری پارکينسون ديده میشود و اين مقاومت وابسته به سرعت نيست و همچنين در کل دامنه حرکت وجود دارد و گاهی اوقات حالت چرخدندهای(در حرکت) پيدا میکند و به آن چرخدنده میگويند.<br />بعد از معاينه تونوسيته وارد معاينه فرس يا قدرت عضلانی میشويم که در اينجا معيار ما 5 از 5 است که قدرت<br />نرمال متناسب با سن وجنس فرد است. در 5 از 5 فرد دست خود را هم در برابر جاذبه و هم در مقابل مقاومت میتواند بالا آورد و دست خود را نگه دارد برای مثال يک وزنه يک کيلويی را بلند کند و نگه دارد.<br />4 از 5 :فرد جسم را بالا آورده ولی نمیتواند نگه دارد ( منظور از نگه داشتن در همان ابتدا است نه يک ساعت) .<br />3 از 5 :فرد فقط بر جاذبه غلبه میکند و اگر مقاومت قرار دهيم نمیتواند دستش را بالا آورد.<br />2 از 5: در مقابل جاذبه هم نمیتواند حرکت دهد و فقط در جهت افق( مثلاً روی تخت دست خود را حرکت دهد).<br />1 از 5 : فقط اندکی و به صورت جزيی میتواند انگشتان خود را حرکت دهد.<br />0 از 5 :هيچ گونه حرکتی در اندام مورد بررسی ما وجود ندارد.<br />يک نوع از کاهش فرس عضلانی گلوبال است که کاهش قدرت به يک نسبت است. نوع ديگر کاهش<br />قدرت عضلانی به صورت گراس يا آشکار است که يک سمت بدن يا يک اندام از کار افتاده و يا يک سمت بدن عضلات ديستال و پروگزيمال به يک نسبت قدرتشان کاهش میيابد برای مثال فقط راست يا چپ و يا فقط اندام فوقانی، که به صورت واضح اين حالت وجود دارد. در برخی افراد کاهش قدرت عضلانی به صورت درماتومال است که به آن سگمنتال هم میگويند که در آن فقط يک ناحيه قدرتش کاهش يافته مثلاً فقط عملکرد ابداکشن بازو ضعيف شده ولی می تواند دست پزشک را به خوبی فشار دهد يا مثلاً پايش را نمیتواند بالا آورد ولی انگشتان پا قدرت خوبی دارن در اينجا يا ريشههای عضلانی يا صفحه حرکتی و يا شبکه (مثال شبکه بازويی يا کمری) مشکل دارد. که بايد دانست هر عمل بر عهده کدام عضلات است برای مثال فردی ممکن است مراجعه کند و در باز و بسته کردن انگشتان دست خود مشکل داشته باشد و سابقه شکستگی آرنج را نيز بدهد، میتوان اين مورد را مطرح کرد که شايد عصب اولنار که از شيار اولکرانون رد میشود گير افتاده و عصب اولنار فلج و دچار نوروپاتی عصب اولنار شده است. يا اينکه در اثر شکستن استخوان کلاويکل ممکن است فرد دچار مشکل در شبکه بازويی شود و دچار فلکسوپاتی گردنی گردد.<br />فردی 60 ساله با سابقه مصرف وارفارين مراجعه و نمیتواند به درستی راه رود و فلکشن ران و اکستنشن زانو را نمیتواند انجام دهد و در معاينه، سوزن که به ناحيه ران میزنيم به خوبی حس نمیکند و میتوان حدس زد که عصب فمورالش دچار مشکل شده است و میتوان گفت که اين فرد دچار هماتوم عضله پسواس شده است به دليل مسموميت با وارفارين .<br />به اينها کاهش فرس درماتومال گفته میشود و بعد از معاينه متوجه میشويم تمام عضلات حرکتی اين فرد به يک نسبت آسيب نديدهاند.<br />برخی افراد هستند که فقط در بلند شدن مشکل دارن ولی زمانی بايستد راحت است و میتواند راه رود ولی مثل اردک راه میرود که میتوان حدس زد که اين فرد دچار مشکل و ميوپاتی در عضلات پروگزيمال(گلوتئوس ماگزيوس و مديوس) لگن است. در ميوپاتی ها بيشتر عضلات بزرگ پروگزيمال درگير میشوند.<br />حالت ديگر اين است که عضلات پروگزيمال فرد سالم است ولی عضلات ديستال دچار مشکل هستند و در گرفتن اجسام با دست مشکل دارد و مثل اسب راه میرود و پای خود را زياد از روی زمين بلند میکند و مچ پايش حرکت بسيار کمی دارد که اين حالت در جريان نوروپاتیها وجود دارد که قدرت عضلات پروگزيمال سالم است اما عضلات ديستال دچار مشکل هستند(مچ و دستها) که به مجموع اين موارد کاهش قدرت سگمنتال يا درماتوم میگويند.<br />حرکات غير طبيعی : فرد حرکت اضافی دارد .مثل ترمور (لرزش دستها) يا دائم دچار حرکت قسمتی از بدن<br />است که به آن کره میگويند که کره به حرکات اضافی غيرارادی با دامنه محدود و نسبتاً سريع در عضلات پروگزيمال گفته میشود. يا اينکه فرد دچار آتتوز است زبانش را نمیتواند بيرون آورد يا اينکه زمانی که زبانش را بيرون میاورد ديگر نمیتواند آن را به داخل برگرداند و يا اينکه دچار ديستونی است و عضلاتش به طور دائم در حالت انقباض قرار دارند که به اين هم آتتوز میگويند مثلا ًديستونی گردنی( تورتيکولی) پيدا کرده يا حالت اپيستوتونوس دارد و يا ديستونی شديد در مچ پا دچار شده که تاندونهايش دچار کشيدگی شده و در راه رفتن دچار مشکل شده است.<br />گاهی حرکات غيرطبيعی خود را به صورت اختلال در حرکت نشان میدهد که برای پيمودن مسافت کوتاه، مدت زيادی زمان میبرد که به اين برادی کينزی گفته میشود که در افراد پارکينسونی ديده میشود و گاهی فرد برای مدت طولانی پلک نمیزند که اين هم يک نوع برادیکينزی است که باز هم در افراد پارکينسونی ديده میشود يا اينکه فردی مراجعه میکند و يک صورت کاملاً عروسکی دارد و عضلات صورت اصلاً حرکت نمیکنند که باز هم اين حالت نيز در افراد پارکينسونی وجود دارد و يا اينکه توان قورت دادن خود به خود آب دهان خود را ندارد و بعد از مدتی آب دهان از کنار دهانش میريزد که به آن سيالوره گفته میشود و تمام اينها اختلالات حرکتی هستند.<br />حرکات غيرطبيعی نشان دهنده درگيری عقده های قاعدهای مغز است که در واقع سيستم اکسترا پيراميدال گفته میشود. يک سيستم پيراميدال داريم که مسئول حرکت است و پيام را از کرتکس به عضلات میدهد ولی بخش اکسترا پيراميدال مسئول کنترل حرکت است و دامنه و ريتم حرکت را تعيين میکند تا يک حرکت هماهنگ در بدن شکل بگيرد.<br />در معاينه سيستم موتور رفلکسها را نيز چک میکنيم که در اينجا رفلکسهای عمقی وتری را داريم که تک فيلامانی يا مونوسيناپتيک هستند و اينها يک بازوی آوران به نخاع از محيط و يک بازوی وابران به محيط از نخاع دارند که در اين مسير تنها يک سيناپس وجود دارد و زمانی که به تاندون ضربه میزنيم گيرنده کششی تاندون تحريک و پيام را به نخاع منتقل و از آنجا نيز پاسخ ارسال شده و عضله منقبض می شود. که رفلکسهای وتری عمقی در جريان نوروپاتیها يا راديکولوپاتیها کاهش پيدا میکند يا از بين میروند و در جريان هايپراسپاستيسيتی يا هايپرتونيسيتی<br />(به طور کلی در جريان ضايعات موتور نورون فوقانی افزايش پيدا میکند.<br />به اين افراد نمره میدهيم از نظر ميزان رفلکس که 2+ حالت طبيعی است و 3+ و 4+ حالت افزايش يافته است و 1+ و 0 حالت کاهش يافته میباشد.<br />در 3+ رفلکس محکمی با زدن چکش ايجاد میشود يا حتی با انگشت نيز میتوان رفلکس را ايجاد کرد<br />در 4+ به حدی شديد است که حتی بگيريم محل ديگری به جز تاندون مثل استخوان تيبيا را نيز ضربه بزنيد رفلکس و علاوه بر اين ممکن است کلونوس هم داشته باشيم و وقتی يک ضربه میزنيم چندين بار منقبض میشود ايجاد میشودو يا اينکه زمانی پاتلا راست را میزنيم پاتلا چپ نيز منقبض میشود.<br />1+ : گرفتن رفلکس بسيار سخت است<br />0: به هيچ طريقی نمیتوان رفلکس به دست آورد<br />معاينه سيستم حسی:<br />قسمت های مختلف نخاع که به آنها راههای اسپاينوتالاميک میگويند پيام را به تالاموس برده و آن نيز پيام را به کورتکس پريتال منتقل میکند، بر 3 قسم هستند قدامی، خارجی، خلفی که هر کدام از اينها مسئول انتقال حس خاصی هستند.<br />خارجی: درد و حرارت قدامی : حس سطحی خلفی: حس عمقی و ارتعاش<br />با سوزن زدن ستون خلفی و با آب سرد و گرم ستون خارجی و زمانی که پنبه روی صورت يا دست میماليم يا اينکه فرد متوجه لباس خود هست در واقع ستون قدامی را چک میکنيم.<br />فردی که میتواند به راحتی و بدون نگاه کردن به پاهای خود راه رود و چشم بسته نيز توانايی راه رفتن را دارد اين نشانه اين است که حس موقعيت و جهتيابی او سالم است . افرادی که دچار اين اختلال هستند در راه رفتن به پاهای خود نگاه میکنند و چشم خود را ببندند زمين میخورند و از همه مهمتر،از اينکه پای خود را از روی زمين بر دارن میترسن و نمیتواند تصور کند پايش روی هوا است يا زمين. راه ديگر چک کردن اين افراد با دياپازون است که زمانی روی زانو يا کرست ايلياک و يا مالئول پا آنها دياپازون را قرار میدهيم متوجه نمیشوند.<br />تست رومبرگ: به فرد میگوييم بايستد و دست خود را جلو بياورد و بعد چشم خود را ببندد و ببينيم آيا می تواند تعادل خود را حفظ کند يا خير که در واقع اين تست نشان دهنده حس موقعيت است و اگر مشکل داشته باشد يعنی در ستونهاو يا راهای رساننده پيام به ستونها مشکل وجود دارد.<br />سطح حسی:<br />کار ديگر در معاينه حسی، درجه حسی است که بر اساس درماتومهای مختلف حسی اين عمل را انجام میدهيم و از بالا شروع به سوزن زدن يا لمس کردن میکنيم و از يک مقطعی بيمار ممکن است بگويد ديگر سوزن را حس نمیکند يا کمتر حس میکند و بهترين راه اين است که از پشت اين عمل را انجام دهيم واين نشانه درگيری نخاعی است و میتوان مقطع درگيری نخاعی را مشخص کرد.<br />معاينه سيستم مخچهای يا تعادلی: مخچه دو عمل را بر عهده دارد يکی حرکات ظريف و متناوب را برعهده دارد و ديگری تعادل عضلات چشم و تعادل در راه رفتن و تعادل عضلات تنه و عضلات اندام ها را بر عهده دارد و کار ديگر نقش در تونيسيته عضلات است که در مشکل مخچهای فرد دچار هايپوتونی میشود.<br />در افرادی که دچار هايپوتونی شدهاند در معاينه بر روی تخت ممکن است متوجه مشکلی نشويم اما همين که میايستد بسته به اينکه مخچه در کدام سمت آسيب ديده باشد فرد از همان سمت به زمين میخورد و به عبارتی فرد دچار همیآتاکسی شده است و اين در حالی است که فرس عضلانی نرمال است.<br />مخچه در حرکات ظريف و الترنيتيو هم نقش دارد مثل پيانو نواختن و حرکات فينگر تونوس انجام دادن و...<br />در افراد اختلال مخچه حرکات چشم نيز دچار مشکل است و نيستاگموس دارد و تعادل حرکات چشمی را نيز دست میدهد اين افراد همچنين کنترل عضلات بلع خود را نيز از دست میدهند و با هم هماهنگ نيستند و حرف زدنش نيز مختل است و عضلات تکلمی يا ارتيکوليشن با هم هماهنگ نيستند و حروف را به خوبی به زبان نمیاورد که به آن<br />اسلارد اسپيچ میگويند و علتش ناهماهنگی در عضلات صحبت کردن است و اصطلاحاً فرد دچار ديس آرتريااست. همچنين ممکن است فرد دچار ديسفاژی نيز شود يعنی در بلعيدن هم دچار مشکل گردد.<br />و آخرين مرحله معاينه نورولوژی اين است که فرد بلند شود و راه رود که به آن معاينه گيت(محور) میگويند. در واقع دربسياری از مواقع مانند حالت همیآتاکسی در معاينه چيزی پيدا نمیکنيم ولی همين که فرد بلند میشود متوجه میشويم که عدم تعادل به سمت چپ يا راست دارد.<br />معاينات مخچه عبارتند از:زدن انگشت به بينی، تاندم گيت و تست رومبرگ.<br />مسير بينايی: شعاعهای نورانی از ميدان بينايی آمده و در قسمتهای مقابل در رتين قرار میگيرند يعنی شعاعهای نازال ميدان بينايی در قسمت تمپورال رتين قرار میگيرند و برعکس و اشيا را در رتين به صورت معکوس و برعکس مشاهده میکنيم يعنی چپ و راست و بالا و پايين برعکس میشود و سپس از رتين آمده و عصب اپتيک را<br />تشکيل میدهند قسمتهای نازال ، نازال عصب اپتيک و لترال ، لترال عصب اپتيک را تشکيل میدهد که لترالها در اپتيک ترکت را تشکيل میدهند که اين کياسما تقاطع نمیکنند و نازال ها تقاطع میکنند و بعد از آن مسير بينايی<br />مسير بينايی از الياف لترال همان سمت و نازال سمت مقابل تشکيل میشود.</div>shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-43564696420374114432010-06-23T04:43:00.000-07:002010-06-23T04:44:47.696-07:00هيپرتانسيون hyper tension<div dir="rtl" align="right">تعريف: مقداری از فشار خون که بايد مورد درمان قرار بگيرد و اغلب فشار سيستول بالای 14 و دياستول بالای 9 را هيپرتانسيون در نظر می گيرند.<br />هيپرتانسيون به دو گروه تقسيم می شود :<br />Essential: که علت خاصی برای آن پيدا نشده است معمولاً اين افراد دچار اختلالات منتشر هستند ولی امروزه يکسری علل مرتبط پيدا شده.<br />ثانويه: يک اختلال مشخص عضوی يا ژنتيکی وجود داشته باشد.<br />هرچه سن بالاتر رود احتمال هايپر تانسيون افزايش می يابد.<br />از همه شايع تر essential هايپرتانسون است و بعد از آن از ثانويه ها هيپرتانسيون ناشی از بيماری پارانشيم کليوی وبعد renovascular هيپر تانسيون است که ناشی از تنگی عروق کليوی است.<br />عوامل محيطی وارثی نيز ارتباط دارند. برای مثال مصرف نمک نقش دارد. البته در همه ی افراد نمک فشار را بالا نمی برد پس دو نکته وجود دارد:<br />1- هر کسی با خوردن نمک فشارش بالا نمی رود و بايد زمينه داشته باشد<br />2- با مهار نمک در افرادی که هيپرتانسيون دارند لزوماً فشار خون نرمال نمی شود ونسبی است.<br />ولی کسانی که بيشتر نمک می خورند احتمال ابتلا به هيپر تانسيون در آينده در آن ها افزايش می يابد ولی لزوماً همه اينگونه نيستند.<br />علت ديگر مرتبط چاقی است که فشار خون را بالا می برد. و يکی از درمان ها فشار خون کاهش وزن است. که چاقی را در سندرم متابوليکی نيز داريم.<br /><br />کم تحرکی نيز موجب فشار خون بالا می شود بنابراين ورزش و تحرک نيز موجب کاهش فشار خون می شود پس کسی که با ورزش وزن خود را کاهش دهد نسبت به کسی که با رژيم وزن خود را کاهش دهد از مزيت بيشتری برخوردار است و فشارش بيشتر کاهش می يابد به اين علت که هم تحرک داشته و هم وزنش کم شده است.<br />-عوامل شغلی: برخی از شغل ها با هيپرتانسون در ارتباط اند<br />-مصرف الکل: در همان لحظه اول به علت وازوديلاتاسون واثر ديورتيکی که دارد موجب کاهش فشار خون میشود اما در طولانی مدت مصرفش باعث آفزايش فشار خون می شود.<br />برخی عوامل ديگر مثل تعداد افراد خانواده هم می تواند موجب افزايش فشار خون شود.<br />در مورد نمک حدود 60 درصد موارد هيپرتانسيون به محدوديت مصرف نمک پاسخ می دهند مکانيسم های مطرح اين است که يک هيپرالدسترونيسم اوليه مطرح باشد که بازجذب نمک افزايش يافته .<br />در برخی افراد مشاهده شده که نمک هايی که فقط سديم دارند مثل بی کربنات باعث افزايش فشار خون نشده و و مطرح کردند که کلر است که باعث افزايش فشار خون میشود.<br />کلسيم در مواردی که در داخل سلول افزايش يابد فشار خون بالا می رود شايد چون احتمال انقباض عضلات صاف عروق را افزايش می دهد باعث وازوکانستريکشن و افزايش فشار خون می شود.<br />از طرف ديگر اگر کلسيم رژيم غذايی کاهش يابد احتمال هيپرتانسيون باز هم افزايش می يابد که علتش مشخص نيست.<br /><br />يکی از مکانيسم های essential هيپرتانسيون،رنين است که دو يا 3 شکل پاسخ رنين را در هايپرتانسيون داريم.<br />در کليه شکلی از خود تنظيمی وجود دارد به طوری که هرچه سديم بيشتری به کليه برسد بيشتر قادر است وازوديلاسيون ايجاد کند و سديم را دفع کند و با اين مکانيسم مانع از افزايش فشار خون میشود.<br /> در برخی افراد مبتلا به هيپرتانسيون اين مکانيسم مختل می شود.<br />از نظر رنين بيمارن دو دسته اند:<br />1-رنين پايين<br />2-رنين بالا يا طبيعی: در اين افراد اگر نمک در رژيم غذايی افزايش بيابد قادر به کاهش رنين نيستند به اين ها non modulator می گويند و رنين در اينها در پاسخ به نمک اضافی طبيعی يا بالا است در اين افراد مصرف نمک باعث افزايش انژيوتانسين 2 نمی شود و معتقند مقاومت به انسولين عامل اين حالت است.<br />در افرادی که فشار بالا و رنين بالا دارند بايد از دارو هايی استفاده شود که رنين را مهار می کنند ولی چون ساخته نشده از ACE اينهيبيتورها و آنژيوتانسين بلاکرها استفاده می شود.<br />20 درصد افراد مبتلا به هيپرتانسيون رنين پايين ولی فشار خون بالا است و معتقدند در اينها در بدنشان مواد شبه آلدسترونی وجود دارد که باعث احتباس آب و نمک و افزايش حجم می شوند و در اين افراد از ديورتيک ها استفاده میشود. محدوديت مصرف نمک در اين افراد کمک کننده است. اين حالات در افراد مسن و سياه پوستان بيشتر است. در سياه پوستان تا زمانی که در مناطق گرمسير هستند فشار خون بالا نيست و اين به علت تعريق زياد است که باعث می شود آب و نمک از بدنشان دفع شود و فشار خونشان در حد طبيعی باقی بماند ولی زمانی که به مناطق سردسير بروند به علت کاهش تعريق دچار هيپرتانسيون می شوند. و معتقدند در بدن سياه پوستان به علت تعريق زياد يک مکانيسم جبرانی ايجاد شده که يک مينرالوکورتيکوئيد ناشناخته موجب احتباس آب و نمک می شود چون به اندازه کافی از طريق تعريق از آب و نمک از دست می دهند و زمانی که اين افراد به مناطق سردسير میروند تعريق کاهش يافته و اين مکانيسم باعث احتباس بيش از حد آب و نمک می شود و باعث هيپرتانسون می شود. در اين افراد به محدوديت نمک و استفاده از ديورتيک ها راه درمان است.<br />به عنوان مکانيسم هيپرتانسيون essential نقص در غشای سلولی را مطرح کرده اند که باعث نفوذ يون کلسيم و افزايش فشار خون می شود.<br />يک مکانيسم ديگر که برای هيپرتانسيون essential مطرح کرده اند مقاومت به انسولين است که در سندرم متابوليک وجود دارد.<br />علايم سندرم متابوليک: FBS>110 ،HDL<50 در خانم ها و HDL<60 در آقايان، تری گليسريد بالای 150، فشار سيستولی بالای 130 و فشار دياستولی بالای 85، دور کمر در خانم ها بالای 88 و در آقايان بالای 102.<br />سندرم متابوليک با افزايش انسولين و مقاومت به انسولين همراه است. در سلول های بدن اين افراد چون مقاومت وجود دارد انسولين افزايش يافته تا سلول ها بتوانند گلوکز را برداشت کنند. اما در اطن بين فقط سلول های کليوی نسبت به انسولين مقاومت ندارند و اين انسولين افزايش يافته روی سلول های کليه اثر گذاشته و با چند مکانيسم سبب افزايش فشار خون می شود:<br />1- انسولين ميتوژن است و سبب افزايش تکثير عضلات صاف می شود<br />2-افزايش احتباس سديم<br />3- ممکن است موجب افزايش کلسيم درون سلولی هم شود<br /><br />انسولين در بدن تمام افراد وجود دارد ولی تنها در گروه خاصی از افراد موجب هيپرتانسيون می شود که معتقدند اثراتی که انسولين در افزايش فشار خون دارد با آثار ديگر انسولين مانند آزاد کردن وازوديلاتورها جبران می شود و اينگونه انسولين در افراد طبيعی سبب افزايش فشارخون نمی شود ولی در برخی افراد که هيپرتانسيون دارند اين اثر دوم انسولين يعنی وازوديلاتوری وجود ندارد.<br />علل ارثی هيپرتانسيون:<br />نوع ارثی هيپرتانسيون essential به صورت پلی ژنيک است و نه مونوژنيک يعنی اتوزوم غالب نيست.<br />ولی به طور کلی در فردی که در خانواده اش فشار خون بالا وجود داشته باشد احتمال اينکه او هم به هيپرتانسيون دچار شود بالا است.<br />سه تا از فشار خون ها هستند که به صورت منوژنيک و مندلی و اتوزومال غالب منتقل میشوند:<br /><br />1-هيپرتانسيون قابل درمان با گلوکوکورتيکوئيدها: ناشی از نقص آنزيمی در مسير گلوکوکورتيکوييدها است که ساخته نمی شوند و در عوض مينرالوکورتيکوييدها ساخته می شوند که باعث احتباس آب و نمک و ايجاد هيپرتانسيون می شود. اين افراد برای جبران کمبود گلوکوکورتيکوييدها بدن ACTH بيشتری توليد می کند که نه تنها بر ميزان گلوکوکورتيکوييدها اثر ندارد بلکه باعث آفزايش بيشتر مينرالوکورتيکوييدها می شود و اين خود موجب بدتر شدن فشار خون می شود به همين دليل برای درمان اين افراد به آنها گلوکوکورتيکوييد تجويز می کنيم تا ميزان توليد ACTH کاهش پيدا کند.<br />در اين افراد انتظار داريم پتاسيم پايين باشد و رنين هم پاين باشد چون آلدسترون و مينرالوکورتيکوييدها بالا هستند.<br />2- موتاسيون در کانال سديمی: با وجود طبيعی بودن آلدسترون پلاسما افزايش احتباس سديم را داريم و در اينجا هم رنين پايين است<br />3- نقص در آنزيم 11 بتا هيدروکسيلاز: افزايش مينرالوکورتيکويدها را داريم.<br /><br />هر 3 نوع در واقع با احتباس سديم در ارتباط هستند و بيماری های نادری محسوب می شوند.<br />در مريضی که با فشار خون بالا مراجعه می کند يکی از آزمايشات مهم آزمايش پتاسيم است که اگر پايين باشد به اين 3 بيماری شک می کنيم.<br />عوامل موثر در پيش آگهی<br />-هرچه سن ابتلا به هيپرتانسيون کمتر باشد پروگنز بدتر است ولی بايد در نظر داشت شيوع در افراد مسن بيشتر است.<br />- درجنس مذکر پيش آگهی بدتر است.<br />- قبل از يائسگی شيوع هيپرتانسون در خانم ها کمتر است وبعد از يائسگی برابر با مردان است.<br />-اگر فردی فشارخونش دائماً بالا پيش آگهی بدتر است<br />- هرچه فشار خون بالاتر پيش آگهی بدتر است<br />-در سياهپوستان پيش آگهی بدتر است<br />-فشار خون همراه آترواسکلروز پيشاگهی بدتر<br />- فشار خون همراه عوامل خطر بيماری آترواسکلروز مثل کلسترول و سيگار پيش آگهی را بدتر می کند چون احتمال ابتلا به بيماری های ايسکمی قلبی افزايش می يابد.<br /><br />چاقی از عوامل درگير در هيپرتانسيون است که میتواند به علت افزايش مقاومت به انسولين اين بيماری را ايجاد کند. از موارد ديگری که چاقی در آن مطرح است می توان: ديابت، ديس ليپيدمی را اشاره کرد.<br /><br />عوارض هيپرتانسيون:<br /><br />1- ايجاد CVA (سکته مغزی). بيشترين ارتباط از نظر افزايش احتمال ابتلا به يک بيماری در اثر هايپرتانسيون با CVA هموراژيک است. هايپرتانسيون با CVA ايسکميک هم به ميزان کمتر ارتباط دارد ولی شيوع CVA ايسکميک بيشتر است به همين دليل احتمال مشاهده بيماری که CVA ايسکميک به همراه هيپرتانسين دارد بيشتر است.<br />2-آترواسکلروز: در هر کجا می تواند پديد بيايد: در عروق قلب((coronary artery disease ، در عروق کاروتيد که منجر به CVA ايسکميک شود و يا در عروق اندام پديد آيد که منجر به بيماری عروق محيطی شود.<br />3- بيماری کليوی: منجر به پروتيين اوری، تخريب گلومرول ها، نارسايی کليوی شود<br />4-چشم: خونريزی داخل چشمی و رتينوپاتی و حتی کوری<br />5-عوارض قلبی: علاوه بر آترواسکلروز و بيماری ايسکمی قلبی می تواند منجر به نارسايی دياستولی شود و در قلب ايجادconsentric هيپر تروفی شود که عضله قلب زياد شده که باعث می شود فرد دچار يک نارسايی دياستولی شود که منجر به تنگی نفس می شود و اگر ادامه يابد حتی می تواند به نارسايی سيستولی منجر شود.<br />شايع ترين بيماری افراد مبتلا به هيپرتانسيون بيماری قلبی است و بيشترين مرگ و مير در اين افراد ناشی از بيماری های قلبی است.<br /><br />هيپرتانسيون ثانويه: علل مختلفی دارد که عبارتند از:<br />1-بيماری های پارانشيم کليه: مانند فردی که کليه اش کار نمی کند، فردی که ديابت دارد و کليه ضعيف شده ، فردی در اثر عفونت ،کليه خود را از دست داده باشد و هيچ يک از کليه ها به درستی عمل نکنند علت هيپرتانسيون در اين بيماری به علل زير است:<br />1-معتقدند در اين بيماری ها رنين بيش از حد ترشح می شود به علت اختلال در کليه است که موجب منقبض شدن عروق شده و فشار خون افزايش می يابد.<br /> 2- اختلال در تنظيم مايعات و دفع سديم است چون به طور کلی دفع سديم مشکل است. شايع ترين علت نارسايی کليه ديابت است.<br /> 2-هيپرتانسيون renovascular : يعنی رگی که به کليه خون می رساند دچار تنگی می شود که می تواند اين تنگی يکطرفه يا دو طرفه باشد. وقتی شريان کليوی تنگ می شود خون کمتری به کليه رسيده علارقم اينکه فشار خون نرمال است چون خون به کليه کم می رسد شروع می کند به ترشح رنين و با مکانيسم آنژيوتانسين 2 و آلدسترون خونرسانی خود را افزايش می دهد. آنژيوتانسين 2 دو عمل انجام می دهد: 1-انقباض عروقی سيستميک به ويژه شريانی 2- افزايش آلدسترون که اين آلدسترون افزايش احتباس سديم و آب می دهد که باعث افزايش فشار خون میشود.<br />با اين دو مکانيسم موجب بهبود جريان خون کليه می شود ولی در کل بدن فشار خون بالا می رود و در اين افراد رنين، انژيوتانسين 2 و آلدسترون بالا است وhyper aldestronism hyper reninemic می گويند و يکی از عللش تنگی شريان کليوی و يکی از علل ديگر تومور مترشحه رنين است. ولی اگر هيپر الدسترونيسم اوليه باشد و توموری در خود کليه آلدسترون ترشح کند رنين پايين می آيد hypo reninemic hyperaldestronism می گويند.<br />بنابراين تنگی شريان کليوی هيپرتانسيون ايجاد می کند و بهترين دارو در درمان اين بيماری ACE inhibitor و آنژيوتانسين رسپتور بلاکرها هستند. ولی وقتی تنگی دو طرفه باشد استفاده از اين داروها خطرناک است چون جريان خون کليه های دو طرف وابسته به اين آنژيوتانسين و آلدسترون است و زمانی که از داروها استفاده شود خون به کليه ها نرسيده و نارسايی کليه می دهد ولی اگر تنگی يکطرفه باشد درمان انتخابی همين داروها هستند و کليه ی سالم جبران میکند.<br />3-از علل ديگر هايپرتانسيون ثانويه بعضی تومورها که رنين ترشح می کنند است که انژيوتانسين و آلدسترون افزايش می يابد و در اينها پتاسيم کاهش می يابد.<br />4-الدسترونيسم اوليه : تومور يا هيپر پلازی آدرنال منجر به افزايش آلدسترون می شود و در اينها رنين پايين است و پتاسيم نيز پايين است. برای مثال در بيماری کوشينگ هم که گلوکوکورتيکوييد ها افرايش می يابد میتوانند اثرات مينرالوکورتيکوييدی ايفا کنند و منجر به هيپرتانسيون شود يا اينکه گلوکوکورتيکويدها موجب افزايش سوبسترای رنين شده و موجب افزايش انژيوتانسين 2 می شود و در نهايت به طور کلی افزايش گلوکوکورتيکوييدها منجر به افزايش فشار خون می شود. برای مثال به فردی دارويی مثل دگزامتازون يا هيدروکورتيزون تزريق کنيد ميتواند بلافاصله فشار خونش بالا می رود.<br />کمبودهای آنزيمی ادرنال که که باعث افزايش هورمون های شبه مينرالوکورتيکوييدی می شود.<br />5-فئوکروموسايتوما: تومور مترشحه اپی نفرين و نور اپی نفرين که می تواند موجب لاغری ويا گرگرفتگی و فلاشينگ و حملات ناگهانی فشار خون بالا شود.<br />6-آکرومگالی: يکی ديگر از عوامل هيپرتانسيون<br />7-هيپو تيروييدی يا هايپر تيروئيدی: هر دو می توانند هيپرتانسيون ايجاد کنند<br />8-هيپر کلسمی و هيپر پاراتيروئيديسم: که به علت ارتشاح کلسيم در نفرون ها و تخريب کليه ها منجر به هيپرتانسيون می شود.<br />9-بيماری کوارکتاسيون آئورت: تنگی در آئورت است که باعث می شود خون به شريان های کليوی هم نرسيده و فشار در کليه ها پايين است و رنين ترشح می کند و موجب هيپر تانسيون می شود و چون يک بيماری مادرزادی است در فرد جوان حتماً بايد در نظر گرفته شود و برای بررسی نبض پا را همزمان با نبض دست می گيريم و اگر نبض پا لمس نشد فشار خون پا را می گيريم و اگر فشار پا بيش از 20 ميلی متر جيوه کمتر از دست باشد به نفع کوارکتاسيون است.<br /><br />آثار هايپرتانسيون:<br /><br />آثار قلبی: در قلب منجر به اختلال عمل دياستولی و بعد سيستولی میشود . از نظر قلبی بيشتر علامت تنگی نفس وجود دارد که در فعاليت بيشتر است. ممکن است آنژين داشته باشند به دو دليل اول کسانی که هيپرتانسيون دارند احتمال ابتلا به بيماری های ايسکميک قلبی بيشتر است و دوم اينکه ممکن است بدون بيماری های ايسکميک هم آنژين داشته باشند به اين علت که قلبشان هيپرتروفی پيدا می کند و درخواست زياد می شود اما عرضه تغيير نکرده و در واقع يک عدم تعادل بين عرضه و تقاضا ايجاد می شود و در هنگام فعاليت که نياز افزايش می يابد دچار آنژين می شوند و در سمع قلب شايع ترين يافته S4 است ولی بعد از S4 می توانيم يک سوفل نارسايی آئورت را بشنويم و تقريباً همه ی بيماران هيپرتانسيون درجاتی از نارسايی دريچه ای آئورت را خواهند داشت که يک سوفل دياستولی است. در موارد پيشرفته که نارسايی سيستولی وجود دارد S3 هم شنيده می شود.<br />يکی ديگر از آثار هيپرتانسيون سردرد است که برخلاف تصور در تمام بيماران ديده نمی شود و در واقع شايع ترين علامت هيپرتانسيون بی علامتی است. ولی در بيماران با فشار خون خيلی بالا ممکن است سردرد داشته باشند که کيفيت اين سردرد مشخص است: 1- در صبح بيشتر است و با گذشت زمان خود به خود خوب می شود 2- در پس سر است<br />از علائم ديگر هيپرتانسيون: گيجی، vertigo(سرگيجه)، dizziness (سياهی رفتن چشم)،وزوز گوش، تاری ديد و به ندرت سنکوپ.<br />فشار خون می تواند منجر به علائمی به نام انسفالوپاتی هيپرتانسيو شود يعنی آسيب مغزی در اثر هايپرتانسيون ايجاد می شود و يک اورژانس پزشکی است و علائمش شامل اختلال هوشياری، تشنج ، ادم پاپی در چشم. اما بايد دقت داشت که اختلالات در اين انسفالوپاتی يکطرفه نيست و سيستميک است و اگر يکطرفه باشد (مثلاً يک دست شل شده و دست ديگر به خوبی کار کند) به نفع سکته مغزی است. بنابراين علائم ژنراليزه مثلاً تمام بدن دچار تشنج می شود. در اغلب موارد در اينها کاهش فشار خون سريع مشکلی ايجاد نمی کند و توصيه می شود هرچه سريعتر فشار خون را کاهش داد.<br />آثار کليوی: منجر به پروتيينوری ، نارسايی کليوی ، دفع خون در ادرار. 10 درصد از مرگ و ميرهای هيپرتانسيون به علت هيپرتانسيون ناشی از نارسايی کليوی است.<br />از عوارض ديگر هيپرتانسيون: اپيستاکسی(خونريزی از بينی) ،هموپتزی، خونريزی زنانگی<br />رويکرد به هيپرتانسيون:<br />برای تاييد هيپرتانسيون معمولاً بارها فشار خون را می گيريم و تکرار می کنيم تا از وجود هيپرتانسيون مطمئن شويم به دو علت:<br />1- lavile هيپرتانسيون: که در اين حالت به طور موقتی فشار خون افزايش می يابد و نيازی به درمان ندارد و فقط life style modification (lsm) کافی است البته در اين افراد احتمال ابتلا در آينده بيشتر است.<br />2- پديده روپوش سفيد که با ديدن کادر پزشکی فشار خونشان افزايش می يابد که اينها نيز پروگنوز خوبی دارند و معمولاً فقطً به lsm نياز دارند.<br />فشار خون بالا را به چند دسته تقسيم می کنند:<br />فشار خون مطلوب : سيستولی کمتر از 120 و دياستولی کمتر از 80<br />Pre hyper tension: دياستولی 80 -89 و سيستولی 120 – 139<br />هيپرتانسيون stage 1: دياستولی 90 – 99 سيستول 140 – 159<br />هيپرتانسيون stage 2:دياستولی بالاتر از 100 و سيستولی بالاتر از 160<br />برای تعيين stage يک فرد عدد بالاتر(سيستول يا دياستول) را برای تعيين stage در نظر می گيريم.<br />اهميت اين تقسيم بندی از نظر شروع درمان و زمان دادن دارو است.آستانه درمان در برخی افراد بالاتر است و ديرتر شروع به درمان می کنيم. اساساً lsm در هرجا که هيپرتانسيون خفيف هم داشته باشيم شروع می شود.<br />بيماران ايسکميک قلبی يا ديابت يا target organ damage( يعنی يک عضوی در بدن مورد حمله قرار گيرد مثل نارسايی کليه يا رتينوپاتی ) اگر يکی از اينها وجود داشته باشد بايد درمان زودتر شروع شود و سيستول به زير 130 و دياستول به زير 85 برسد. اگر اينها نباشند و فقط فشار خون بالا باشد و در stage 1 قرار بگيرد به فرد فرصت می دهيم و ابتدا slm را شروع می کنيم اگر جواب نداد 6 تا 7 هفته بعد دارو می دهيم.<br />اگر در stage 2 باشد slm را بلا فاصه شروع و چند روز در حد 6 روز مهلت و بعد دارو می دهيم ولی اگر خيلی بالا از همان اول slm را با دارو درمانی شروع می کنيم.<br /><br />Life style modification (lsm): می تواند تا حد 30 ميلی متر جيوه فشار را پايين اورده و معادل مصرف يک يا دو دارو موثر باشد. اقدامات موجود در lsm:<br />1- محدوديت مصرف نمک: دوری از مصرف بيش از حد نمک ، محدوديت مصرف غذاهای fast food. مختصر نمک در طبخ غذا بلا مانع است و نبايد نمک از رژيم حذف شود چون محور آنژيوتانسين و آلدسترون را فعال می کند و می تواند اثر پرهيز از نمک را از بين ببرد.<br />2- انجام ورزش مستمر حداقل 20 دقيقه در روز در 4 روز هفته اين در صورتی است که ورزش سنگين باشد و ضربان را بالا ببرد در صورتی که ورزش سبک باشد مانند پياده روی بايد در تمام روزهای هفته انجام شود.<br />3- کاهش وزن و رسيدن به BMI طبيعی و بايد دقت داشت که BMI چه زياد و چه کم باعث افزايش مورتاليته می شود.<br />4- رژيم dash:يعنی رژيمی که سرشار از ميوه و سبزيجات و غلات و لبنيات کم چرب. توصيه میشود روزی 5 وعده ميوه يا سبزی خورد،4 ليوان شير يا 2 ليوان ماست يا 100 گرم پنير(يکی از اين سه)<br /><br />شرح حال از بيمار به ما در افتراق هيپرتانسيون اوليه و ثانويه کمک می کند. اگر فردی فشار خونش قبل از 35 سالگی يا بعد از 55 سالگی شروع شود که مطرح کننده ی هيپرتانسيون ثانويه است.<br />اگر به فردی دارو دهيم و با بيش از 3 دارو فشار خون کنترل نشد به نفع ثانويه. اگر فردی در خانواده خود هيپرتانسيون داشته باشد اگر به هيپرتانسيون مبتلا شود به نفع نوع essential است.<br />در حالت طبيعی زمانی فردی که می ايستد به علت گراويتی فشار خونش افت می کند که با مکانيسم های بارورسپتوری به سرعت جبران می شود و بعد از دو دقيقه طبيعی می شود به اين تغييرات، تغييرات ارتواستاتيک می گويند. اگر بيش از 10 ميلی متر جيوه تغيير در فشار خون 2 دقيقه بعد از اينکه فرد به حالت ايستاده در می آيد داشته باشيم ارتواستاتيک هايپوتانسيون می گويند که بيشتر به نفع علل ثانويه است.<br />برعکس فردی که می ايستد و فشارش بالا می رود که به نفع هيپرتانسيونessential است.<br />برخی عوامل در شرح حال به ما کمک می کنند مثل افزايش وزن، گردن پف آلود (کوشينگ)، سابقه عفونت کليوی که می تواند ناشی از پيلو نفريت و بيماری های پارانشيم کليه ، کاهش وزن ناگهانی، حملات سردرد، تپش قلب و سرگيجه وضعيتی به نفع فئوکروموسايتوم و حملات ناگهنی فشار خون است.<br />پلی اوری و پلی ديپسی ناشی از هيپر آلدسترونيسم است. اگر در شکم صدای برويی شنيديم به تنگی شريان کليوی شک می کنيم که از علل هيپرتانسيون ثانويه است. و اگر در سمع قلب کسی سوفل شنيديم میتواند ناشی از کوارکتاسيون آئورت باشد و برای بررسی حتماً بايد فشار خون پا را اندازه بگيريم.<br /><br />آزمايشات برای بررسی هيپرتانسيون : حداقل آزمايشات لازم برای فرد مبتلا به هيپرتانسيون:<br /><br />آزمايش ادرار شامل UA(اناليز ادرار)،BUN،کراتينين(Cr) که برای بررسی عملکرد کليه هستند، بررسی سديم و پتاسيم برای بررسی هيپرآلدسترونيسم و بررسی عمکرد دارو ها چون برخی دارو ها مثل ديورتيک ها سديم و پتاسيم را مختل می کند، ازمايش CBC برای بررسی هموگلوبين تا در صورت آنمی ان را اصلاح کنيم، تری گليسريد و کلسترول و FBS برای کشف عوامل خطر همراه، ECG برای بررسی وضعيت قلبی، آزمايشات تيروييدی، chest x ray و اکو نيز بهتر است انجام شود.<br /> در بيمارانی که به علل ثانويه شک می کنيم آزمايشات بيشتری را انجام می دهيم برای مثال: اندازه گيری کورتيزول ادرار 24 ساعته برای کوشينگ، بررسی شريان کليوی با سونو گرافی يا اسکن ، برای بررسی فئوکروموسيتوم وانيل مندليک اسيد (VMA) يا کاته کولامين های ادرار را اندازه میگيريم، اندازه گيری رنين و الدسترون<br />ترتيب انجام آزمايشات : 1- تمام آزمايشات اصلی 2- اکو در افراد جوان برای بررسی کوارکتاسيون آئورت و در افراد پير برای بررسی قلبی 3- آزمايش تيروييد 4- بررسی وانيل مندليک اسيد 5- رنين و الدسترون 6- سونوگرافی يا CT اسکن اسپيرال شريان کليوی برای بررسی تنگی شريان کليوی که دومی اختصاصی تر است.<br />مواردی مثل کورتيزول را می توان چک نکرد چون بيماری کوشينگ از چهره فرد مشخص است.<br />در افراد دچار فشار خون در صبح فشار خون بيشتر است و در شب کاهش می يابد و از داروها نيز در اول صبح استفاده می شود. بعضی از بيماران دچار کاهش فشار خون در شب نمی شوند که می تواند ناشی از افزايش احتمال اسيب اعضای هدف باشد و در اين افراد پروگنوز بدتر می شود.<br />اگر رنين در وريد کليوی بالا رفته باشد نشان دهنده قطعی تنگی شريان است.<br />چه بيمارانی را بستری می کنيم: انسفالوپاتی هيپرتانسيو، هيپرتانسيون بدخيم ( در معاينه چشم ادم پاپی ببينيم که نشان دهنده افزايش فشار مغز است)،فشار خون همراه درد سينه ، فشار خون دياستولی بالای 120 ، فشار خون همراه درد سينه يا کوارکتاسيون باشد .<br /><br />درمان: به ترتيب اولويت استفاده:<br />1- ديورتيک تيازيدی به همراه ديورتيک نگه دارنده پتاسيم( تريامترن H،املورايدH)<br />2- انتخاب دوم يکی از اين ترکيبات است: 1- ACE inhibitor (کاپتوپريل، انالاپريل،ليزينوپريل) 2- انژيوتانسين رسپتور بلاکر (لوزارتان و والسارتان) 3-بتا بلاکرها (اتنولول ، پروپرانولول، متوپرولول،کاربديلول) 4- مهار کننده کانال کلسيم(CCB):املوديپين(خط اول)،نيفه ديپين،ديلتيازم ،وراپاميل.<br />بايد دقت داشته باشيم که هدف ما از درمان فشار خون کاهش عوارض است نه کاهش خود فشار خون چه بسا در برخی افراد که مدت ها فشار خون بالا بوده کاهش فشار خون عوارض شديدی داشته باشد.<br />در برخی از انديکاسيون های خاص ترتيب استفاده از دارو ها متفاوت است:<br />1-در فرد دچار بيماری های ايسکميک قلب در درمان از داروهای بتا بلاکر،CCB،ACE inhibitor استفاده می شود.<br />2- در فردی که دچار نارسايی قلبی در درمان از ACE inhibitor يا انژيوتانسين بلاکر، ديورتيک ها ، کاربديلول استفاده میشود.<br /> 3- در افراد مسن: چون رنين پايين است ديورتيک موثر است و املوديپين.<br />4- در فرد ديابتی ACE inhibitor و انژيوتانسين رسپتور بلاکر بهتر است.<br /><br /><br /><br />محدوديت های استفاده از هريک از گروه های دارويی:<br /><br />محدوديت های ACE inhibitor: در نتگی دو طرفه آئورت و حاملگی استفاده از اين دارو ها ممنوع است به علت تراتوژن بودن.<br />محدوديت بتا بلاکرها : در ضربان قلب زير 60 و بلوک های پيشرفته قلبی و بيماری های ريوی مثل آسم و COPD ممنوعيت مصرف دارد.<br />محدوديت های CCB: املوديپين ممنوعيت مصرف ندارد ولی نيفه ديپين کوتاه اثر ديگر توصيه نمی شود و در غياب بتا بلاکرها ممنوع است چون عمده ترين عارضه نيفه ديپين کوتاه اثر وازوديلاتاسيون ناگهانی است که تاکی کاردی رفلکسی ايجاد می کند و اين باعث ايجاد MI می شود ولی در حضور بتا بلاکرها میتوان تجويز کرد. وراپاميل و ديل تيازم باعث کاهش ضربان قلب می شوند مثل بتا بلاکرها به همين دليل در ضربان قلب پايين ممنوع هستند و در نارسايی قلبی نيز ممنوع هستند و کاربديلول و املوديپين مصرف می شود.<br />اتنولول:جز ضعيف ترين داروهای کاهش دهنده فشار خون است و به اندازه دارو های ديگر در کاهش مورتاليته موثر نيست و فقط در مواردی انديکاسيون دارد که بيماری ايسکميک قلب همراه با هايپرتانسيون باشد و در واقع در اينجا از اتنولول برای درمان بيماری ايسکميک قلبی استفاده می شود. به طور کلی بتا بلاکرها خيلی فشار خون را پايين نمی آورند و در افراد مسن خطرناک هستند چون ضربان را کاهش داده و می توانند موجب کاهش هوشياری نيز بشوند.</div>shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-82221771662160608892010-06-23T04:40:00.000-07:002010-06-23T04:42:26.986-07:00داروهای مورد استفاده در پوستپوست<br /><br />داروهای موثر در بيماری های پوستی عبارتند از:<br />1-ترکيبات انتی باکتريال موضعی در اين موارد استفاده می شود :<br />زخم های باز – درمان انواع درماتيت هايی که عفونی شده اند- ريشه کن کردن کلونيزاسيون استافيلو کوک ارئوس در بينی- درمان آکنه پوستی و به عنوان ترکيبات از بين برنده بوی بد عرق استفاده می شود.<br />گاهی همراه ترکيبات آنتی بيوتيک موضعی کورتيکواستروئيد ها به کار می رود که در سه بيماری کاربرد مکملشان بيشتر است: 1- درماتيت diaper يعنی درماتيتی که نوزادان ناشی از ادرار سوختگی يا سوختگی با مدفوع دارند و قرمزی و حساسيت شديد پوست که می تواند عفونت ايجاد کند.که در اينجا از يک داروی آنتی بيوتيک موضعی به همراه ضعيفترين کورتيکواستروئيد (هيدروکورتيزون) استفاده می شود چون کورتيکواستروييد قوی در نوزاد می تواند منجر به سرکوب محور هيپوفيز-هيپوتالاموس-آدرنال شود.<br />2-اتيت خارجی : که آنتی بيوتيک مورد استفاده نئومايسين و پلی ميکسين است و فرم قطره هيدروکورتيزون میتواند در کنار آن به کار رود.<br />3-impetiginized egzema (اگزمايی که به فرم زرد زخم در آمده است): که در اينجا هم التهاب و هم عفونت داريم.<br />ترکيبات آنتی باکتريال موضعی عبارتند از:<br />باسيتراسين: به صورت موضعی استفاده و به فرم سيستميک به علت سميت خيلی بالا نداريم. بيشتر بر روی گرم مثبت ها اثر دارد و بر روی گرم منفی ها نيز تا حدودی اثر دارد. در عفونت ها به صورت کرم های موضعی استفاده می شود. در ناحيه بينی نيز کلونيزاسيون استاف را مهار می کند و برخی افراد می توانند نسبت به آن حساسيت داشته باشند و منجر به درماتيت تماسی شود.<br />Mupirocin : برای گرم مثبت های هوازی طراحی شده است به ويژه در سوش هایMRSA استافيلوکوک ارئوس تاثير دارد. در کلونيزاسيون استاف در بينی نيز، از آن استفاده می شود. عوارض خاصی ندارد و تنها حامل اين پماد که شامل پلی اتيلن گلايکون است می تواند مقداری موجب تحريک غشاهای مخاطی شود.<br />نئو مايسين و جنتا مايسين : جنتا مايسين به علت عوارض و خطر سميت سيسستميک ديگر استفاده نمی شود ولی نئومايسين همچنان در فراورده های ترکيبی استفاده به خصوص بر روی سودومونا اثر می گذارد.<br /><br />برای درمان آکنه از اين دارو ها استفاده می شود :<br />- کليندامايسين:به فرم محلول های الکلی موضعی 1 يا 2 درصد<br />- اريترومايسين موضعی: به صورت محلول موضعی<br />- مترونيدازول: روی باکتری های بی هوازی اثر دارد به خصوص در آکنه روزاسه يعنی آکنه هايی که همراه با التهاب ناحيه صورت و گشاد شدن عروق پوست هستند از مترونيدازول به صورت ژل موضعی استفاده می شود.<br />-sulfacetumide : در چشم به فرم قطره چشمی استفاده می شود و در پوست نيز می توان به فرم موضعی برای درمان آکنه استفاده کرد.<br /> به صورت صابون هم برخی از آنتی بيوتيک ها موجود می باشند و قبل استفاده به فرم موضعی می توان از اين صابون ها استفاده کرد. مثل صابون کليندامايسين و يا صابون nobacter که میتوان روزی دو بار از اين صابون ها استفاده کرد و به وسيله آن ها صورت را شست و شو داد تا آکنه برطرف شود.<br />Bezoyle peroxide :<br />اين دارو به فرم ژل يا محلول های موضعی در دسترس است مثل محلول پانوکسيل که حاوی اين دارو می باشد. مکانيسم اين دارو علاوه بر اثر آنتی باکتريال اثر کراتو ليتيک خفيف نيز دارد چون معمولاً ما در محل آکنه تجمع کراتين را داريم. عوارض: تورم و قرمزی پوست در شروع درمان<br /><br />اگر داروهای موضعی موثر نباشند از دارو های سيستميک استفاده می شود برای مثال از کپسول های تتراسايکلين هر 6 ساعت استفاده می شود. داکسی سايکلين و ماينوسايکلين نيز گزينه های خوبی برای باکتری پروپيونيل باکتريوم آکنه آ (عامل آکنه) می باشند.<br /><br />داروهای ضد قارچ : clotrimazole , miconazole , ketoconazole , terbinafine , tolnaftate به صورت موضعی مصرف می شوند.<br />برای فرم های نفوذ کرده به قسمت های تحتانی تر پوست میتوان از گزيلوفولوين و تربينافين خوراکی استفاده کرد. نيستاتين و آمفوتريسين B برای فرم های سيستيميک استفاده می شود.<br /> Ketoconazol به صورت شامپو وجود دارد و برای درمان شوره سر بسيار سودمند است و طول درمان با اين شامپو يک يا دو بار روزانه به مدت 2 هفته است.<br />Tacrolimus و pimecrolimus برای درمان انواع درماتيت ها به خصوص نوع آتوپيک مورد استفاده قرار می گيرند.<br />پارازيت ها وانگل های سطح پوست (اکتو پارازيت):<br />Permethrin: برای آلودگی های شپشی و برای بيماری جرب استفاده می شود. به فرم کرم های 1 درصد استفاده دارد.برای درمان از ناحيه گردن تا انگشتان پا بايد با اين کرم پوشيده شود که برای درمان شوره 10 دقيقه اين کرم بايد روی بدن بماند و بعد از آن با آب گرم شست و شو می دهيم اما برای درمان جرب بايد کرم 5 درصد استفاده شود و به مدت 8 الی 14 ساعت بر روی بدن باقی بماند.<br />عوارض: در موضع می توان سوزش و خارش ايجاد کند و در هنگام استفاده از کرم بايد مراقب بود که کرم به غشا های مخاطی نرسد.<br /><br />Lindane: به شکل شامپو و لوسيون در دسترس است و بيشترين کاربردش در آلودگی با شپش است که ناحيه را با اين ترکيب آغشته و بعد از مدتی شست و شو می دهيم. برای جرب هم می توان استفاده کرد که میبايست 8 الی 12 ساعت بر روی بدن باقی بماند. چون سميتش بيشتر است ديگر به عنوان درمان کمتر استفاده میشود. عوارض: نورو توکسيسيته و هماتوتوکسيسيته به خصوص اگر به مقدار جزيی به غشا های مخاطی برسد میتواند جذب سيستميک و خطرناک است به همين دليل مصرفش کاهش يافته و بيشتر permerhrin جايگزينش شده است.<br />Crotamiton : به صورت کرم يا لوسيون پوستی که اختصاصاً برای درمان جرب از آن استفده می شود و اين دارو نيز جايگزين خوبی برای lindane است.<br />گوگرد: به عنوان ترکيب خوب برای از بين بردن جرب و باعث حساسيت نمی شود ولی مشکل اصلی آن بوی بد و رنگی کردن است. برای نوزادان و خانم های باردار فراوردهای گوگرد گزينه انتخابی هستند.<br /><br />ترکيبات موثر در پيگمانتاسيون پوست:<br /><br />Hidroquinon و monobenzone: که اين دو ترکيب برای کاهش هيپرپيگمانتاسيون استفاده می شود و در واقع روشن کننده پوست اند. Hidroquinon به آهستگی باعث روشن شدن پوست می شود و اثرش برگشت پذير است ولی monobenzone معمولاً اثرش برگشت ناپذير که به علت اثر سمی اش بر روی ملانوسيت ها است. و مکانيسم عمل اينها مهار آنزيم تيروزيناز است که مسئول ساخت ملانين می باشد و باعث روشن شدن رنگ پوست می شوند. عوارض: خودشان می توانند تحريک پوست ايجاد کنند به همين دليل در کنار اينها از دوزهای پايين کورتيکواستروييدها مانند هيدروکورتيزون و بتا متازون استفاده میشود.<br />( چون خود کورتيکواستروييدها در دوزهای بالا روی پيگمانتاسيون پوست اثر دارند پس از دوزهای پايين استفاده می شود.)<br />Methoxsalen و trioxsalen: از اينها برای تيره تر شدن پوست استفاده می شود که استفاده اصلی در بيماری vitiligo (کک و مک) است يعنی در بدنشان به صورت پراکنده بخشی از بدن کاملاً سفيد شده که در واقع سيستم ايمنی درگير و ملانوسيت ها را تخريب و رنگدانه ها از بين می روند و هدف از دارو درمانی جلوگيری از پيشرفت بيماری است. داروهای اين خانواده به فرم خوراکی و موضعی مصرف شده و بعد از مصرف افراد بايد در معرض اشعه UV قرار بگيرند تا ترکيبات اين خانواده فعال شوند و متعاقب فعال شدن روی DNA سلول های سيستم ايمنی در ناحيه پوست اثر و جلوی اثر محرک آنها را روی ملانوسيت ها بگيرند.<br /><br />رتينوييک اسيد ومشتقاتش : tretinoin از مشتقات ويتامين A به شکل موضعی کرم و ژل در درمان آکنه استفاده می شود. مکانيسمشان به اين صورت است که چسبندگی بين سلول های اپيدرم را در ناحيه آکنه کم میکنند و موجب افزايش turn over سلولی می شوند. مصرف اين دسته از ترکيبات موجب باز شدن جوش ها می شود در نتيجه در ابتدای مصرف بيرون ريزش جوش ها را داريم . بعد از يک هفته اثرات اين دارو آغاز می شود و بهترين اثر درمانی بعد از 5 تا 6 هفته است. مصرف طولانی مدت teretinoin می تواند سنتز کلاژن را افزايش و خونرسانی را در پوست بهبود دهد و در فراورده های Anti aging و فراورده های ضد چين و چروک پوست اين ترکيبات کارايی دارند. اريتم و قرمزی و خشکی پوست از عوارض مهم ابتدای مصرف است. شخصی که tretinoin مصرف می کند بايد از ضد آفتاب استفاده کند چون اشعه UV روی اين ترکيبات اثر و آنها را به ترکيبات سرطان زا تبديل می کند.<br />ترکيباتی که اثر بخشی مشابهی دارند شامل tazarotene و adapalene است و مزيت اينها اين است که اشعه UV روی اينها تاثيری ندارد.<br />Isotretinoin: به صورت خوراکی استفاده می شود.<br /> در آکنه های مقاوم به درمان و آکنه هايی که به شکل ندولوکيستيک است و آکنه هايی که محل اسکار آن ها باقی مانده از اين ترکيب استفاده می شود . علت اين آکنه ها میتواند بالا رفتن آندروژن ها واثر تحريکی روی غدد مولد چربی پوست باشد که محيط مناسبی را برای رشد پروپيونيل باکتريوم آکنه آ فراهم می کند به همين دليل در خانم ها يی که دچار آکنه های شديدی هستند آزمايش آندروژن انجام می دهيم.<br />مکانيسم اين دسته از دارو ها جلوگيری از فعاليت غدد مولد چربی است و اينگونه اندازه اين غدد را که در اثر افزايش اندروژن بزرگ شده اند را کاهش می دهند.<br />فراورده های خواراکی موجود از Isotretinoin داروهای آکوتان يا رواکوتان است. دوز مصرفی 1 تا 2 ميلی گرم به ازای هر کيلو وزن بدن است و طول دوره درما ن معمولاً 4 تا 5 ماه و اثر بخشی فوق العاده است. عوارض: بايد تحت نظر باشند از نظر واکنش های کبدی و بالا رفتن سطوح چربی خون و مورد آزمايش و پيگيری قرار گيرند و برای تجويز مجدد دارو حتماً بايد بررسی شود. از عوارض شايع خشکی مخاط ها مثل لب،بينی، چشم و ... است و حتی خشکی پوست سر. به ندرت ريزش موی سر نيز با اينها رخ می دهد. در اين بيماران نبايد از تتراسايکلين به طور همزمان استفاده شود چون می تواند منجر به بروز مشکلات ناگواری شود مانند مشکلات مغزی.<br />تراتوژنيسيتی دارد به همين دليل در خانمی که قصد بارداری دارد از چند ماه قبل بايد مصرف اين دارو ها قطع شود.<br />Acitretin: که شباهت زيادی به isotretinoin دارد ولی در آکنه از آن استفاده نمی شود و در بيماری های شديدتر پوستی به خصوص psoriasis داروی انتخابی است.<br />برای درمان psoriasis از دارو های چرب کننده پوست، کراتوليتيک و کورتيکواستروييدهای موضعی در خط اول استفاده می کنيم که اگر موثر نبودند از Acitretin به صورت خوراکی استفاده می شود . عوارض نيز کاملاً مشبه با Isotretinoin است ولی تراتوژينسيته خيلی بيشتر و نيمه عمر خيلی طولانی دارند به علت چربی دوستی فراوان تجمع در بدن زياد است و بايد در خانم هايی که قصد بارداری دارند 2 تا 3 سال قبل، از مصرف اين دارو ها پرهيز کنند.<br />Calcipotrien: از مشتقات سنتتيک ويتامين D است و برای درمان بيماری psoriasis شديد و مقاوم به ساير دارو ها استفاده می شود. ممکن است در کنار کورتيکواستروييد ها مثل بتا متازون يا هيدروکورتيزون نيز به کار برود نام تجاری اين ترکيب Davonex ،که به صورت کرم بوده و روزی يک تا دو بار استفاده می شود.shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-24177614884150945602010-03-23T08:18:00.000-07:002010-03-23T08:31:02.763-07:00مالتيپل اسکلروز 2<div dir="rtl" align="right"> </div><div dir="rtl" align="right"> علائم و نقايص مالتيپل اسکلروز چه هستند؟<br />تست های متنوع نورولوژيکی وجود دارد و اونی که متخصص شما انتخاب می کند بستگی دارد به محل و نوع شکاياتی که شما با آن مواجه هستيد. در اينجا برخی از متداول ترين ها آمده اند :<br />Romberg's sign:<br />اين تستی برای سنجش نا همانگی حرکتی است و اين تست شامل ايستادن روی دو پا و بستن چشم ها است. چنين افرادی اختلال زيادی در ايستادن در چنين وضعيتی دارند.<br />Gait and coordination:<br />متخصص آتاکسی (بی نظمی در حرکات) در قسمت های مختلف بدن را به وسيله ی مشاهده طريقه راه رفتن بيمار بررسی می کند. متخصص علاوه بر آتاکسی، لرزش بدن را نيز بررسی می کند.<br />Babinski's sign:<br />تستی برای بررسی علائم ناشی از پيشرفت بيماری به مسير نورون های حرکتی هرمی است. تست شامل ضربه زدن به وسيله يه جسم نيمه تيز به کف پا است. پاسخ طبيعی در بزرگسالان و کودکان اين است که انگشتان به سمت پايين متمايل می شوند (پاسخ فلکسور).<br />در اطفال و افرادی با اختلالات عصبی مسير قشری-نخاعی، انگشت شست به سمت بالا متمايل می شود (پاسخ اکستنسور).<br />Chaddock's Sign:<br />مشابه علامت بالا است ولی ضايعات ناحيه معزی-نخاعی را بررسی می کند. متخصص پوست خارج قوزک پا را لمس می کند. جواب مثبت در بالا رفتن انگشت شسب به سمت بالا است مشابه تست قبلی.<br />Doll's Eye Sign:<br />در اينجا متخصص به دنبال گسستکی بين حرکت چشمها و سر می باشد. جواب مثبت هنگامی است که سر به سمت پايين و چشمها به سمت بالا حرکت کنند.<br />Sensory:<br />به وسيله وسايل ميزان سازی و سوزن هايی اين تست را انجام می دهند و ميزان حساسيت را در قسمت های مشخصی از بدن بررسی می کنند.<br />Heel/Shin test:<br />اين تست برای بررسی آتاکسی و اختلالات مخجه ای است. در اينجا شما بايد پاشنه پای خود را ابتدا تا زانو بالا اورده و سپس آن تا ساق پای خود پايين بياوريد.<br />L'Hermittes sign:<br />اين تست برای ضايعات طناب نخاعی در گردن است. متخصص از شما در خواست می کند تا گردن خود را بسمت سينه پايين بياوريد. مثبت بودن با ايجاد يک حالت وزوز يا شوک الکتريکی در يک يا چند قسمت بدن همراه است.<br />Optic Neuritis:<br />وضعيتی از چشم ها است که در اثر التهاب و از دست رفتن ميلين عصب بينايی ايجاد می شود و احتمالاً شايع ترين علامت حاضر در مالتيپل اسکلروز است. تست شامل خواندن يک متن از روی تخته و تست برای ديد رنگی است که از چارت ايشيهارا استفاده می کنند. يک ازمون با افتالموسکوپ ممکن است رنگ پريدگی عصب اپتيک را در اکسون های مسن نشان دهد.<br />Hearing Loss:<br />اين عمل با فشار دادن آرام انگشتان در کنار هر گوش انجام می شود و سپس از بيمار پرسيده می شود در کنار کدام گوش فشار وارد شده است؟<br />Muscle Strength:<br />تفاوت در توان عضلات راست و چپ بدن برای ارزيابی ساده تر از از دست رفتن متقارن توان دو طرف است مگر اينکه ضعف متقارن شديد باشد.<br />Reflexes:<br />اين عمل به وسيله ی هر دو انتهای چکش می تواند انجام شود. اين رفلکس ها می توانند نرمال شديد و... باشند. اين رفلکس ها می توانند به راحتی ايجاد يا ايجادشان غير ممکن باشد.<br />فاکتور های مشخص کننده مرحله خوش خيم بيماری:<br />علائم اوليه خالص حسی يا التهاب اپتيک<br />دوره ی طولانی بين دو مرحله عود بيماری باشد<br />بياری قبل از سن 25 سالگی شروع شود<br />تعداد کمی ضايعه بر در ازمايشات نشان داده شود<br />تعداد کمی از سيستم های نورولوژيکی بعد از 5 سال اسيب ديده باشند<br />درجه بالای بهبودی بعد از دوره های عود بيماری<br />غيبت پروتيين پايه ميلين در مايع معزی نخاعی در طول بهبودی<br />شروع علايم از يک منطقه<br />جنس مونث<br />فاکتور های نشان دهنده ی مرحله بدخيم بيماری<br />تحت تاثير قرار گرفتن تعداد بيشتری از مناطق عصبی در شروع بيماری<br />مشاهده تعداد زيادی ضايعات در آزمايشات اوليه<br />درگيری مناطق مخچه ای،هرمی و اسفنگتری در ابتدا<br />علائم متنوع در اغاز بيماری<br />دوره پيشرونده بيماری در آغاز<br />اتصالات اليگوکلونال در طناب نخاعی در مراحل ابتدايی بيماری وجود دارد<br />بيماری در سن بعد از 40 سال آغاز شود<br />فاصله کمتر از يک سال بين دو دوره عود کردن اوليه بيماری<br />وجود شکايات حرکتی در آعاز بيماری<br />درگيری ساقه مغز در آغاز<br />جنس مذکر<br /><br />((kurtz))جدول وضيت های ناتوانی گسترش يافته<br />EDSS Level<br />Description<br />0.0<br />وضيت نرمال عصبی<br />1.0<br />No disability, minimal signs in one FS<br />1.5<br />No disability, minimal signs in more than one FS<br />2.0<br />Minimal disability in one FS<br />2.5<br />Mild disability in one FS or minimal disability in two FS<br />3.0<br />Moderate disability in one FS, or mild disability in three or four FS. Fully ambulatory<br />3.5<br />Fully ambulatory but with moderate disability in one FS and more than minimal disability in several others<br />4.0<br />قادر به فعاليت بدون نياز به کمک است حدود 12 ساعت در طول روز با کمی استرات علا رقم ناتوانی شديد می تواند بدون استراحت حدود 500 متر پياده روی کند.<br />4.5<br />قادر به راه رفتن بدون نياز به کمک است با کمی استراحت در تمام روز،می تواند تمام روز را کار کند وگرنه ممکن است مقداری محدوديت در فعاليت کامل پيدا کند و به مقدار کمی به کمک نياز داشته باشد و با ناتوانی نسبتاً شديد مشخص می شود و می تواند بدون استراحت و کمک حدود 300 متر پياده روی کند.<br />5.0<br />قادر به راه رفتن بدون نياز به کمک يا استراحت حدود 200 متر و ناتونی به اندازه ای است که می توان کل فعاليت های روزانه را مختل کند<br />5.5<br />قادر به راه رفتن بدون کمک و استراحت در حدود 100 متر می باشد و نا توانی به قدری است که مانع فعاليت های روزانه شود<br />6.0<br />نياز دوره ای به عصا و ... يا نياز دائم يک سمت بدن برای حرکت کردن در حدود 100 متر با يا بدون استراحت کردن<br />6.5<br />نياز داشتن دائم هر دو طرف بدن به يک وسيله کمکی مثل عصا برای راه رفتن حدود 20 متر بدون استراحت<br />7.0<br />ناتوانی در راه رفتن بيش از 5 متر حتی با وسايل کمکی، و ضرورتاً برای حرکت به ويلچر نياز دارد و فرد قادر به حرکت با ويلچر در حدود 12 ساعت به تنهايی می باشد.<br />7.5<br />بيش از چند قدم نممی تواند بر دارد و می بايست از ويلچر استفاده کند و در حرکت به کمک نياز دارد و نمی تواند کل طول روز را با ويلچر های معمولی طی کند و به ويلچر برقی نياز دارد.<br />8.0<br />ضرورتاً به تخت يا صندلی يا ويلچر برای گردش کردن محدود شده اما ممکن است بيشتر طول روز خارج از تخت خود باشد و بسياری از اعمال مراقبت شخصی را انجام دهد و به طور عمده استفاده موثری از بازوان خود دارد.<br />8.5<br />بيشتر طول روز را به تخت محدود است و يکسری اعمال موثر با بازو های خود انجام می دهد و برخی اعمال مراقبت شخصی را انجام می دهد.<br />9.0<br />محدود به تخت خواب به طور کامل ولی همچنان قادر به صحبت کردن و خوردن می باشد<br />9.5<br />کاملاً درمانده، و ناتوان در برقراری ارتباط موثر با افراد و خوردن و بلع می باشد<br />10.0<br />مرگ<br />دوره رايج مالتيپل اسکلروز چگونه است؟<br />در واقع دوره رايج و هميشگی برای اين بيماری وجود ندارد.بيماری هر فرد منحصر به خودش است. اگرچه ، علارقم طبيعت غير قابل پيش بينی بيماری اسکلروز ،يک شخص می تواند دوره های مختلف عود-بهبودی و پيشرونده ثانوی بيماری را تشخيص دهد.<br />در مراحل اوليه بيماری ضايعات ملتهب ديده می شوند اما اين ها هيچ گونه علائکی توليدد نمی کنند. نه متخصص نه فرد مبتلا تصور نمی کنند که مشکلی وجود داشته باشد تا اينکه آزمايش (ام آر آی) انجام می شود. اي ن مرحله با نام مرحله ی بدون شکايت شناخته می شود (زيرا فرد از وضيت خود هيچ نا رضايتی ندارد).بيماری برخی افراد هرگز از اين مرحله فراتر نمی رود و فقط در کالبد شکافی اين بيماری تشخيص داده می شود.<br />برخی محققان معتقدند که بيش از 40 درصد از مردم مبتلا مالتيپل اسکلروز به اين فرم از بيماری دچار هستند.<br />همزمان با اينکه بيماری وارد مرحله اول (عود-بهبودی) می شود برخی از حملات التهابی شروع به ايجاد علائم می کنند اگرچه همچنان بيشتر ضايعات التهابی از آستانه تشخيص کلينيکی پايين تر هستند. در اين مرحله تعداد ضايعات بدون علامت نسبت به ضايعات همراه نشانه بالينی به نسبت 25 به 1 هستند. بيماری برخی افراد نيز از اين مرحله فراتر نمی رود.<br />به تدريج که رمان می گذرد ،بهبودی بعد از مرحله عود بيماری کاهش می يابد و ناکامل می شود و فرد مبتلا در بدنش يک سری نواقص باقی می ماند. اين مرحله با عنوان مرحله ی worsening relapsing-remitting MS<br />شناخته می شود.<br />به طور معمول اين مرحله همراه است با مرحله پيشرونده ثانوی از بيماری که در طول اين مرحله همچنان التهاب وجود دارد اما در اين بين به صورت تدريجی بدتر شدن علائم را شاهد هستيم. آغاز مرحله پيشرونده ثانويه زمانی است که به طور واضح نا توانی در فرد شروع به ايجاد شدن می کند و شروع به نزول در طی منحنی می کند.<br />به عنوان يک قانون کلی،افرادی که در مرحله اول بيماری هستند طبق جدول دارای نمره 3 يا کمتر از بيماری هستند در حالی که بيشتر افراد در مرحله پيشرونده ثانويه (مرحله 2) وضيت بد تری داشته و بالاتر از 3 هستند.در طول کل دوره بيماری ،فراوانی حملات التهابی کم و کم تر می شود. علا رقم اين، افرادی که در مرحله 2 بيماری هستند تخريب در بدنشان ادامه پيدا می کند و سرانجام وارد مرحله ی پيشرونده ثانويه می شوند که در مرحله ديگر بازگشتی وجود ندارد.<br />اگرچه پيش بينی در مورد اينکه چه مقدار و با چه درجه ای يک شخص با اين مراحل مواجه می شود ممکن نيست، اما نمودار زير ميانگين زمانی را که يک گروه از افراد مبتلا در هر مرحله از EDSS<br />می گذرانند را نشان می دهد.<br /><br /><br />ميانگين سنی برای شروع مرحله اول بيماری حدود 30 سالگی و مرحله چهارم(پيشرونده اوليه) حدود 37 سالگی است. متوسط ميزان عود بيماری نزديک به 0.5 تا 0.8 در هر سال است و با مرور زمان کاهش می يابد. بيشتر افراد در طول 4 هفته دوباره بهبودی پيدا می کنند.<br /></div>shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-79573039175638968752009-10-10T23:08:00.000-07:002009-10-10T23:10:31.947-07:00اپيدميولوژی اسهال· راه های انتقال اسهال<br />· راههاي انتقال عوامل عفوني ايجاد كننده اسهال معمولا از طريق مدفوعي- دهاني منتقل ميگردد كه شامل خوردن آب و غذاي آلوده ميباشد تعدادي از رفتارهاي خاص انتقال پاتوژنهاي رودهاي را افزايش داده و در نتيجه خطر ابتلا به اسهال را افزايش ميدهد كه عبارتند از:<br />- خطر ابتلا به اسهال شديد در كودكاني كه شير مادر نميخورند بيشتر است.<br />- استفاده از بطري شير مصنوعي و پستانك<br />- نگهداري غذا در درجه حرارت اتاق : باعث تکثير ميکروبی می شود.<br /><br />- استفاده از آب و غذاي آلوده<br /><br />- عدم شستشوي دستها پس از دفع مدفوع شيرخواران<br /><br />فاكتورهاي ميزبان كه حساسيت نسبت به اسهال راافزايش مي دهد: 5 فاکتورفاكتورهاي زيادي درميزبان درارتباط باافزايش بروز، شدت ويا حدت اسهال مي باشدكه شامل:<br /><br />ـ سوء تغذيه: شدت، حدت وخطرمرگ اسهال دركودكان باسوئ تغذيه افزايش مي يابدبخصوص درآنهائيكه سوء تغذية شديد دارند.<br />ـ سرخك: اسهال واسهال خوني دركودكان مبتلا به سرخك وآنهائيكه در4هفتة گذشته سرخك داشته اندشايعتروشديدترمي باشد، كه به علت كاهش سطح ايمني ناشي ازسرخك مي باشد.<br />ـ كمبودايمني ياكاهش ايمني: كه مي تواندموقتي (مثل) بعدازبرخي ازعفونتهاي ويروسي (مثل سرخك) وياطولاني مثل افرادمبتلابه AIDS. وقتي كاهش ايمني شديدباشداسهال مي تواندبه علت پاترژنهاي غيرمعمول ايجادشده ويامي تواند طولاني گردد.<br />ســــــــــــــــن:اكثرحملات اسهال دردوسال اول زندگي اتفاق مي افتد، بيشترين شيوع درگروه سني 6تا11 ماه وقتي كه غذاي كمكي شروع مي شودمي باشد. اكثرپاتوژنهاي روده اي حداقل ايمني نسبي را تحريك كرده وتوجيه گر كاهش شيوع بيماري دركودكان بزرگتروبالغين است.<br /><br />فــــــــــــصل:دربسياري ازمناطق جغرافيايي به وضوح شيوع فصلي وجوددارد. درآب وهواي معتدل، اسهال ميكروبي بيشتردرفصول گرم سال پيش مي آيد، درحاليكه اسهالهاي ويروسي بخصوص اسهال ناشي ازروتاويروس حداكثرميزان خود رادرزمستان خواهدداشت.<br /><br /><br /><br />مؤثرترين راه هاي پيشگيري از اسهال<br />1- تغذيه با شيرمادر<br />2-فعاليتهاي اختصاصي بهداشت محيط<br />1-كنترل بهداشت محيط و مراكز تهيه و فروش مواد غذايي و اماكن عمومي<br />2-بهداشت هوا<br />3-كنترل مراكز يونساز<br />4-كنترل بهداشت محيط بيمارستانها بخصوص برنامه تفكيك زباله عفوني<br />5-مبارزه با حشرات و جوندگان<br />6-كنترل و نظارت بر سموم و مواد شيميايي<br />7-فعاليت آموزشی تبليغاتی<br />8-انجام بهسازي محيط در شرايط اپيدمي بيماريهاي عفوني رودهاي و نظارت بر اجرا<br />3- استفاده از توالت بهداشتي : برخلاف باور عمومي ، مدفوع کودکان خردسال به مراتب آلوده تر از مدفوع بزرگسالان است . لذا حتي کودکان خردسال نيز بايد از توالتهاي بهداشتي استفاده کنند . اگر کودکان خارج از توالت اجابت مزاج نمايند بايد بلافاصله مدفوعشان جمع آوري شده ، داخل توالت ريخته يا مدفون گردد .<br />4-استفاده از آب آشاميدني سالم : آب لوله کشي سالمترين آب آشاميدني است . آب ساير منابع اغلب داراي ميکروب است . حتي آب صاف و زلال نيز ممکن است حاوي ميکروب باشد .<br />آب های معدنی<br />محتوای فلوراید بیشتر آبهای بستهبندی شده در بطری پایین است، در حالی که این ماده برای حفظ سلامت دندانها و استخوانها ضروری است و آب لوله کشی منبع مناسبی برای تامین آن است.یخ بستن آب درون بطری موجب ایجاد ترکیبات سرطانزا میشود و نباید درجه خنک کردن بطری تا میزان یخ بستن آب آن کاهش پیدا کند.<br />خانواده هايي که به آب لوله کشي سالم دسترسي ندارند نيز مي توانند با اقدامات زير از ابتلا به بيماريها بخصوص اسهال پيشگيري نمايند .<br />1 - محل مدفوع و فاضلاب<br />بايد حدود ۱۵-۱۰ متر دورتر از منبع آب مصرفي براي پخت غذا ، آشاميدن ، حمام کردن و شستشو نگاهداشته شوند .<br /><br />2-سطل ها، طناب ها و کوزه ها برای جمع آوری آب استفاده می شود بايد پاکيزه نگه داشته شوند.<br /><br />3 - حيوانات را از منابع آب آشاميدني دور نگهدارند .<br /><br />در صورتي که آب لوله کشي وجود ندارد با جوشانيدن آب مي توان از ابتلا به اسهال و ساير بيماريها پيشگيري کرد .<br /><br /><br />انواع اسهال در مطالعات اپيدميولوژيك:<br />1- اسهال حاد آبکی<br />2- اسهال خونی<br />3- اسهال پايدار:حدود 10% از دوره هاي حاد تبديل به اسهال پايدار ميشوند و 35% از اسهال ها به اسهال پايدار تبديل ميشوند<br /><br />عوامل اسهال<br /><br />عوامل انگلی<br /><br /><br />ژيارديازيس<br />ميزان بروز در نقاط مختلفدنيا از ۵ تا ۵۰ درصد متفاوتاست. عقيده بر اين بود كهانسان تنها مخزن ژيارديالامبليا ميباشد، ولي امروزهعقيده بر اين است كه ژيارديا،سگ و سگ آبي را نيز مبتلاميسازد.<br />آميبيازيس<br /><br />ميزان بروز عفونتهاي آميبي درسراسر جهان از ۵ درصد تا ۸۱درصد تغيير ميكند. تخمينزده ميشود كه ۱۰ درصدجمعيت در سرتاسر جهان بهآنتامباهيستوليتيكا آلودههستند.<br />شيگلوز<br />هر دو جنس بهطور مساوي مبتلا ميشوند.<br />شايعترين سن براي بيماريدومين و سومين سال زندگياست. عفونت به دلايل نامعلومدر ۶ ماه اول نادر است.شيرمادر كه در مناطق آندميكحاوي آنتي باديهايي بر ضدآنتيژنهاي بيماريزاي اينارگانيسم است، ممكن است درتوجيه اين شيوع سني كمككننده باشد. آب و غذاي آلوده وانتقال شخص به شخصدر اكثر نقاط جهان مكانيسماصلي انتقال عفونت است.<br />عوامل باکتريايی:<br /><br />وبا<br />وبا نوعی اسهال آبکی کشنده ای است. عوارض وبا در نتیجه زهرابه ای که به وسیله عامل بیماریزای آن ترشح می شود ایجاد می گردد .<br />تاريخچه<br />وبا يكي از بيماريهاي با همه گيريهاي بزرگ براي نوع بشر مي باشد . قدرت آن در مبتلا كردن ناگهاني تعداد زيادي از مردم در جوامع كه بدون درمان مي تواند در عرض چند ساعت موجب نابود شدن انسان گردد بيماري را بصورت يك تهديد بين المللي در آورده است.<br />از زمان هاي بسيار قديم تا به حال وبا هميشه در دلتاي رودخانه هاي گنگ و برهما پوترا در هند و پاكستان وجود داشته است ، در سال1817 از سرزمين اصلي خود انتشار يافته و در قرن 19 و اوايل قرن 20 بصورت همه گيري شديد، كشورهاي بسياري را آلوده كرد.<br /><br /><br /><br /><br /><br />كمتر از 5% علل اسهالهاي حاد را تشكيل مي دهد.<br /><br />بيش از 90% موارد بيماري خفيف بوده و تشخيص باليني آن از سايراسهالهاي حاد مشكل است.<br /><br />مخزن اصلي وبا آبهاي سطحي آلوده به مدفوع است.<br />بيشتر در نقاط گرم و مرطوب پيدا مي شود.<br />در مردان بيشتر از زنان است.<br />در مناطق آندميك ميزان بروز در كودكان بيشتر از بالغين است .<br /><br />عفونت ویروسی :<br /><br />آدنوویروسها (ADENOVIRUSES)<br /><br />آدنوویروسها در تمام دنیا پراکنده اند و انسان مخزن اصلی آنهاست . انتقال بیماری از راه تماس نزدیک و طولانی صورت میگیرد . در طی دوره حاد عفونت و یک تا سه هفته بعد ازآن ویروس در ترشحات تنفسی یا چشمی یا هر دو وجود دارد . مدفوع عده زیادی از افراد آلوده نیز حاوی ویروس است که میتواند منشاء آلودگی باشد .<br />بیماریهای ناشی از این ویروسها در تمام سنین اتفاق میافتد اما در بین کودکان شایعتر و بیش از 50 درصد آنها بدون نشانه بالینی هستند .<br /><br />روتاويروس ها (ROTAVIRUSES)<br /><br />گاستروآنتريت روتاويروسي داراي دو خصوصيت شيوع فصلي و انتشار در گروه سني خاص ميباشد .<br />در مناطق معتدله حداكثر شيوع بيماري در ماههاي زمستان است و گزارشات رابطه اين نوع اسهالها را با هواي سرد و خشك تاييد مي كند . بنظر تجمع انسانها در مكانهاي بسته و رطوبت كم چنين محيط هايي سبب انتقال ويروس از طريق مجاري تنفسي ميگردد .<br />قسمت اعظم موارد عفونتهاي روتاويروس با نشانه هاي باليني در بچه هايی كه سن آنها كمتر از پنج سال است مشاهده ميشود<br />اسهال در كودكان<br />اسهال بين کودکان متداول است و تخمين زده شده که 82 ميليون کودک 0 تا 5 ساله مبتلا به اسهال هستند و اسهال ها از نظر شدت به هم متفاوت هستند. بيشترين شيوع اسهال در بين کودکان در نيجريه گزارش شده است که در هر 10 کودک 4 نفر در يک بازه 2 هفته ای به اسهال مبتلا هستند.<br />بيشتر انواع اسهال در کودکان کوتاه مدت است،توسط يک ويروس ايجادمي شود، و خودبخود خوب مي شود.<br />علل اسهال<br />اسهال در کودکان و شيرخواران علل متفاوتي دارد؛شامل بيماري،عفونت،حساسيت غذايي،آنتي بيوتيکها و مصرف زياد ميوه يا آب ميوه. برخي انواع اسهال ممکن است با تغيير رژيم غذايي بهبود يابد.<br /><br />توصيه ها<br /><br />1-شستن دست ها : بچه ها عادت دست خود را به سمت دهان می برند.<br />2- زماني استراحت دادن به دستگاه گوارش درمان معمول بود،ولي امروزه اعتقاد بر اين است که تداوم تغذيه، اسهالي را ايجاد مي کند که راحتتر درمان مي شود.بيشتر کودکان قادر هستند با افزايش دريافت غذاي مصرفي ،مواد مغذي دفعي از راه اسهال را جبران کنند.<br />3-بستني يخي يا ژله منابع خوبي از مايعات هستند،بويژه اگر کودک استفراغ مي کند . بخصوص اگر معده با يک عفونت تحريک شده باشد مهم است.<br />4-براي بيشتر کودکان ،نوشيدن مايعات اضافي کافيست،ولي گاهي لازم است مايعات داخل وريدي تجويز شود.مايعات تجويزي داخل وريدي سريعتر کم آبي را تصحيح مي کنند.<br />البته بايد توجه داشت مصرف آب به تنهايی درست نيست و بايد به همراه ساير مواد لازم برای حفظ حالت پايدار بدن مصرف شود برای همين از ors استفاده می شود.<br /><br />در جهان بيماری اسهال حاد بين کودکان کوچکتر از 5 سال يک عامل اصلی مرگ و مير باقی مانده . يک کميته ی پيشرفته از سازمان جهانی بهداشت اخيراً تخمين زده که اسهال سبب 19% از 11 ميليون مرگ ايجاد شده در کودکان است و بعد از آن عفونتهای ريوی با 18% در رده ی دوم قرار دارند و اين دو به عنوان علل اصلی مرگ در کودکان هستند.<br /><br />عفونت های شديد اسهالی در بچه ها،در کشور های در حال توسعه به طور متناوب اتفاق می افتد که علت آن :<br />1- کمبود سلامت محيطی<br />2- کمبود بهداشت فردی<br />3-تامين نامناسب آب<br />4- فقر<br /><br />اين درست نيست که فقط بگوييم اين مشکل در کشورهای در حال توسعه وجود دارد. اسهال در کشورهای توسعه يافته نيز 1 تا 3 بار در هر کودک در هر سال است و هزينه های سنگين اقتصادی به دنبال دارد و عوامل ايجاد اسهال در کشورهای توسعه يافته و صنعتی عبارتند از:<br />1-استفاده از مراکز مراقبت روزانه<br />2- فقدان تغذيه با شير مادر<br />3-برخورد با آب و غذای آلوده<br />4- ارتباط با افراد مبتلا<br /><br />پس نتيجه ميگيريم که اين بيماری محدود به مرزها نمی شود و پيشگيری در کشورهای در حال توسعه نه تنها به نفع آنهاست بلکه موجب بهبود وضعيت در کشورهای صنعتی و توسعه يافته نيز میشود.shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-25968126516436163332009-09-08T21:42:00.000-07:002009-09-23T00:08:37.043-07:00مالتيپل اسکلروز(1)<div>Msچيست ؟<br /><br />مالتيپل اسکلروزيس يک بيماری التهابی سيستم عصبی مرکزی(مغز و طناب نخاعی) است. به طور برجسته يه بيماری مربوط به ماده سفيد است. ماده ی سفيد از از فيبرهای عصبی ساخته شده است که مسئول انتقال ارتباصات بين قسمت های داخلی خود سيستم عصبی مرکزی و سيستم عصبی مرکزی با اعصاب ساير نقاط بدن است.<br /><br />در بيماران مبتلا،تکه های اسيب ديده و ضايعات در قسمت هايی از ماده ی سفيد سيستم عصبی مرکزی به وجود می آيند. در محل يک ضايعه،ماده ی عايع عصب(ميلين) از دست می رود . از نظر کلينيکی مالتيپل اسکلروزيس شرايط سختی برای توصيف کردن دارد زيرا اين بيماری غير قابل پيش بينی و متغير است. بسته به اينکه چه مناطقی از سيستم عصبی مرکزی الوده بشوند و به چه مقدار آسيب ببينند،نوع و شدت شکايات می توانند خيلی متفاوت باشند.<br />هيچ دو نفری نيستند که به اين بيماری دقيقاً از يک راه مبتلا شوند و هيچ دو نفری نيستند که حالات يکسانی از خود در اين بيماری نشان دهند. به هر حال مراحل مختلف بيماری بين هر فرد و کل جمعيت به طور عمده در زمان و محل ضايعه متفاوت هستند. ولی هم تحت يک پروسه يکسان که شامل از بين رفتن غلاف ميلين اعصاب است به اين بيماری دچار می شوند.<br />اگرچه تحقيقات اخير نشان داده است که تشکيل بيوشيميايی ضايعات، بين فرم های مختلف بيماری متفاوت است،ولی اين دليل تفاوت بين علائم افراد مختلف نيست، اين به دليل آن است که تخريب يک ناحيه می تواند علايم کاملاً متفاوت با تخريب ناحيه ديگر داشته باشد.<br />به طور کلی افراد مبتلا به اين بيماری می توانند از دست رفتن کامل يا جزيی عملکردهايی را که به وسيله مغز يا نخاع کنترل می شوند يا پيام هايشان از آن نواحی عبور می کند را تجربه کنند.<br /><br />Ms انواع مختلف بيماری<br /><br />بر طبق براورد نورولوژيست ها چهار نوع اصلی وجود دارد(تمام نمودارها درجه ناتوانی را در طول زمان نشان می دهند-جايی که دو خط در نمودار وجود دارد دو روند مختلف از يک فرم و شکل بيماری را مشخص می کند.)<br /><br />-نوع تخريبی(عود کننده)/بهبودی1<br /><br />اين نوع به وسيله يک روند بازگشتی شناخته می شود (همچنين ب عنوان تشديد نيز شناخته می شود.) در طول زمان نشانه های جديد می توانند ظاهر شوند يا اينکه عليائم قديمی دوباره شکل بگيرند يا تشديد شوند. به دنبال مرحله تخريب دوره هايی از بهبود وجود دارد،و اين بهبودی به صورت جزيی يا کلی بعد از دوره های تخريب به وجود می آيد. تخريب و پيشرفت بيماری ممکن است چند روز يا چند هفته يا چند ماه به طول بينجامد و دوره های بهبود هم میتواند آهسته،تدريجی يا به گاهی اوقات ناگهانی باشد.کسر زيادی از افرادی که به مالتيپل اسکلروز مبتلا هستند در ابتدا به اين نوع از بيماری مبتلا هستند. اين نوع معمولا ً در سن 30 تا 40 سالگی اتفاق می افتد و در زنان دو برابر مردان است. <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2_7qQv5tqac8vaqrZ0tlWX52wXH9HYERKZZlg4-pK2Hm6iuQoI-5TaC9sslLX3STB0KX7WOSGj4_PPKLLgn-LSkfWDm_4mUNfYvE7bAMqnCrBw3bLf5S_FCwmxpLhbD_4bXBsbNFP22w/s1600-h/untitled.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5379326217124712082" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2_7qQv5tqac8vaqrZ0tlWX52wXH9HYERKZZlg4-pK2Hm6iuQoI-5TaC9sslLX3STB0KX7WOSGj4_PPKLLgn-LSkfWDm_4mUNfYvE7bAMqnCrBw3bLf5S_FCwmxpLhbD_4bXBsbNFP22w/s320/untitled.JPG" border="0" /></a> </div><br /><br /><br /><div>2-پيشرونده ثانويه:<br /><br />بعد از چند سال بسياری از افرادی که دچار حالت نوع يک هستند وارد مرحله پيشرونده ثانويه بيماری می شوند. که اين مرحله به وسيله بدتر شدن وضعيت بيماری در طول دوره های تخريب مشخص می شود.در فاز ابتدايی اين مرحله، بيمار هنوز ممکن است دوره هايی از بازگشت و عود کردن بيماری را تجربه کند اما بعد از مدتی اين مرحله به يک پيشرفت تدريجی و گام به گام تبديل می شود. افراد دچار اين نوع از مالتيپل اسکلروز میتوانند روزها و هفته های خوب و بدی را تجربه کنند اما صرف نظر از بهبود جزيی بعد از عود کردن بيماری بهبودی حقيقی وجود ندارد. بعد از 10 سال،50% از مبتلايان به نوع يک بيماری ام اس وارد فاز دوم اين بيماری می شوند. بعد از 25 تا 40 سال اين الگو به 90% افزايش می يابد.</div><div>3-مالتيپل اسکلروز عود شده پيشرفته:<img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5379327418133178434" style="WIDTH: 446px; CURSOR: hand; HEIGHT: 253px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYr8h4MoslXFvlv6bpvf0X3vCLFJZ5TOMDfMT6ZUwg0WnOzK6ny80VWb9WU9s5zXDpWpd_5rj0qQgTOI5A_Sz8kvIpDh7r4KzWoacWZmP8hYhd0lCi8ncIj4oZydq8fAMKwC0Dmlq4el4/s320/untitled.JPG" border="0" /></div><div><br /><br />اين فرم از بيماری به دنبال يک دوره پيشرونده از بيماری قرار دارد که در اين حالت دوره هايی از تشديد بيماری وجود دارد که بعد از آن يک بهبود سريع وجود دارد اما از يک دوره به دوره ی ديگر علائم به صورت تدريجی تشديد می شوند.</div><div></div><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTdQwK3Pg1CAZYT3PwuCmszIMzmmq-AsAhGsMeYLDGCnrfHWln0U0XRVIE03JDIqpSNkOClWtJzHzbIoftnXLqSbHlm6ReFnMmkGm_vqbB2MPhA7FFMuGm7MVYDNBXRLH5vVMOsWzCeSY/s1600-h/1.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5379327422770464514" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTdQwK3Pg1CAZYT3PwuCmszIMzmmq-AsAhGsMeYLDGCnrfHWln0U0XRVIE03JDIqpSNkOClWtJzHzbIoftnXLqSbHlm6ReFnMmkGm_vqbB2MPhA7FFMuGm7MVYDNBXRLH5vVMOsWzCeSY/s320/1.JPG" border="0" /></a> </div><div>4- پيشرنده اوليه:<br /><br />اين توع از بيماری ms به صورت دوره ای از پيشرفت تدريجی بيماری که در آن هيچ نوع بهبودی وجود ندارد شناخته می شود.<br />ممکن است دوره هايی از توقف پيشرفت بيماری وجود داشته باشد و مانند نوع پيشرونده ثانويه افراد میتوانند روزها و هفته های خوب و بدی را تجربه کنند.افراد مبتلا در طول مدت دوره های تخريبی و بهبودی با هم تفاوت دارند و معمولاً شروع فاز پيشرونده ثانويه در افراد بيمار در اواخر 30 سالگی يا اوايل 40 یالگی قرار دارند میباشد، در مردان و زنان نيز به يک تسبت ظاهر میشود و شروع فعاليت بيماری در ناحيه طناب نخاعی ميباشد ومغز را درگير نمی کند. با اينکه نوع پيشرونده ی اوليه در ابتدا به ناحيه مغز نيز آسيب می زند ولی اثرات کمتری نسبت به فازهای پيشرفته نوع1 و نوع 2 بر روی مغز باقی می گذارد برای همين افراد مبتلا به نوع پيشرونده ی اوليه کمتر دچار اختلالات شناختی می شوند.</div><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhee3KpHQspC9-Ed_Z6YwOy16rBte1NYNDrlbQw61Zoer3sD7Bb459giljLV6WlHuATO1Wf69PCwyVNitm97AsLhJCBbkY-jDgMAP8bwHiqPuLngf976JLHyVCNIJjnewpjPCLXbV9DiA/s1600-h/2.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5379327433104281426" style="WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhee3KpHQspC9-Ed_Z6YwOy16rBte1NYNDrlbQw61Zoer3sD7Bb459giljLV6WlHuATO1Wf69PCwyVNitm97AsLhJCBbkY-jDgMAP8bwHiqPuLngf976JLHyVCNIJjnewpjPCLXbV9DiA/s320/2.JPG" border="0" /></a></div><div>( در هر 4 نمودار نشان داده شده روند پيشرفت بيماری می باشد که گاهی اوقات همراه با بهبودی بازگشت به حالت اول و گاهی اوقات با پيرفت بيشتر بيماری به سمت مراحل بالاتر و خطرناک تر همراه است.)</div><br /><br /><span style="color:#ff0000;">آيا اعصاب بعد از دست دادن غلاف ميلين خود بهبود می يابند؟</span><br /><br />بعد از از دست رفتن غلاف ميلين اعصاب حالات مختلفی می تواند رخ دهد. در مرحله ی التهاب تدريجی اعصاب نورون هايی که تخريب نشده اند به کار خود ادامه می دهند و دست کم در مراحل بتدايی حالت تخريبی/بهبودی دوره هايی از بهبود را شاهد هستيم.<br />اکسون های بدون غلاف می توانند علکرد قابل توجهی از خود علارقم از دست غلاف ميلين خود نشان دهند. تحقيقات اخير نشان داده که آنها تعداد بيشتری کانال های سديمی توليد می کنند. اينها دروازه های ويژه ای هستند که به صورت اينتگرال پيام های اعصاب را ارسال میکنند. اين افزايش کانال های سديمی با بهبودی درMs در ارتباط است.<br />سيستم عصبی مرکزی يک ارگان بسيار شکل پذير است و راه های جديد عصبی و ارتباطات آن میتوانند در اطراف ناحيه ی آسيب ديده به وجود بيايند. مانند اينکه يک موتور سوار که برای گذر از ترافيکی که در مسير او قرار دارد از يک مسير باريک برای عبور استفاده می کند. اگرچه مشخص است که اين مکانيسم در ارتباط با بهبودی می باشد ولی هنوز مطالب زيادی در اين حوزه وجود دارد.<br />ميلين سلول های نگهدارنده در سيستم عصبی مرکری می باشد،اليگودندرسيتها،میتوانند حامی و ضامن عمل ترميم ميلين باشند-فرايندی است که به موجب آن غلاف ميلين اصراف اکسون ها ترميم می شود. علارفم اين امر که تست ها به طور بالقوه ای نشان دهنده ی آن هستند که آکسون های ترميم شده به خوبی آن دسته از اکسون هايی که هرگز دچار تخريب نشده اند عمل نمی کنند البته برای افراد مبتلا به مالتيپل اسکلروز گاهی اين موضوع غير قابل لمس است.اگرچه ترميم غلاف معمولاً ميلين فقط در حاشيه ضايعات ايجاد می شود ولی باز هم به عنوان يک فاکتور کمک کننده در بهبود مطرح است.<br />ترميم ميلين ممکن است برای مدت اندکی بيشتر طورت نگيرد،حداقل برای يک زمان طولانی صورت نمی گيرد، که ناشی از کمبود اليگودندرسيت ها است. زمانی که اين اتفاق می افتد نرون ها شروع به عملکرد به شکل غير طبيعی می کنند،اما اکسون بدون اسيب باقی می مانند.گاهی اوقات بعد از گذشت يک زمان طولانی و گاهی برای سال ها يک اکسون میتواند خود به خود غلاف ميلينش ترميم شود و دوباره بيشتر عملکردی را که فرض می شد که به طور هميشگی از دست داده است بازيابد.<br />ميلين از دست رفته می تواند به وسيله ی يک بافت اسکار( شبيه به بافتی است که در هنگام برش خوردن و زخمی شدن پوست محل بين دو برش را پر می کند) پوشيده شود. در واقع نام اين بيماری هم از همين جا گرفته شده است به طوری که مالتيپل به معنی زياد و اسکلروز به معنی شکل اسکار می باشد.<br />بافت اسکار می تواند مانع از تشکيل غلاف ميلين جديد شود و اکسونی که دچار اين عارضه شود ديگر نمی تواند عملکرد پيشين خود را باز يابد.<br />چنين اکسونی میتواند رفته رفته پژمرده شود و عملکرد خود را به طور کامل از دست بدهد و مشخصاً اين اکسون هرگز دوباره شروع بع فعاليت نمی کند. از نظر الکتريکی شبيه اين می باشد که يک کابل را به وسيله ی سيم چين قطع کنيم.<br /><br />يه ضرب المثل جالبی برای اين بيماری هست که ميگه:<br /><br />"Hope for the best, but prepare for the worst".<br />به بهترين ها اميد داشته باش،ولی خودت رو برای بدترين ها آماده کن.<br /><br /><br /><span style="color:#ff0000;">علل ايجاد بيماری</span> <span style="color:#ff0000;">Ms:</span><br /><br />1- خود ايمنی<br />2- وجود عوامل بيماری زا<br />3- عوامل ژنتيکی<br />4- آسيب به سد خونی مغزی<br />5- اختلالات بيوشيميايی در چرخه اوره<br />6- رژيم و کمبود ويتامين<br />7- واکنش های آلرژيک و عوامل ديگرshahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-33136455728241444522009-09-16T19:39:00.000-07:002009-09-16T19:44:37.752-07:00PCR<div dir="rtl" align="right">Polymerase Chain Reaction) PCR)<img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5382261364676935474" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 305px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM_dEWNQYAMzL8KLiCYNbR4RlUf0CVdIoV9BnN8Ph2KcaCQEwIzAxDKRnMdEBK74gLbn4T9kBpx_JDoRHkFOGCjngmygHwW3aJF-yRJMSd5-egfBFFviqNzcu7JBYjgHQ-0nDAMqROBOo/s320/untitled.JPG" border="0" /></div><br /><p> </p><p><a href="http://www.iranbiotech.com/Workshops/DNA/PCR.htm"></a><br /><a href="http://www.iranbiotech.com/Workshops/DNA/PCR.htm"> </a><br /><a href="http://www.iranbiotech.com/Workshops/DNA/PCR.htm"><span style="color:#000000;">اطلاعات اولیه</span></a><br /><a href="http://www.iranbiotech.com/Workshops/DNA/PCR.htm"><span style="color:#000000;">این روش فوق العاده ساده بوده و با استفاده از تغییرات حرارت میتوان چندین فرآیند را به دنبال همدیگر انجام داد. با این تکنیک میتوان به عنوان یک روش قدرتمند تشخیص بالینی (Diagnostic) برای وجود موتاسیونها در ژنوم انسانی ، یا برای وارد کردن جهشهای ویژه به داخل ژن همسانه شده ، استفاده کرد.PCR بطور دستی و با قرار دادن پر زحمت و انتقال لولههای آزمایش بین حمامهای آب دارای دمای لازم ، بوجود آمد. امروزه دستگاههایی بطور تجارتی تهیه میشوند که در آنها جایگاههای لولهای با بلوک فلزی حرارت پذیر تعبیه شده است و قابل برنامه ریزی برای تغییر سریع بین دماهای لازم است. π چرخه PCR ، DNAی مورد نظر را 2π بار تکثیر میکند. </span></a><br /><a href="http://www.iranbiotech.com/Workshops/DNA/PCR.htm"><span style="color:#000000;">تاریخچه</span></a><a name="_Hlt233049051"></a><a name="_Hlt233048721"></a><br /><a href="http://www.iranbiotech.com/Workshops/DNA/PCR.htm"><span style="color:#000000;">در گذشته معمولا از روش های شیمیایی برای تولید قطعات نوکلئوتیدی استفاده میکردند، اما این روش ها پر زحمت بوده و نیاز به مدت زمان طولانی داشتند از سال 1980 به بعد عمدتا از روش PCR در آزمایشگاههای زیست شناسی مولکولی استفاده میشود.واکنش زنجیره ای پلیمراز</span></a><span style="color:#000000;"> روشی است که قسمتی از سکانس مولکول DNA که بین دو پرایمر قرار دارد توسط آنزیم پلیمراز وبکمک چهار داکسی نوکلئوتید تری فسفات در آزمایشگاه تکثیر (Amplify) میشود. .dsDNA متشکل از دو رشته آنتی پارالل میباشد که توسط اتصالات هیدروژنی وبصورت کووالانت به یکدیگر متصل هستند.<br />همانند سازی DNA بکمک الیگو نوکلئو تید هایی که پرایمر گفته میشوند انجام میگیرد. الیگونوکلئوتیدها مولکولهای DNA تک رشته کوتاه هستند که هر کدام از آنها مکمل یک انتهای سکانس DNA هد ف ( الگو ) می باشند.<br />پرایمر ها توسط آنزیم DNA پلیمراز و در حضور dNTPها از روی DNA الگو ( تک رشته ای است ) همانند سازی میکنند و رشته های جدیدی مکمل رشته های هدف سنتز میگردد.<br />مراحل یک سیکل PCR :<br />1- مرحله Denaturation : در این مرحله DNA هدف بر اثر حرارت تک رشته ای میشود.<br />2- مرحله Annealing : در این مرحله با کاهش حرارت سیستم ، پرایمر ها در محل مناسب روی رشته مکمل متصل میشوند<br />3- مرحله Extension : در این مرحله که دمای آن برای آنزیم DNA پلیمرازمطلوب میباشد موجب توسعه پرایمر ها شده و همانند سازی DNA هدف انجام میگیرد. محصول PCR عبارت است از قطعه همانند سازی شده ای که دو طرف این قطعه سکانس پرایمر ها وجود دارند .<br />فاکتور هایی که روی کار آیی PCR تاثیر دارند:<br />1- بعد از 25تا 30 سیکل بعلت حرارت آنزیم دناتوره شده و غیر فعال میشود<br />2- غلظت زیادرشته های هدف موجب Reannealingآنها شده و با پرایمر ها رقابت میکنند .<br />روش PCR توسط مولیس کارمند شرکت Cetus ابداع گردید. ابتدا این کار توسط سه بن ماری با حرارت های مختلف انجام میگرفت واز آنریم کلنو بعنوان DNA polymerase استفاده میشد. این آنزیم در اثرحرارت دناتوره میشودو اجبارا"باید دوباره در هر سیکل به واکنش اضافه شود. Saiki از آنزیم DNA polymerase مقاوم به حرارت که از باکتری ترموس آکواتیکوس خالص میشود و اصطلاحا" Taq DNA polymerase گفته میشود استفاده کرد وامروزه واکنشPCR بصورت اتوماتیک انجام میگیرد.<br /><br />پارامتر های موثر در PCR :<br />1- زمان و دمای Denaturation بستگی به تعداد G و C دارد<br />2- دمای Annealing پرایمرها که باید 3-4 درجه کمتر از دمای ذوب پرایمر ها باشد<br />3- زمانPrimer extension که به تعداد بازهای بین دوپرایمر بستگی دارد<br />4- - تعداد سیکلها<br />5- Ramp ( زمانی که طول میکشد تا دمای مبدا دستگاه به دمای مقصد برسد ) هرچه این زمان کمتر باشد نتیچه کار بهتر است و واکنش زمان کمتری در دمای ناخواسته قرار میگیرد<br />6- غلظت dNTP ها و یون منیزیوم ( اینها مجموعه ای را تشکیل میدهند که موجب فعالیت آنزیم پلیمراز میشوند و غلظت این دو ماده تابعی از یکدیگر میباشند )<br />7- غلظت Template DNA ( یک دهم تا یک میکروگرم میباشد ) چنانچه DNA هدف بصورت مالتی کپی در ژنوم باشد بهتر است.<br />8- اضافه کردن تشدید کننده های PCR<br />10- حذف مها رکننده های آنزیم از محیط<br />11- بهتر نقطه ذوب پرایمر ها (شبیه هم باشد ( Tm یکسان داشته باشند).<br />کاربردهای مهم PCR<br />تهیه نسخههای متعدد از یک ژن مورد نظر: گاهی برای مطالعات بیولوژی مولکولی لازم است که یک ژن با نسخههای نسبتا زیاد در دسترس باشد. بدین منظور میتوان با استفاده از روش PCR ژن مورد نظر را در مقایسه با بقیه ژنها تکثیر نمود.<br />بررسی حضور یا عدم حضور یک ژن: با استفاده از این روش میتوان تشخیص داد که آیا یک ژن در یک سلول حضور دارد یا نه؟ گاهی نیز از این مطالعات برای بررسی وجود ژنهای مختلف باکتریها یا ویروسها در بدن افراد استفاده میکنند.<br />تشخیص بیماریهای قبل از تولد: با استفاده از PCR و بکار گرفتن پرایمرهای مربوط به یک ژن بیمار و پرایمرهای مربوط به ژن سالم آلل آن میتوان از تولد کودکان دارای بیماریهای ژنتیکی جلوگیری کرد. برای این کار بعد از لقاح تخمک در آزمایشگاه ، بعد از رسیدن تخمک به حالت 10 سلولی ، یک سلول را جدا کرده و با استفاده از پرایمرها از ژن مورد نظر PCR صورت میگیرد، اگر بعد از PCR منحصرا ژن سالم تکثیر پیدا کرد، این مفهوم هموزیگوت بودن سلولهای جنینی و سالم بودن آنهاست.<br />تعیین جنسیت جنین: معمولا چند تخمک با چند اسپرم در آزمایشگاه لقاح مییابند و سپس اجازه تکثیر به سلول تخم داده و با رسیدن تخم به مرحله ده سلولی ، یکی از سلولها را جدا کرده و بوسیله پرایمرهای ویژه مربوط به کروموزوم y مورد PCR قرار میگیرد. کروموزوم y منحصرا در سلولهای نر دیده میشود. اگر قطعه تولید نشده در PCR بوسیله الکتروفورز و بطور دقیقتر توسط ساترن بلوتینگ تشخیص داده شد، جنین از نوع پسر و در غیر این صورت دارای </span><a title="کروموزوم" href="http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%DA%A9%D8%B1%D9%88%D9%85%D9%88%D8%B2%D9%88%D9%85"><span style="color:#000000;">کروموزومهای xx</span></a><span style="color:#000000;"> خواهد بود<br />تشخیص بیماریها<br /></span><a title="رشد و تکثیر باکتریها" href="http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%B1%D8%B4%D8%AF+%D9%88+%D8%AA%DA%A9%D8%AB%DB%8C%D8%B1+%D8%A8%D8%A7%DA%A9%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%87%D8%A7"><span style="color:#000000;">کشت میکروبها</span></a><span style="color:#000000;"> که جهت تشخیص </span><a title="بیماریهای عفونی" href="http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A8%DB%8C%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C+%D8%B9%D9%81%D9%88%D9%86%DB%8C"><span style="color:#000000;">بیماریهای عفونی</span></a><span style="color:#000000;"> در اکثر آزمایشگاهها بکار میرود. زمانبر بوده و ثانیا باعث افزایش تعداد میکروبهای بیماریزا و غیر بیماریزا در شرایط آزمایشگاهی میگردد. امروزه در برخی آزمایشگاهها روش PCR جایگزین روشهای کشت شده است. یعنی قطعهای از ژن مربوط به میکروب بیماریزا مورد شناسایی قرار گرفته و پرایمرهای مربوط تولید میشوند، با استفاده از این پرایمرها میتوان تشخیص داد که آیا </span><a title="ویروس ایدز" href="http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%88%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%B3+%D8%A7%DB%8C%D8%AF%D8%B2"><span style="color:#000000;">ویروس ایدز</span></a><span style="color:#000000;"> در داخل بدن وجود دارد یا نه؟<br />مشکل PCR و راه حل آن<br />اشکال PCR ، آلودگی نمونههای مورد بررسی توسط قطعات DNA خارجی است. اگر قبلا در داخل دستگاهی PCR یک نمونه انجام گرفته باشد. و ذره کوچکی از آن در داخل دستگاه باقی بماند. در PCR نمونه بعدی مشکل ایجاد خواهد کرد. برای رفع مشکل امروزه از ظروف یکبار مصرف استفاده میشود. کلیه ظروف قبل از استفاده اتوکلاو میشوند تا سلولها و مولکولهای موجود در آنها ، حتیالامکان غیر فعال میشوند.<br /><br /> </span></p>shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-7029639024569841802009-09-04T00:16:00.000-07:002009-09-04T00:17:29.572-07:00خواستن<div dir="rtl" align="right"><br />جداً اينکه ميگن بعضی ها فعل خواستن رو صرف واقعاً درسته و اون کسايی که ميخوان به جايی برسن و وقتی بخوان حتماً به هدفشون ميرسن و خدا هم به اونها کمک ميکنه و ميتونن هر سختی رو پشت سر بگذارن و اينکه که خيلی ميگن نمي شه به نظرم اشتباه،البته من هم يکی از همونايی هستم که ميگم نميشه و ميدونم که اشتباه ميکنم ولی نميدونم چرا هيج وقت تلاش نميکنم خودم رو درست کنم بلکه يه جوری سعی ميکنم به خودم بقبواونم که واقعاً نميشه نه اينکه من نمی خوام و همين هم هست که همه نمي تونن تو زندگی موفق بشن و فقط همون عده ای که واقعاً خواستن و عمل هم کردن ميتونم به هدفشون برسن و ميتونن کاری کنن که از خودشون و زندگی شون راضی باشن.و از اين نمونه ها کم هم نيستن پس ميشه نتيجه گرفت که خوب شدن غير ممکن نيست.</div>shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-34595958030819451312009-09-01T03:06:00.000-07:002009-09-01T03:08:02.267-07:00ديابت<div dir="rtl" align="right">ديابت يا مرض قند، بيماری مزمنی است که در آن نظم شوخت و ساز بدن مختل می شود. به همين غلظت قند خون افزايش ميابد که مربوط به کمبود يا عدم فعاليت هورمون انسولين مترشحه از پانکراس می باشد. در واقع در پانکراس چهار دسته سلول وجود دارد که دسته سلول های نوع بتا در آن مسئول ترشح انسولين هستند و وظيفه انسولين آزاد سازی گلوکز از کبد می باشد که عکس اين عمل توسط سلول های آلفا پانکراس که مسئول ترشح گلوکاگون هستند انجام ميگيرد و موجب ذخيره گلوکز در کبد به صورت گلوکاگون مي شوند. گاهی اوقات به دلايل مختلف ممکن است سلول های بتا دچار کمبود ترشح شوند البته گاهی هم ممکن است سلول های بتا درست عمل کنند و انسولين را به ميزان کافی ترشح کنند ولی به علت اختلال در سلول های بدن که ممکن است فاقد گيرنده های انسولين باشند و يا گاهی اوقات به علت وجود يک سری مواد خنثی کننده ی انسولين فرد دجار بيماری ديابت شود.<br /><br /><span style="color:#ff0000;">نشانه های بيماری ديابت</span><br /><br />بيماری ديابت در مراحل اوليه علائم بارزی ندارد ولی به تدريج که پيشرفت نمود،ممکن است يک يا چند نوع از علائم زير ظاهر شود:<br />تکرر ادرار،تشنگی زياد،کاهش وزن بدن،گرسنگی،ضعف بينايی،خارش و بی حسی دست و پا و خشکی زياد پوست، تاخير در ترميم زخم و عفونت های مکرر.<br /><br /><span style="color:#ff0000;">نسبت شيوع ديابت چقدر است</span><br /><br />طبق آمار ارائه شده توسط سازمان جهانی بهداشت 150 ميليون نفر در جهان گرفتار ديابت هستند. در ايران حدود سه ميليون بيمار ديابتی شناسائی شده است و چون بخش اعظم مبتلايان خبر از بيماری خود ندارند نمی توان آمار دقيقی ارائه نمود. در عين حال به نظر می رسد که حد اقل 5 تا 6 درصد جمعيت به نحوی از ديابت و عوارض آن رنج ميبرند . اين نسبت در بعضی از نقاط کشور به علت تغذيه و روش زندگی نامناسب تا 10 درصد نيز گزارش شده است<br /><br /><span style="color:#ff0000;">تشخيص ديابت چگونه صورت ميگيرد</span><br /><br />بيماری ديابت با افزايش قندخون مشخص مي شود.در اين حالت بيمار احساس تشنگی کرده و تکرر ادرار پيدا ميکند که به علت اين است که وقتی قند از طريق ادرار دفع ميشود آب را نيز با خود دفع مي کند زيرا کليه ها دارای يک حد اکثر ظرفيت برای انتقال گلوکز هستند زمانی گلوکز در پلاسمای فرد به بيش از دو برابر رسيد چون کليه ها توان جذب دوباره گلوکز را ندارند گلوکز در ادرار در موارد شديد ظاهر شده که با تست ادرار نيزمشخص ميشود.پزشک با مشاهده اين علامت ها مشکوک به ديابت شده و درخواست آزمايش مي کند که می تواند دو نوع تست استفاده شود:<br />1-FBS:در اين تست قند خون ناشتا را محاسبه ميکنند که بايد بين 70 تا 110 ميلی گرم در 100 ميلی ليتر خون باشد و افرادی با قند خون بين 110 تا 125 ميلی گرم در 100 ميلی ليتر خون غير طبيعی و بايد تحت مراقبت قرار گيرند و اگر فرد دارای قند بالای 125 باشد ديابتی محسوب ميشود ( در ازمايش ها منظور از قند در ميلی گرم ميزان گلوکز در ميلی گرم خون است.)<br /><br />2- 2hpp: در اين تست قند خون فرد را 2 ساعت بعد از وعده ی غذايی (يا مصرف مواد قندی) محاسبه کرده که بايد زير 200 باشد.</div>shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-63335930687366778652009-08-30T23:48:00.000-07:002009-08-31T00:01:12.049-07:00کلونينگ يا همانندسازی<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq3oD2gUzQ3TYPz6RGuMw9VXRhM6L7APhR4pudvCwPbQNdd-FqMAtO8UxNih89WN-QAGeTjjL4jLwm0tDzNXAddCAC6x-m6fzDxUlZtBzASmUfo6zb5pb6bBdc8qkBAPSmns_pT2ma5Is/s1600-h/untitled.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5376018632478908546" style="WIDTH: 451px; CURSOR: hand; HEIGHT: 228px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq3oD2gUzQ3TYPz6RGuMw9VXRhM6L7APhR4pudvCwPbQNdd-FqMAtO8UxNih89WN-QAGeTjjL4jLwm0tDzNXAddCAC6x-m6fzDxUlZtBzASmUfo6zb5pb6bBdc8qkBAPSmns_pT2ma5Is/s320/untitled.JPG" border="0" /></a><br /><div><br /><br />کلونینگ یعنی همانند سازی<br /><br />در مورد کلونینگ افسانه های زیادی وجود دارد که بخش زیادی از آن ها به خاطر ندانستن مفهوم واقعی کلونینگ است.<br />کلون( clone ) کلمه ای در اصل، یونانی است به معنی مشابه و همانند. کلونینگ هم یعنی مشابه و همانند چیزی را ساختن. در زیست شناسی کلونینگ یا همانند سازی یعنی این که از یک ارگانیسم، ارگانیسمی مشابه بسازند. اولین بار در سال 1903 یک گیاه شناس آلمانی به نام هربرت وبر واژه کلون را برای مجموعه هایی از جانداران، مانند میکروبها، که از طریق تولید مثل غیرجنسی تولید مثل میکنند، به کار برد.<br />گیاهان زیادی بدون نیاز به یک گیاه دیگر برای بارور کردن تخمشان و از طریق تولید مثل غیرجنسی تکثیر میشوند. بعضی جانوران ساده مانند بعضی کرمها و قورباغهها و زنبورها همه می توانند چنین کاری بکنند. یک مثال دیگر برای کلونینگ طبیعی، دوقلوهای همسان است. همه سلول های پیکر یک جاندار از تقسیم سلول تخم به وجود میِ آیند. این سلولها در مراحل بعدی برای انجام کارهای ویژه ای تخصص پیدا میکنند. در واقع از سلول های پایه ای که از تخم به وجود میآید، سلول های تخصصی مانند سلول های بینایی، پوست و ... پدید میآید. این موضوع که چگونه از سلولهای پایه، سلول های تخصصی به وجود میآیند یکی از مشکلات حل نشده دانشمندان است.<br /><br />ایده اصلی کلونینگ این است، که بتوان اطلاعات ژنتیکی یک سلول را که در ژن های هسته اش قرار دارد، به سلولی که از این اطلاعات تهی شده منتقل کرد و سلولی پدید آورد که بتوان آن را رشد و کشت داد. اگر سلولها ژنهای یکسانی داشته باشند، باید همه آنها بالقوه توان ایجاد یک جاندار کامل جدید را داشته باشند، همانطور که سلول تخم این قابلیت را دارد. بنابراین اگر هسته سلول تخم را که جایگاه ژن هاست از آن خارج کنیم و هسته ی یک سلول ( پوست، عصبی یا پیاز مو ) را درون آن بکاریم باید جاندار کاملی به وجود بیاید. جانداری که فقط از یک سلول درست شده است.<br />جان گاردن در سال 1970 اولین تلاش در این زمینه را انجام داد و چیزی نمانده بود قورباغه ای بسازد! او سلول یکی از بافت های تخصصی قورباغه "الف" را برداشت و هسته اش را( که مرکز اطلاعات ژنتیکی هر موجودی است)، خارج کرد سپس این هسته را وارد یک سلول تخم قورباغه که هسته اش را با اشعه ماوراء بنفش از بین برده بودند، "ب" کرد نتیجه یک نوزاد قورباغه مشابه قورباغه "الف" بود. البته این نوزاد آنقدر زنده نماند که قورباغه ای کامل شود، اما این روش انتقال هسته اساسی ترین روش کلونینگ شد.<br />پس کلونینگ اساساً با لقاح مصنوعی که در آن گامت های نر را به طور مصنوعی با تخمک در هم مِی آمیزند، فرق میکند. در همانندسازی از احتمالات ژنتیک خبری نیست. موجود کلون شده دقیقاً مشابه تک والدش است که این میتواند نقص کلونینگ هم باشد. دانشمندان میگویند در طبیعت که تولید مثل جنسی طبیعی ترین شیوه تکثیر است، کارت های بازی ژنتیک مدام بُر میخورد و نژاد خود به خود اصلاح میشود، اما موجودات کلون شده ممکن است نارسایی های ژنتیک را با خود به نسل بعد منتقل کنند.<br />كلون سازى توليدمثلى<br />نخستين مهره دار كلون شده (از طريق انتقال هسته سلولى) يك دوزيست بوده است. موفقيت هاى اوليه در سال ۱۹۵۲ صورت گرفت و بعدها معلوم شد كه مواد منتقل شده به هسته تخم پس از تقسيم سلولى منتهى به، به وجود آمدن يك موجود كامل مى شود. در دهه هاى ۷۰ و ۸۰ ميلادى انتقال مواد هسته سلولى در پستانداران آغاز و در سال ۱۹۹۶ منجر به كلون سازى اولين پستاندار شد. در سال ۱۹۹۷ مجله نيچر خبر به دنيا آمدن «دالى» اولين گوسفند كلون شده را منتشر كرد و بلافاصله مباحثه جهانى مربوط به كلون سازى انسانى آغاز شد. تاكنون تجربه بر روى گوسفند، گاو، موش، گربه و خوك به طور موفقيت آميز صورت گرفته است. تجارب صورت گرفته بر روى اين پستانداران نشان مى دهد كه نهايتاً انجام اين كار در مورد انسان نيز عملى است. در هر حال غالب دانشمندانى كه كلون سازى پستانداران را تجربه كرده اند در پرتو مشكلات مربوط به تكوين تخم كلون شده و همچنين ساير مشكلات مرفولوژيك و فيزيولوژيك با انجام چنين اقدامى در مورد انسان مخالفند. اولين مشكلى كه در مورد كلون كردن وجود دارد كارايى بسيار پايين اين روش است. نوعاً براى هر كلون سازى موفقيت آميز از مرحله انتقال هسته سلول تا وضع حمل به ۱۰۰ سلول تخم نياز است به عبارت ديگر مى بايست ۱۰۰ بار سلول تخم را تخليه و هسته سلول سوماتيك را به آن تزريق كرده و ساير مراحل را طى كرد تا بتوان يك بار موفق بود. بنابراين كارايى اين روش تنها يك درصد است. در ميان پستانداران مختلف كارايى كلون سازى در بهترين شكل خود از سه درصد بيشتر نيست چنانچه كلون كردن انسانى نيز داراى اين معضل باشد مى بايست سلول هاى تخم فراوانى براى اين منظور در نظر گرفت. در هر حال بايد در نظر داشت كه در ساير شيوه هاى IVF (لقاح در لوله آزمايش) نيز تعداد قابل توجهى سلول تخم مورد نياز است و از آنجا كه در هر بار عمل جراحى نمى توان بيش از ۱۰ الى ۱۵ تخمك را از تخمدان جدا كرد ممكن است بيمار چندين بار مورد عمل جراحى قرار گيرد. بنابراين اگر ما بپذيريم كه شيوه هاى IVF براى حاملگى مورد قبولند بحث ناكارآمد بودن كلون سازى انسان چندان اعتبارى نخواهد داشت. دومين مشكل علمى كه در فرآيند كلون سازى انسان وجود دارد فراوانى نقص عضوهاى تكوينى است كه در ساير پستانداران مشاهده شده است. اخيراً در كنفرانس آكادمى ملى علوم آمريكا تعميم اطلاعات به دست آمده از كلون سازى پستانداران به انسان مورد بحث قرار گرفته است. دانشمندانى كه در اين كنفرانس با كلون سازى انسان مخالفت ورزيدند مدعى بودند كه قريب به ۳۰۰ درصد پستاندارانى كه از طريق كلون سازى به دنيا آمده اند داراى نقص عضو بوده اند. غالب اين نقص عضوها از گروه نشانگان نوزادان درشت (LOS) هستند. اين دانشمندان معتقدند كه ممكن است انسان كلون شده نيز دچار عوارضى شود. اين سندرم مشتمل بر مجموعه عوارضى است كه عموماً شامل بزرگ شدن اعضاى بدن و همچنين مشكلات تنفسى و گردش خون است. به زعم برخى ديگر از دانشمندان هر يك از ۳۰ هزار ژن انسانى ممكن است در فرآيند كلون سازى دچار اين مشكلات شده و عوارض سندرم نوزادان درشت را موجب شود. از طرف ديگر آن دسته از دانشمندانى كه موافق كلون سازى انسان هستند معتقدند كه بسيارى از نقص عضو هاى مشاهده شده در پستانداران كلون شده ناشى از شرايط نامناسب كشت بافت است. همين گروه از دانشمندان برآنند كه طى ۲۳ سال تجربه IVF و ساير تكنيك هاى توليدمثلى شرايط كشت بافت بهبود قابل توجهى يافته است. اين گروه از دانشمندان نشان داده اند كه وقوع نقص عضو LOS در پستانداران همبستگى قدرتمندى با حضور نوعى ژن (RI2GF) دارد كه در انسان و ساير انسانريخت ها وجود ندارد. شواهد تجربى به دست آمده از تجارب IVF در انسان و ساير پستانداران مويد اين نظريه است. علاوه بر اين در رزوس كلون شده تاكنون هيچ گونه نقص عضوى مشاهده نشده است. شواهد به دست آمده نشان مى دهد كه احتمالاً انسان و ساير انسانريخت ها در مقايسه با ساير پستانداران شانس براى مبتلا شدن به نشانگان LOS خواهند داشت. نسبت وقوع نقص عضو در موش هاى كلون شده ۱۲ درصد و در بزها ۳۸درصد است. بنابراين بسيارى از دانشمندان معتقدند كه شانس نقص عضو در پستانداران به طور عموم ۳۰ درصد است. اگر بپذيريم كه وقوع اين نواقص با تظاهرات ژنى در ارتباط است كه در انسان وجود ندارد بنابراين مى بايست شانس وقوع نقص عضو در انسان هاى كلون شده بسيار كمتر از ۳۰ درصد باشد. احتمال وقوع نقص عضو در افرادى كه به طور معمول توليدمثل مى كنند ۳ درصد است. اين نسبت در افرادى كه سن شان از ۴۰ سال مى گذرد به طور معنى دارى بيشتر مى شود. واضح است كه بسيارى از اين افراد اين مخاطره را مى پذيرند و در سنين بالا اقدام به بچه دار شدن مى كنند. اگر كلون سازى انسان تنها به دليل آنكه شانس بيشترى براى ايجاد نقص عضو در نوزادان را به وجود مى آورد غيرقانونى اعلام شود در آن صورت ممكن است برخى ديگر از تكنيك هاى رايج IVF نيز غيرقانونى اعلام شوند. هرگونه قانونگذارى در اين زمينه مى بايست با دقت فراوانى طراحى شود تا امكان استفاده درمانى از اين شيوه را در انسان از ميان نبرد.<br />دالی، اولین پستاندار همانند سازی شده<br />تا قبل از تولد دالی، گوسفندها به طور طبیعی از پدر و مادر به دنیا میآمدند. دالی اولین پستانداری بود که فقط با داشتن یک هسته سلول از گوسفندی دیگر ساخته بودند.<br />گروهی از دانشمندان موسسه رازلین در شهر ادینبورگ اسکاتلند به دنبال راهی برای اصلاح نژاد حیوانات اهلی بودند. آنها در اولین تلاش توانستند از سلول های پایه، دو گوسفند به نام های مگا و مورگان تولید کنند که چند هفته در آزمایشگاه زنده ماندند و رسانهها هم چندان از آن ها باخبر نشدند. سرانجام تلاش های آنها در 5 ژولای 1996 به ثمر رسید و دالی، اولین پستاندار همانند سازی شده، به دنیا آمد. دالی اولین موجودی بود که از یک سلول بالغ به وجود آمد، نه یک سلول جنین. تولد دالی کلونینگ را به بحث پای میز صبحانه پدربزرگها و مادربزرگها کشاند.<br />وقتی دستتان را میبرید پوست دستتان سلول های جدیدی میسازد، تا زخم شما خوب شود. این سلولها این گونه برنامه ریزی شده اند. به این سلول ها، سلول های تخصصی (differentiated) میگویند. در برابر این سلول ها، جنین در مراحل اولیه اش سلول های پایه ای دارد، که میتوانند به هر بافتی تغییر شکل بدهند و تبدیل شوند، مثلاً ماهیچه شوند یا پوست یا یک بافت دیگر. برای ساختن دالی، یک سلول کاملاً بالغ تخصصی را برداشتند. باید این سلول را به شکل اولیه اش در میآوردند.<br />هسته سلول را در آوردند و هسته سلول گوسفند والد دالی را واردش کردند و جنین حاصل را در رحم گوسفندی دیگر پرورش دادند. نتیجه، دالی بود که کاملاً مشابه گوسفند دهنده ی هسته سلول بود. دالی تا سالها، گوسفندی طبیعی بود که چهار بره هم به دنیا آورد. اما بعد از مدتی نگهدارندگان دالی در موسسه رازلین اسکاتلند فاش کردند که گوسفند آرتروز دارد. در سال 2003 دالی در 7 سالگی مرد. در حالی که گوسفندها به طور طبیعی 12 سال عمر میکنند. بعضیها میگویند دالی به این خاطر زود مرد که گوسفند دهنده هسته سلول 6 ساله بود یعنی دالی که خصوصیات ژنتیکی او را به ارث برده بود از همان اول تولد 6 ساله بوده است. وقتی دالی مرد سوال های زیادی مطرح شد. مثلاً آیا پیری زودرس ویژگی تمام موجودات کلون شده خواهد بود؟ دالی بعد از مرگ در موزه شهر ادینبورگ به نمایش گذاشته شد. بعد از مرگ دالی نسل جدیدی از حیوانات همانند سازی شده به وجود آمدند: سگ، گربه، حتی اسب و گاو. ولی همه این ها هنوز در مراحل آزمایشگاهی قرار دارد. تمام اینها، کلونینگ را به یک پدیدهی آزمون و خطا تبدیل میکند. "آن قدر بکش، تا زنده متولد شود"<br /><br />پدر دلسوز کلونینگ<br />یان ویلموت، همان کسی است که دالی را شبیهسازی کرد. او اولین دانشمندی است که یک پستاندار را همانندسازی کرده و در همین حال مخالف سرسخت و دلنگران کلون انسان است. همه این ها کافی به نظر میرسد تا او را اینشتین کلونینگ بنامیم. شاید تلخترین لحظه برای او وقتی بود که به خبرنگاران گفت: "بله درست است. به خاطر ایرادات فرایند کلونینگ، دالی به ورم مفاصل مبتلا است ". درست مثل پدری که از فرزند بیمارش حرف میزند، ویلموت، لحظهای از هشدار دادن دست بر نمیدارد. او گفته است: "این تکنولوژی هنوز در مراحل اولیه است و حدود 98 درصد تلاشها شکست میخورد. شبیهسازی انسان غیر مسئولانه و جنایتکارانه است" وی قصد دارد تحقیقاتش را پیرامون کلونینگ درمانی متمرکز کند.<br /><br />کلونینگ انسان: دروغ رسانهها یا واقعیتی محرمانه<br />شرکت آمریکایی کلوناید در سال 2002 اعلام کرد، نخستین انسان شبیه سازی شده را درست کرده است. بریژیت بواسلیه، مدیر این شرکت گفت: انسان شبیه سازی شده دختری سالم است که با استفاده از سلول پوست یک زن آمریکایی خلق شده و با روش رستمینه سالم به دنیا آمده است. اما تلاش رسانهها برای دیدن اولین انسان کلون شده به جایی نرسید و معلوم شد که موضوع بیشتر جنبه ی تبلیغاتی داشته تا واقعیت. بد نیست این را هم بدانید که بنیان گذار این شرکت کلود واریلون است که فرقه ای به نام رائیلیان درست کرده و مدعی ارتباط با موجودات فضایی است که به زمین بیایند و او باید برایشان یک سفارتخانه بسازد. این شرکت فایده این کار را کمک به زوج های بیفرزند و یا کسانی که مایل به زندگی دوباره عزیزانشان هستند اعلام کرده و گفته است که با این روش میتوان حتی قربانیان 11سپتامبر را دوباره زنده کرد!<br />هدف کلونینگ همانند سازی صرف نیست. چه فایده ای دارد گوسفندی را که این قدر راحت میتواند به دنیا بیاید، با روش های پیچیده آزمایشگاهی بسازیم؟ از هیاهوی رسانهها که بگذریم دانشمندان در کلونینگ انسان به دنبال راهی برای درمان بیماریها و نقص عضوها هستند. سلول های بنیادین جنین های چند روزه، این توانایی را دارند که هر بافتی را به وجود آورند و دانشمندان میکوشند از آنها برای درمان انواع بیماریها از دیابت و سرطان گرفته تا ام ان دی استفاده کنند و یا اعضای مختلف انسان را درست کنند تا به کسانی که عضوی از دست داده اند، پیوند بزنند. یا ارگانیسمی را وادار کنند که کار جدیدی انجام دهد، مثلاً گوسفندی که بتواند انسولین انسانی ترشح کند. اما مخالفان کلونینگ میگویند که استفاده از جنین انسان برای تحقیق و حتی درمان، غیر اخلاقی است. اغلب قوانین اجازه نمی دهند چنین جنینی به رحم یک زن انتقال یابد. با وجود این، منتقدان میگویند که علم حد و مرزی نمی شناسد و مادامی که ممنوعیت جهانی وضع نشده است، تهدید همانند سازی انسان وجود دارد. در سال 2004 دانشمندان کره جنوبی اعلام کرده اند که موفق شده اند 30 سلول پایه انسان به وجود بیاورند و آن ها را تکثیر کنند. به هر حال قوانین اکثر دولتها مخالف همانند سازی سلول های انسانی است.<br />برخی ساده دلان گمان میکنند، کلونینگ دخالت در کار خالق است. اما آنچه تن آدمی را شریف میکند جان اوست که در او میدمند و روح را نمی توان کلون کرد. در واقع کلونینگ، در پاسخ به یکی از سوالات اساسی زیست شناسی، یعنی نحوه تمایز سلولها، پدید آمده است و جدا از هیاهوی رسانهها میتواند راه گشای بسیاری از مشکلات دانش پزشکی امروز باشد.<br /><br />• درمان با كلون سازى<br />كلون سازى درمانى عبارت است از به وجود آمدن بلاستوسيست بيمارى كه داراى عارضه تخريب سلولى است. اين بلاستوسيست كه اساساً يك توده سلولى است مى تواند كشت داده شده و تبديل به سلول هاى بنيادى شود. يك سلول بنيادى سلولى است كه مى تواند به طور دائم رشد كرده و به انواع متفاوتى از سلول ها انشقاق يابد. برخى از اين سلول ها و مواد حاصله از آنها مى توانند استخراج شده و به بيمارانى كه دچار ضايعه تخريب سلولى هستند تزريق شوند. فايده چنين تكنيكى آن است كه به لحاظ مشابهت سلول هاى تزريق شده سيستم ايمنى بيمار هيچ گونه مقاومتى نسبت به آنها ايجاد نمى كند. بيمارى هايى كه مى توانند از اين طريق مورد معالجه قرار گيرند عبارتند از بيمارى هاى قلبى، ديابت، پاركينسون و بسيارى ديگر از بيمارى هايى كه موجب تخريب سلولى مى شوند. مخالفت اصلى كه با اين شيوه از مداوا صورت مى گيرد از اين واقعيت ناشى مى شود كه اين شيوه متضمن به وجود آوردن يك جنين انسان و سپس از بين بردن آن براى به دست آوردن سلول هاى بنيادى است. اين مخالفين معتقدند كه گزينه هاى ديگرى براى به دست آوردن سلول هاى بنيادى وجود دارد كه متضمن از بين بردن جنين نيست. مجادلات علمى پيرامون كلون سازى انسان بر حول محور حقوق يك فرد نازا يا يك زوج كه خواهان بچه دار شدن بدون دخالت دولت هستند، دور مى زند. در اين ميان دولت يا سيستم هاى قانون گذار از حقوق كودكى دفاعى مى كنند كه ممكن است با مخاطره قابل توجه نقص عضو ناشى از اقدامات مربوط به كلون سازى روبه رو شوند واضح است آنچه مخاطره قابل توجه اطلاق مى شود مفهوم دقيق علمى ندارد. افرادى كه ممكن است والدين بالقوه اى باشند تحت شرايط مختلف ادراك متفاوتى از مخاطره توليدمثل خواهند داشت. درك يك زوج چهل سال به بالا از مخاطره به دنيا آوردن يك نوزاد ناقص الخلقه از ادراك يك زوج ۲۰ ساله متفاوت است. اگر ثابت شود كه مخاطره داشتن نوزاد ناقص الخلقه پس از كلون سازى كمتر از ۳ درصد است در آن بخش بزرگى از مخالفت هاى علمى با اين روش متوقف خواهد شد ولى بدون شك مخالفت هايى كه جنبه هاى مذهبى و اخلاقى دارند همچنان باقى خواهند ماند. يك راه حل قاطع براى از ميان بردن ترديد علمى در مورد اين تكنيك اين خواهد بود كه آزمايشات جامعى در زمينه كلون سازى انسانريخت ها صورت گيرد. بدون شك در حال حاضر شواهد علمى لازم براى تائيد و رد اين تكنيك در دست نيست. مجادله علمى درباره كلون سازى درمانى انسان بر حول محور منافع پزشكى اين شيوه در مقابل هزينه هاى از ميان بردن يك جنين در مراحل اوليه تكوين آن دور مى زند. بسيارى برآنند كه جنين يك انسان است و بنابراين تمام حقوق انسانى را بدان نسبت مى دهند. از ديدگاه اين گروه از ميان بردن يك جنين جنايت است. در هنگام مجادله درباره حقوق جنين چندين نكته مى بايست در نظر گرفته شود. مراحل اوليه جنين در پستانداران توده اى سلولى است كه حتى فاقد سلول هاى اوليه عصبى است. بنابراين به سادگى نمى توان حقوق اساسى فرد را به اين توده سلولى بخشيد. حقوق مربوط به سقط جنين در بسيارى از كشورها زوجين را در سقط جنين مجاز شمرده است. بيش از ۷۰ درصد از جنين هايى كه محصول روابط جنسى طبيعى اند شانس اتصال به ديواره رحم را پيدا نمى كنند. اگر هر يك از اين جنين ها صاحب حقوق اساسى انسانى بودند مى بايست شكست تلاش هاى پزشكى در بقاى آنها را معادل جنايت تعريف كرد. اين واقعيتى است كه ملاحظات اخلاقى مى بايست واقعيت هاى جامعه را درك كند. ارزش كدام يك از اين دو در يك جامعه بيشتر است. زندگى يك فرد بالغ يا كودكى كه از بيمارى هاى تخريب كننده سلولى رنج مى برد يا جنين ۵روزه اى كه چيزى بيشتر از يك توپ پر از سلول نيست؟ به طور خلاصه بايد در نظر داشت كه ريسك كلون سازى در انسان به طور كامل مشخص نشده است. بدون شك تحقيقات آتى مى توانند ايمنى روش هاى كلون سازى براى مادر و نوزاد را مشخص سازند، وليكن ساير اعتراضات به ويژه اعتراضات دينى و اخلاقى باقى خواهند ماند. دانش ما در حال حاضر نشان مى دهد كه كلون سازى درمانى بسيار موثرتر از شيوه هاى ديگر براى به دست آوردن مواد مورد نياز براى مقابله با بيمارى هاى كشنده است، رها كردن اين شيوه از درمان به معناى ناديده گرفتن پيشرفت هاى قابل توجه علمى و همچنين تسليم ميليون ها بيمار به مرگ زودرس، بدبختى و ذلت پايان ناپذير است. آيا اين دنياى جسور نويى است كه در آينده در آن خواهيم زيست.</div>shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-66581957625625466432009-08-28T04:49:00.000-07:002009-08-28T04:55:00.664-07:00گشتی توی پزشکی<div dir="rtl" align="right">قند خون<br /><br />برای قند خون دو آذمايش وجود درد که عبارتند از:<br />Fbs-1<br /> 2hour post prandial) 2Hpp-2<br />که در آزمايش اول حد نرمال زير 126 و در آزمايش دوم حد نرمال زير 200 می باشد در صورتی که بالای اين مقادير باشد فرد دچار مرض ديابت است در موارد مشکوک از تستی به نام :<br /> استفاده می شود که ابتدا به فرد مواد قندی زيادی (GLUCOSE TOLERANCE TEST) GTT<br />داده و بعد در ساعات مختلف قند وی را انازه گيری مي کنند که به طور نرمال بعد از 2 ساعت مي بايست به حد نرمال خود برسد و در اين مدت نبايد از حدود تعيين شده تجاوز کند.<br />علائمی که در افراد مبتلا به ديابت وجود دارد عبارتند از:<br />1- پر خوری يا پر نوشی<br />Polydipsy<br />2-پر ادراری<br />Polyuria<br />3-شب ادراری<br />Nacthuria<br />در اين افراد اگر مراقبت صورت نگيرد بعد از مدتی به غلائمی همچون:<br />1-نورو پاتی<br />2-رتينو پاتی<br />3-نفروپاتی<br />اين افراد مي توانند از رژيم های غذايی حاوی سبزيجات لبنيات و گوشت و ميوجاتی که زياد شيرين نيستند مانند سيب استفاده کنند.<br />ديابت دو نوع دارد نوع 1 در جوانان که به آن وابسته به انسولين هم گفته می شود و نوع 2 در بزرگسالان که به آن غير وابسته به انسولين گفته می شود. در نوع 1 فرد انسولين را از راه تزريقی دريافت میکند و دو نوع تزريق وجود دارد يکی:1-<br /> در اينجا محتوی سرنگ ماده ای شيری رنگ است که دارای پيک اثر بعد از 12 ساعت(long acting)Nbh<br />می باشد.<br />: در اينجا محتوی سرنگ بی رنگ است و پيک اثری در حدود 6 ساعت دارد.Regular(short act)-2<br />اگر بخواهيم از اين دو به صورت ترکيبی استفاده بکنيم اول از رگولار بر می داريم و بعد از آن سوزن را در محلول ان بی اچ فرو می کنيم.<br />در افراد مبتلا به مرض قند دو حالت ممکن است به وجود بيايد يکی اينکه فرد قندش زياد شود يا اينکه کاهش پيدا کند.در واقع در افرادی که قندشان افزايش يافته بالای 600 دچار کتو اسيدوز هم می شوند يعنی در واقع ميزان کتون بالا می باشد و سلول ها از قند استفاده نمي کنند و همانطور که می دانيم سلول های مغز و قلب می توانند به طور کامل برای تامين انرژی خود از کتون استفاده کنند. و حالت دوم اين است که قند خون فرد پايين بيفتد. ولی به طور کلی زمانی که بيماری مراجعه می کند با حالت بيهوشی و سابقه ی ديابت اولين کار اين است که به او سرم قندی تزريق کنيم زيرا بيهوشی حاصل از هيپو کلايسمی بسيار خطرناک تر از افزايش آن است برای افرادی که دچار هايپرگلايسمی هستند بعد از اينکه جواب آزمايش آمد با استفاده از نرمال سالين به تدريج قند را حدود 250 کاهش می دهيم (زيرا اين اين افراد به حالت عادی دارای قند خون بالا هستند و کاهش ناگهانی قند خون آنها باعث ايجاد ادم مغدی در اين افراد می شود) سپس از سرم قندی استفاده می کنيم.نکته ديگر اين است که انسولين کار اصلی آن اين است که قند را وارد سلول ها بکند.<br /><br />نکته جالب<br />يکی از محل های ترشح هورمون های جنسی در زن (استروژن) کيسه ی صفرا است برای همين برداشتن اين غده در زنان موجب کاهش قوای جنسی می شود.(؟)<br /><br />تيروئيد<br /><br />هيپوفيز 9 نوع هورمون ترشح مي کند که 2 نوع آن از بخش خلفی ( اکسی توسين و هورمون ضد ادراری)، 1 نوع از ميانی(هورمون تحريک ترشح ملانوسيت) و 6 نوع از قدامی که شامل:<br />ACTH,TSH ,GH,LH,FSH,PRL<br />در اين ميان هورمون پرولاکتين به عنوان آئينه عمل در هيپوفيز است به گونه ای که افزايش ترشح آن نشان دهنده اختلال در غده است و اکثراً علت آن وجود آدنوم يا ميکرو آدنوم مي باشد البته علل ديگری هم مي تواند داشته باشد.<br />هورمون های ال اچ و اف اس اچ جزو گونادوتروپين ها است .<br />:روی فوق کليه تاثير می گذارد.( ADRENO CORTICO TROPHIC HORMON)ACTH<br />هورمون تحريک کننده تيروئيد که از هيپوفيز ترشح می شود موجب آزاد شدن<br /> از تيروئيد می شود که فعاليت اصلی غده را به انجام می رسانند در اين ميان ال 3 هورمن فعال وL4 وL3<br /> غير فعال است که طی يک سری فرايند به فرم فعال ال 3 تبديل می شود . L4<br />دو نوع عارضه در رابطه با فعاليت اين غده وجود دارد که عبارتند از:<br />: در اين عارضه ميزان تی اس اچ مترشحه به دليل کاهش فعاليت تيرويد افزايش می يابد پس:Hypo throidism<br />T3,T4:- ,TSH:+<br />در اينجا علائمی که وجود دارد عبارتند از ريزش مو افزايش وزن،خشکی پوست و تپش قلب در اين افراد برای درمان از دارويی به نام لووتيروکسين استفاده مي شود.<br />: در اينجا حالت عکس بالا را داريم به طوری که ميزان تی اس اچ به دليل بالا بودنHPER THYROIDISM<br />فعاليت تيروئيد کاهش می يابد در اينجا هم علائمی که وجود دارد عبارتند از تپش قلب و ريزش مو کاهش وزن.<br />ميزان طبيعی استاندارد تی اس اچ بستگی دارد به کيت استفاده شده و متغير است.<br /><br />همانطور که گفته شده بود گاهی اوقات اختلال فعاليت غده هيپوفيز را داريم که اکثراً در اثر ادنوم می باشد اما در کم کاری نيز ممکن است در اثر ترشح زياد از اين غده سلول های مربوط به ناحيه ترشح کننده تی اس اچ دچار<br /> شوند که بعث می شود بر سلول های اطراف نيز فشار آورد و موجب ترشح پرولاکتين از اين غده شود در اين مواقع بايد به وشيله ی دارو درمان صورت گيرد.Hyper throphy<br /><br />انواع گره ها:<br />دو نوع گره می تواند در غده تيروييد وجود داشته باشد که يکی سرد و ديگری گرم است هر کدام از اينها می توانند حالت خوش خيم و بد خيم باشند.<br />:در اين گره ها زمانی که سی تی اسکن انجام می شود هيچ تصويری ديده نمی شود در واقع در Cold nodule<br />مناطق سلول های تيروييدی بدون عملکرد هستند و فاقد فعاليت برای همين زمانی که از يد راديو اکتيو برای اسکن استفاده می کنيم تصويری ايجاد نمی شود اين گره ها خود دارای دو نوع هستند که شامل:<br />1-solid 2- cystic<br />در هر دو نوع برای تشخيص خوش خيم یا بد خيم بودن از تست<br /> استفاده می کنيم اما برای درمان نوع 1 فقط کافی است از يک سوزن برای تخليه مايع داخل آن استفادهFAN<br />کنيم ولی برای درمان نوع دو بايد عمل جراحی انجام دهيم.<br />در اينجا زمانی که اسکن انجام می دهيم بخشی از غده تيروييد بيش از حد پر رنگ می شود و ممکن است بقيه در اينجا زمانی اسکن را انجام می دهيم بخشی از غده بيش از حد پر رنگ است در حالی که:Hot nodules<br />ممکن است از بقيه غده حتی هيچ تصويری تشکيل نشود در اينجا برای درمان افراد دو کار راانجام می دهند ابتدا به وسيله ی عمل جراحی کل غده را خارج می کنند و بعد با وسيله ای کاردک مانند سلول های باقی مانده را نيز خارج می کنند و در مرحله آخر نيز با استفاده از يد راديو اتيو(معمولاً از غلظ ت های حدود 5 تا تا 15 ميلی کوری استفاده می شود ولی برای از بين بردن و در مواقع خطر ناک از غلظت ها ی حدود 100 تا 150 ميلی کوری استفاده می شود) در واقع باقی مانده ی انها را در هر جای بدن باشند از بين میبرنند و يا به اصطلاح منفجر می کنند البته اين کارها فقط در مورد گره های بد خحيم صورت می گيرد در مورد گره های خوش خيم آن ها را رها می کنيم فقط برای جلوگيری از پيشروی شان از دارو هايی که برای پر کاری و کم کاری استفاده می شود استفاده می کنيم.<br /><br /><br />داروهای مصرفی را در زنان باردار به 5 دسته تقسيم میکنند که شامل:<br /> که در اين ميان دارو های دسته 1 و 2 را میتوان برای زنان حامله بدون مشکل تجويز کرد اماA,B,C,D,E<br />داروهای دسته 3 را و بيشتر 4 را مراقب بود زيرا دارای عوارض جانبی می باشند که بايد مضرات آنها را با فوايدشان مقايشه کرد. در مورد دسته 3 به هيچ وجه نبايد مصرف شوند.<br />NR دسته ی ديگری از داروهای مصرفی برای زنان باردار میباشد که همچنان در حال بررسی هستند.<br />گلبول سفيد<br />تنها در دو بيماری است که عکس بقيه ی بيماریها به جای افزايش در تعداد گلبول سفيد افزايش کاهش می يابد (به اضافه ی برخی از بيماری های ويروسی که افزايشی ايجاد نمی کنند) اين دو بيماری عبارتند از:<br />(حصبه) Typhoid-1<br /> (تب مالت)Brocella-2<br />در اين دو بيماری لکوپنی رخ می دهد و در عين حال لنفوسيتوز هم رخ می دهد و به جای اينکه پلی مورفو لکوسيت ها بيشتر باشند لنفوسيت ها افزايش می يابند.<br />در مورد بيماری تب مالت بيماری است که در اثر مصرف سبزيجات تازه به وجود می آيد و با تب همراه است يکی ديگر از علائم آن ارکيد(ورم بيضه) است.<br /><br /><br /><br /><br /> </div>shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-31571018043109856142009-08-27T00:00:00.000-07:002009-08-27T00:02:35.045-07:00تکنولوژی<div align="right">امروز داشتم درباره ی اين فکر ميکردم که واقعاً توی اين چند سال چقدر دنيا عوض شده و پيشرفت کرده ما از مادر پدر خودمون ميشنويم که نسبت به زمان اونها خيلی دنيا عوض شده ولی واقعاً وقتی به رمان خودمون هم نگاه می کنم ميبينم که زمان بچگی ما نه کامپيوتر درستی بود و نه موبايلی بود ولی الان هر روز يه مدل جديتر از موبايل و کامپيوتر مي ياد و طوری برنامه ها رو تغيير ميدن تا آدم ها هم همش به اون مدل جديتر احتياج پيدا کنن<br />يه چيز ديگه ای هم که هست اين بازی های کامپيوتری هستن که واقعاً يه کاری ميکنن که طرف معتاد ميشه طوری که من شنيدم حتی بعضی ها سر کارشون وقت بيکاری بازی کامپيوتری ميکنن(حتی قابل توجه دکاتير) و واقعاً من تعجب کردم ولی چيزی که هست اينه که واقعاً دنيا سريع پيشرفت ميکنه و با همون سرعت هم اخلاق و رفتار و عادت های مردم رو عوض ميکنه</div>shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-73025469935014907492009-08-23T23:41:00.000-07:002009-08-23T23:53:23.699-07:00آزمايشگاه<div align="right">امروز رفتم آزمايشگاه يه آزمايش بدم تا يه چک کلی کرده باشم وقتی رفتم اونجا فهميدم واقعاً پول در اوردن هم مغز درست و حسابی مي خواد و طرف بايد يه مدير واقعی باشه تا هم بتونه اون آدم هايی که اونجا کار ميکنن رو سر و سامون بده (فکر کنم حدود 50 تا يا بيشتر ميشدن) و هم کسايی رو که مراجعه ميکنن رو کاری کنه که شلوغ نشه. خلاصه اينکه هر کاری که آدم ميخواد انجام بده بايد دو چيز داشته باشه يکی مغز اون کارو و يکی هم اعتماد به نفس و فکر کنم دومی خيلی مهمتره چون من خيلی ها رو ميدونم که مورد اول رو ندارن ولی خيلی ها رو که فکر درستی دارن ولی اعتماد به نفس ندارن رو دور خودشون جمع ميکنن و اونا رو خوب مطيع خودشون ميکنن. </div>shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2777478731768795010.post-11299542913738225502009-08-22T23:04:00.000-07:002009-08-23T02:40:35.170-07:00تابستون<div align="right">الآن دومين روز ماه رمضون هست و اولای شهريور برای همين فعلاً نه دانشگاهی و نه کلاسی منم که توی خونه هستم بقيه هم اونجور که خبر دارم مثل منه اوضاشون و کار خاصی ندارن فقط چون آخر اين ترم امتحان علوم پايه داريم احتمالاً همه مشغول خوندن هستن امتحان علوم پايه امتحانی هست که ما بعد از 2و سال و نيم ميديم و از کل درس هايی که تا حالا خونديم امتحان گرفته ميشه ولی خدا خيری به اين انتشاراتی ها بده از وقتی که کتاب تست علوم پايه رو چاپ کردن کار ما خيلی راحت شده و فقط کافی هست همين يه کتاب رو بخونيم. خلاصه اميدوارم هرکسی اين امتحان رو داره يا کلاً امتحان داره تابستون خوبی داشته باشه.</div>
<br /><div align="right"> </div>shahrood86http://www.blogger.com/profile/09108657773667098852noreply@blogger.com0